Ανάγκα και οι Θεοί πείθονται

Καλά, το ότι έχουν ξεφύγει εντελώς τα πράγματα, είναι προφανές. Δεν ενημέρωνα το blog γιατί δεν ήξερα σε τι να πρωτοαναφερθώ. Στον κάθε μαλάκα που έχει την αίσθηση ότι ακόμα είναι σημαντικός επειδή τον στηρίζουν τα αφεντικά του; Στον κάθε ψυχασθενή που ζει στο δικό του κόσμο; Στον κάθε ηλίθιο που πολιτικά ακόμα προσπαθεί να μεγαλώσει το μαγαζάκι του; Δεν προλαβαίνω άλλο.
Είναι περίοδος που η ιστορία του μέλλοντος σίγουρα θα αναφέρεται με κεφαλαία. Προσωπικά, προτιμάω να αναφέρεται ως το δύσκολο μέρος το οποίο ξεπεράστηκε με μεγαλειώδη και ανθρώπινο τρόπο. Και για αυτό νομίζω, ότι πρέπει να συνεννοηθούμε λίγο. Το μπάχαλο συμφέρει μόνο λίγους και εκλεκτούς. Δεν είναι αυτοί πάντως που ζουν ανάμεσά μας. Δεν περπατάν στους ίδιους δρόμους, δεν ψωνίζουν από τα ίδια μαγαζιά, δεν πηγαίνουν στα ίδια νοσοκομεία, στα ίδια σχολεία και στα ίδια πανεπιστήμια. Οι ζωές μας, για τους συγκεκριμένους υπ-ανθρώπους, είναι ένα μικρό νουμεράκι κάπου ανάμεσα στα τόσα άλλα.
Είναι πραγματικά περίοδος, στην οποία ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρεται με σεβασμό. Και πώς τα έφεραν οι συνθήκες, πάλι την Ελλάδα έβαλαν μπροστά. Η οποία βέβαια, από μία συνοδός ούτε καν πολυτελείας που ήταν τα τελευταία χρόνια, τώρα δειλά-δειλά δείχνει να ξυπνάει. Με πολύ αργό ρυθμό κατά την άποψή μου. Και βοηθάει και τις άλλες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες ήταν συνοδοί πολυτελείας να ξυπνήσουν.
Στην πραγματικότητα, το ερώτημα είναι πολύ απλό. Θέλουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι; Μήπως να ορίσουμε τι είναι Άνθρωπος ξανά; Γιατί δε νομίζω ότι άνθρωπος είναι κάτι που πατάει μερικά κουμπάκια στον υπολογιστή. Ούτε φυσικά ένα τηλέφωνο και μια εσωτερική πληροφορία στα πλαίσια της "ελεύθερης αγοράς", η οποία μόνο ελεύθερη δεν είναι. Όποιος ακόμα και τώρα έχει τέτοιες ψευδαισθήσεις, να κόψει τα βαριά ναρκωτικά επειγόντως.
Άξιον απορίας πάντως είναι, το πώς ενώ για να οικοδομήσεις πραγματικά καλές ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται χρόνια, για να διαλυθούν τα πάντα χρειάζεται πολύ λιγότερο. Σαν τα δεντράκια που κόβονται ασύστολα. Ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, που ο άλλος προκειμένου να ζεστάνει το σπίτι του και δεν έχει χρήματα για πετρέλαιο, δεν πολυσκέφτεται κιόλας. Και φυσικά, στη δικιά μας περίπτωση, όχι απλώς δε μάθαμε από τα λάθη μας, τα συνεχίζουμε. Δε θέλουμε φωνές που να ενώνουν, θέλουμε φωνές που χωρίζουν.
Αν δεν αγαπάς το χώρο που ζεις εσύ, γιατί να το κάνει κάποιος άλλος; Άσε που αν πραγματικά θέλεις να ζεις και όχι απλώς να επιβιώνεις, μπορείς να καταλάβεις πιο εύκολα και τον άλλον, που ενδεχομένως να ζει σε άλλη χώρα αλλά πάνω κάτω, τα ίδια προβλήματα έχει. Αργά ή γρήγορα, θα το καταλάβει.
Μόνο που αυτή τη φορά, κάποιοι ξεπέρασαν τα όρια της προσβολής. Προσωπικά, εγώ στις προσβολές απαντάω. Απλώς δεν ασχολούμαι με τον κάθε μαλάκα, το είδος των οποίων παρουσίασε εκθετική αύξηση τα τελευταία χρόνια, εντός και εκτός Ελλάδος. Τώρα όμως, που έπεσαν οι μάσκες για τα καλά, και κάποιες απορίες που είχα μου λύθηκαν, έρχεται η ώρα που θα παίξει και η απάντηση. Καιρός ήταν.
Μην έχει κανένας αυταπάτες. Είναι η μητέρα των μαχών η συγκεκριμένη. Από τη μια είναι οι Άνθρωποι, τα Ζώα, τα Φυτά και όλο το Μεγαλείο της μικρής μας Γης, και από την άλλη είναι οι υπ-άνθρωποι, κάποια λίγα τσιράκια τους, και όλη η σαπίλα της ψυχασθένειας που κουβαλάνε.

Δε νομίζω να ήταν κανένας μας όταν έγινε η μοιρασιά του Κόσμου έτσι όπως τον ξέρουμε.
Θα αφήσουμε το μέλλον μας και για όσους έχουν, το μέλλον των παιδιών τους να κρέμεται από ένα spread; Μια συμφωνία, μια ισοτιμία ή κάτι τέτοιο;
Ευτυχώς από τη μια, έπεσαν οι μάσκες και στους απέξω. Τέτοιο μίσος για τους Έλληνες από μικρή μερίδα βέβαια Ευρωπαίων, και όχι μιας συγκεκριμένης Χώρας, δεν το περίμενα ομολογουμένως. Εκεί θα απαντήσω βέβαια δικαστικώς, γιατί το μίσος, ιδιαίτερα στην παρούσα φάση μόνο πράγματα που απλώς δε φαντάζεστε μπορεί να φέρει. Η Λογική, έχει απαντήσεις που σπάνε κόκαλα από μόνη της και μην την υποτιμάτε. Μην υποτιμάτε επίσης το τι κρύβει ο κάθε άνθρωπος στη σκοτεινή πλευρά του. Και επειδή, δεν έχω ούτε την εξουσιοδότηση, ούτε τη θεσμική ιδιότητα που επιτρέπει να μιλήσω εκ μέρους άλλων (ευτυχώς), μπορώ σίγουρα να αποδείξω με τρόπους που καταλαβαίνει και ένα 5χρονο παιδί, ότι αυτό που αναφέρουν ως Έλληνας, εγώ δεν είμαι. Άσε που από ότι φάνηκε, η ζώνη του Ευρώ, είναι μια οικονομική συμφωνία. Δε θυμάμαι να υπέγραψα τίποτα και όποιος σκατόμυαλος μου λέει ότι χρωστάω, θα πρέπει να μου το αποδείξει. Αν είναι να φύγω, θα φύγω με τον τρόπο που θέλω εγώ, όποτε γουστάρω και δε θα μου πει κανένας τι θα κάνω με αυτά που έχω. Τα καίω και τα ξαναχτίζω αν χρειαστεί που λέει ο λόγος. Αν είναι να πουλήσω ένα μέρος για να το αξιοποιήσω, θα το κάνω με την πραγματική του αξία. Όχι γονατιστός και με βιασύνη και για ένα πιάτο φαΐ.
Αν κάνουν καμιά μαλακία να με διώξουν χωρίς την έγκρισή μου, την οποία δε φάνηκε να τη ζητάει, ούτε καν να συζητάει κανένας πολιτισμένα, τότε φυσικά θα υπάρχει και απάντηση. Οι καλές συμφωνίες, κάνουν τους καλούς φίλους. Να δούμε επιτέλους ποιος κέρδισε και ποιος έχασε. Και να δούμε βέβαια, ποιος χρωστάει σε ποιον. Και δε μιλάω για τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας, τον οποίο δε σεβαστήκαμε εμείς οι ίδιοι. Το αφήσαμε στους υπερ-Έλληνες επαγγελματίες και αυτό. Μιλάω για τη σύγχρονη Ιστορία. Από το 1821 μέχρι σήμερα.
Και φυσικά δεν περιμένω κανέναν από τα υπάρχοντα κόμματα της "αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας" να τολμήσει να υποστηρίξει την αλήθεια με τον τρόπο που αρμόζει στις περιστάσεις. Άσε που οι ακραίες συνθήκες οδηγούν σε ακραίες επιλογές. Και δεν εννοώ ακραία επιλογή την επιστροφή στη δραχμή. Αν είναι να υπάρχει Λογική, Αξιοπρέπεια, Δικαιοσύνη, Αλληλεγγύη, Σεβασμός, Παιδεία αλλά κυρίως Ελευθερία και να γνωρίζεις ότι έχεις δίπλα σου Ανθρώπους, τότε ας είναι το νόμισμα και οι μπανάνες και εδώ και σε όλη την Ευρώπη. Αν όμως είναι όμως να ζεις με τρόμο, απόγνωση, κατάθλιψη, ανεργία, μίσος, καταστροφή και όλα αυτά που μας λανσάρουν στα πλαίσια του κατεπείγοντος και μάλιστα μέχρι το 2020 (σιγά...) τότε τι να πω. Τι είστε διατεθειμένοι να υποστείτε ακόμα και πόσους εκβιασμούς; Και όλα αυτά, με στόχο το 120% χρέος το 2020. Τι πίνουν τα παιδιά και δεν κερνάνε;
Άσε και το άλλο. Αυτοί οι όμορφοι συμψηφισμοί του μαζί φταίγαμε, μαζί τα φάγαμε, όλοι κλέβαμε πρέπει να τελειώσουν άπαξ δια παντός. Αυτοί που τα λένε, να πιάσουν τις παρεούλες τους και να αρχίσουν να επιστρέφουν αυτά που οφείλουν. Να μην έχεις δει ποτέ πώς είναι 12 μισθοί της πλάκας, πόσο μάλλον 14 γεμάτοι και να βάζουν πληθυντικό, είναι τουλάχιστον προκλητικό. Να παίρνεις πλέον κοντά 550 ευρώ για 9 μήνες, να μην έχεις δει το μισθό ούτε του Δεκεμβρίου και να ακούς για 130 δις για το καλό σου, τι να πω, γέμισε η τσέπη μου λεφτά και η ζωή μου με ελπίδα. Να δεις που στο τέλος, θα μας βγουν και αθώες περιστερές. Όταν έρθει η ώρα, θα τα πούμε αναλυτικά. Αυτήν την ώρα, υπάρχει Ανάγκη και Κατεπείγον για μια σειρά από άλλα πράγματα. Και επειδή πάντοτε η Ανάγκη ήταν αυτή που έκανε τα μεγαλειώδη πράγματα, το λευκό χαρτί του κοινού μας αύριο, νομίζω δεν είναι να ζητάμε ελεημοσύνη. Δε θέλω χάρες από κανέναν. Πάντως σίγουρα, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα για το κοινό μας καλό αν δεν έχουμε Ανάγκη πρώτα από όλα για τη θεμέλιο λίθο μιας κοινωνίας που προχωράει ανθρώπινα. Και στη λίθο αυτή πάνω, στην παρούσα φάση γράφει με κεφαλαία γράμματα μια λέξη.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Άλλο Νόμος, άλλο Νομιμότητα και άλλο Δικαιοσύνη. Και επειδή στη Χώρα μας, θέλει λίγο χρόνο για να διορθωθούν πράγματα που έπρεπε να έχουν αλλάξει εδώ και δεκαετίες, θα πρέπει λίγο να ξεκαθαρίσω με τους "εταίρους" μας κάποια πράγματα πρώτα. Γιατί μάλλον δεν κατάλαβαν με ποιους έχουν να κάνουν ακόμα (ευτυχώς) και έβγαλαν συμπεράσματα από αυτούς που γνώριζαν και τα χαρούμενα τσιράκια τους.
Αν με θέλουν να πορευτούμε μαζί, θα πρέπει να με αντιμετωπίζουν ισότιμα, με σεβασμό και με αξιοπρέπεια. Ακόμα και οικονομικά, είναι προς το συμφέρον όλων. Αλλιώς, να πάνε να γαμηθούνε κιόλας. Χόρτασα τέτοια Ελλάδα και τέτοια Ευρώπη, φτάνει.
Φροντίστε μόνο όσοι μπορείτε και έχετε αποθέματα ψυχής, αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη. Ιδιαίτερα τους μεγαλύτερους σε ηλικία που έχουν κατατρομάξει από την τρομοκρατία των αληταράδων των Media. Αρκεί να δείτε τι έχει γίνει με τις ασθένειες και τις αυτοκτονίες και θα καταλάβετε. Θα τα ξαναστήσουμε ρε καλύτερα όλα, μη γονατίσετε.
Μη λυγίσουν οι ψυχές σας και το πνεύμα σας. Τότε πεθαίνει ο άνθρωπος στην πραγματικότητα, όχι όταν πεθάνει βιολογικά.

Άντε, σε λίγο καιρό, με καθαρό μυαλό ξεκινάω τα εκτός έδρας. Έχουμε και φίλους βλέπετε σε όλον τον κόσμο. Και μην τσιμπάτε στο μίσος. Η Γερμανία, έχει και αυτή τους ιδιοκτήτες της, όπως και η δική μας, όπως σχεδόν όλες οι "πολιτισμένες" Χώρες. Δεν είναι οι Γερμανοί πολίτες αυτό που είναι η κυβέρνησή τους. Ούτε οι Άγγλοι, ούτε οι Αμερικάνοι ούτε οι Γάλλοι ούτε κανένας. Θα πρέπει βέβαια και οι πολίτες τους να καταλάβουν τι γίνεται και το τι έρχεται και για αυτούς. Μην έχετε αυταπάτες, δεν έχουν καταλάβει τι προσπαθεί να κάνει η ελίτ τους σε εμάς και στις δικές τους κοινωνίες κατ' επέκταση. Οι Γάλλοι και οι Ισπανοί κάτι κατάλαβαν. Θα τους δώσω μια ιδέα σύντομα. Και αν νομίζετε ότι δεν υπάρχει Φιλία και Αλληλεγγύη μεταξύ ψυχικά υγειών ανθρώπων ανά τον κόσμο και σε όλες τις Χώρες, κάνετε λάθος. Τεράστιο λάθος. Ανεπίτρεπτο για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Σήμερα, είναι το αύριο του χθες είχε πει κάποιος σοφός. Αν θέλεις να αλλάξει το αύριο, κάνε κάτι σήμερα. Και μην περιμένεις Σωτήρες.
Ξύπνα ρε παιδί μου! Αύριο θα είναι μέρα θα είναι και νύχτα. Τι προτιμάς;
Δεν έχεις Ανάγκη να ζεις σαν Άνθρωπος; Ακόμα να καταλάβεις ότι θα νικήσουμε;
Ανάγκα και οι Θεοί πείθονται!