Δημοψήφισμα για τον Έλεγχο του Δημοσίου Χρέους

Και μιας και πλησιάζει άλλο ένα πανηγύρι «Νομιμότητας» (βλέπε Ευρωεκλογές), για έναν ανύπαρκτο θεσμό (βλέπε Ευρωκοινοβούλιο) ο οποίος δεν είδε τόσο καιρό την παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μία ΟΛΟΚΛΗΡΗ χώρα μέλους του (βλέπε Ελλάδα), βλέπω ότι σφυρίζουν αδιάφορα οι εγκληματικές οργανώσεις (βλέπε κόμματα) που νομιμοποιούν με την παρουσία τους το λεγόμενο και ως Κοινοβούλιο.

Δεν έχω αυταπάτες, γνωρίζω ότι ζω υπό καθεστώς τυραννίας.  Ούτε έχω αυταπάτες για τη δολοφονική «Νομιμότητα». Κάθονται σα μαλάκες ορισμένοι, και ακόμα και τώρα προσπαθούν με λογικά επιχειρήματα να εξηγήσουν ή να διορθώσουν και καλά τα κακώς κείμενα. Ποια λογικά επιχειρήματα ρε μαλάκα; Ακόμα εκεί είσαι; Κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις ακόμα;

Για αυτό λοιπόν, για να πέσουν κι άλλο οι μάσκες, καθώς τώρα πλέον μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι δεν έχουν πέσει όλες, η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση των τυράννων της ολιγαρχίας μπορεί να γίνει με αυτόν τον τρόπο.

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Άνοιξε λίγο τα στραβά σου και διάβασε προσεκτικά. Έλεγχος του Χρέους ΟΧΙ λογιστικός έλεγχος του χρέους. Έχει διαφορά.

Ο έλεγχος θα πρέπει να γίνει από τουλάχιστον 1000 απλούς πολίτες με κλήρωση και όσους άλλους θέλουν να βοηθήσουν εθελοντικά. Και φυσικά όλα αυτά ΔΗΜΟΣΙΑ.

Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα γιατί δεν έχει τεθεί επίσημα. Ή μάλλον μπορώ, αλλά κάνω το μαλάκα τώρα για το καλό της κουβέντας και για να θεμελιώσω το επιχείρημα.

Αν δε γίνει, τότε είναι μερικές απλές ερωτήσεις που θα πρέπει να σκεφτεί ο καθένας, αν ο δούλος έχει ακόμα μια κάποια νοημοσύνη. Για τον εθελόδουλο, δεν έχω αυταπάτες, γιατί αυτός τα έπαιρνε, τα παίρνει και θα τα παίρνει και στη συνέχεια. Τριάκοντα αργύρια, αντίτιμο σιωπής.

Πόσο χρωστάς; Όσα σου είπαν, επειδή στο είπαν; Και αν σου πουν αύριο ότι τελικά δεν ήταν τόσο, αλλά το διπλάσιο, τι θα πεις; Ότι πει η «κυβέρνηση», η ΕΕ και το ΔΝΤ και οι «αγορές»;

Σε σχέση με τα χαμηλά επιτόκια που πληρώνουμε τώρα (λόγω «διάσωσης»). Χέσε με βρε μαλάκα. Είδες τι επιτόκια πληρώναμε εδώ και 200 χρόνια; Και για να μην πάμε τόσο πίσω, τι επιτόκια πληρώναμε λίγο πριν να μπούμε στο ευρώ; Με το που μπήκαμε, άλλαξαν και αυτά, ή μήπως «τιμήσαμε» την υπογραφή μας και μεταφέρθηκαν στις νέες συμβάσεις αλλά με σκληρό νόμισμα;

Για ποιο λόγο πρέπει να γίνει από απλούς πολίτες; Μα γιατί αυτοί θα το πληρώσουν. Και αν δεν μπορεί κανένας να εξηγήσει και αρχίσει τις νομικοοικονομικές παπαριές, τότε θα πρέπει να γίνουν άλλα πραγματάκια. Βασικά, κήρυξη πολέμου, κανονικά, με το Νόμο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το Σύνταγμα. Δηλαδή κάτσε, μου λες χρωστάω, δεν μπορώ να ρωτήσω, δεν μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί είναι τόσο, και τραγουδάνε πολλοί για τη «Δημοκρατία» και τη «Νομιμότητα». Εντάξει, η δημοκρατία, η λογική, η προστασία του Δημοσίου συμφέροντος και η Δικαιοσύνη, δεν ήταν το μεγάλο προσόν των Νεοελλήνων μέχρι τώρα, ΟΚ. Έτσι θα πάει; Και το δέχεσαι;

Άκου τώρα, πώς μια τόσο απλή, ηθική, δίκαιη και λογική ερώτηση μπορεί να χαθεί μέσα στο θόρυβο. Τα έχουν μελετήσει αυτά και ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΠΟ, και μην τους υποτιμάς. Δεν είναι άχρηστοι, είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Μπορεί να πεταχτούν αρκετοί και να πουν Διαγραφή του Χρέους, και να έχουν και αρκετά σοβαρά και Δίκαια επιχειρήματα. Η απάντηση σε αυτό, είναι «άντε βρε μαλάκα να μαζέψεις πρώτα όλα τα τρωκτικά από δημόσιο και «ιδιωτικό» τομέα, γιατί και να διαγραφεί, οι ίδιοι θα είναι πάλι που θα μου φορτώσουν τον επόμενο λογαριασμό και στη συνέχεια. Άντε να ψάξεις πώς τόσος κόσμος έχει την περιουσία που έχει και πώς την έκανε και τα ξαναλέμε. Άντε βρε γρόθε να δεις πώς μπήκε και πώς εξυπηρέτησε το Δημόσιο Συμφέρον ο «εργαζόμενος» και τα ξαναλέμε. Κάνε αυτά για αρχή, και μετά τα ξαναλέμε όταν έρθει η ώρα του τσαμπουκά. Μέχρι τότε, τραγούδα το ποιηματάκι, τους έπεισες, είδες;». Εξάλλου, δεν εμπόδισα κανέναν να πει τη δική του πρόταση. Ας κάνουν λίγο στην μπάντα, για να μιλήσει και κανένας άλλος, έλεος πια. Και μην ξεχνάς μαγκάκο μου, ότι εγώ δεν βγάζω λεφτά από τη συγκεκριμένη πρόταση, ούτε βγάζω φράγκα πουλώντας «ιδεολογία». Μαζέψου λίγο.

Άσε το άλλο. Γίνεται να παίξει κάτι τέτοιο (διαγραφή του χρέους) χωρίς κάποιου είδους πόλεμο; Εδώ για συμβάσεις μερικών εκατομμυρίων ευρώ και πέφτουν απειλές, έτσι θα σου χαρίσουν εκατοντάδες δις; Με μέτρο τα ναρκωτικά και η «ιδεολογία» παιδιά, με μέτρο. Από ένα σημείο και μετά, χαλάνε και δεν έχεις επαφή με την πραγματικότητα. Είσαι έτοιμος και αποφασισμένος να δεχτείς τις συνέπειες; Με τι βρε μαλάκα; Με απεργίες; Επομένως, βλέπεις, ότι με πρόσχημα ένα ψευτοτσαμπουκαλεμένο επιχείρημα, πέφτει γείωση. Ενώ ο τρόπος που σου λέω εγώ τους γειώνει εντός και εκτός, γιατί του λες του άλλου, ΟΚ, να δω τι χρωστάω, ποιος το πήρε και πώς χρησιμοποιήθηκε, και ότι βγαίνει από το λογαριασμό να το πληρώσω, ανθρώπινα, Δίκαια, και λογικά. Και φυσικά, το επόμενο βήμα είναι να ελέγξουμε εμείς το Δημόσιο Χρέος των άλλων, ξέρεις, των εργατικών και τίμιων εργαζομένων από τις άλλες χώρες, οι οποίοι αρχίδια δούλεψαν σε σχέση με το πώς και πόσο δούλεψαν οι γονείς μας, τουλάχιστον αρκετών από εμάς. Με την ίδια μεθοδολογία βέβαια.

Υπάρχουν αυτοί που θα πουν «Άρνηση του Δημοσίου Χρέους», οι οποίοι θα έχουν Δίκαιο και αν σκέφτονται με γνώμονα το Δημόσιο Συμφέρον, θα συνταχθούν με την πρόταση για τον έλεγχο του χρέους, για τον πολύ απλό λόγο, ότι δεν μπορώ να δεχθώ ένα χρέος αν δε μου πεις πόσο είναι, και πώς ξοδεύτηκε. Οι έντιμοι άνθρωποι θα πούνε να γίνει έλεγχος. Οι τζάμπα μάγκες θα πούνε τις γνωστές παπαριές και στην πραγματικότητα θα κάνουν ότι μπορούν για να μη γίνει ο έλεγχος, νομιμοποιώντας έτσι τους ολιγάρχες εντός και εκτός. Κάποιοι, είναι ΒΕΒΑΙΟ ότι θα τα παίρνουν κιόλας για να κάνουν ότι μπορούν για να μη γίνει. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό, έτσι;

Με τον έλεγχο του χρέους, παύει αυτόματα και η υπάρχουσα εθελοδουλία, του «ότι πείτε, εσείς ξέρετε καλύτερα». Εγώ δε θυμάμαι να έχω υπογράψει κάτι τέτοιο. Έχω το δικαίωμα να ξέρω που χρωστάω και πόσο; Όπως αποδείχθηκε, όχι. Ε, για αυτό, κάνουμε ένα ωραίο δημοψήφισμα, το ψάχνουμε και τελειώνουμε. Εγώ θέλω να ξέρω, εσύ θέλεις;

Α, ξέχασα να πω κάτι βασικό. Επειδή στο σκαμνί, αν θριαμβεύσει η Δικαιοσύνη και όχι η Νομιμότητα, θα πρέπει να κάτσουν και αρκετοί των ΜΜΕ, είναι προφανές, ότι οποιαδήποτε αναφορά, υποτίμηση, γελοιοποίηση υπάρξει από ΜΜΕ, θα πρέπει να διώκεται ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ ως ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ, καθώς είναι θέμα ΥΨΙΣΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ. Εξάλλου, με λεφτά φορολογουμένων σώθηκαν, οπότε δεν είναι ώρα να μας το παίξουν «ιδιωτικός τομέας». Και μην ξεχνάμε, ότι αυτό που συνεχίζει να γίνεται αυτή τη στιγμή, μπορεί άνετα πλέον να χαρακτηριστεί ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Άσε που αν πέσουμε εμείς, θα πέσουν όλοι ένας προς έναν, και αντί για χώρες, θα υπάρχουν μόνο τράπεζες, εταιρείες και απολυταρχία. Πολύ μυαλό δε θέλει για να το καταλάβει κανένας.

Και επίσης, όπως είδες λέω και το τονίζω, ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ και ΟΧΙ Λογιστικός έλεγχος του Δημοσίου Χρέους. Δεν πληρώνουν το λογαριασμό λογιστές. Τον πληρώνουμε, αυτοί που τον πληρώνουμε, δηλαδή αυτοί που τον πληρώναμε μια ζωή. Αυτός που πληρώνει, αυτός πρέπει να ξέρει πρώτος από όλους, ούτε η «Νομιμότητα» ούτε οι «επιτροπές» πάσης φύσεως.

Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Άσε που έτσι, θα πέσουν και οι μάσκες των «κομμάτων». Εκεί θα δούμε ποιοι θα πούνε ναι, και ποιοι θα προσπαθήσουν «προς όφελος του λαού» να γενικολογούν γύρω από αυτό, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό, ξέρεις, του στυλ «αυτά τα λένε οι κομμουνιστές, ή αυτά τα λένε οι φασίστες» και οι γνωστές παπαριές.

Είμαι υπέρ της Δημοκρατίας, και είμαι υπέρ της ανθρώπινης και αξιοπρεπούς διαβίωσης. Και θέλω:

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.

Λέω δημόσια ΝΑΙ, να γίνει ο έλεγχος και θέλω να ξέρω. Εσύ;

Τι δεν καταλαβαίνεις;