Ανέκδοτο με μια λέξη; Δικαιοσύνη

Που λέτε ρε παιδιά, sorry για το παιδιά, αλλά θεωρώ ότι το blog το διαβάζουνε κυρίως φίλοι ή άνθρωποι που θα μπορούσαμε να είμαστε φίλοι αν είχαμε γνωριστεί. Αυτό το μήνυμα, είναι κυρίως προς αυτούς.

Που λέτε ρε παιδιά (πάμε πάλι από την αρχή), αν θυμόσαστε είχα ψηφίσει και εγώ κάτι. Το είχα κοινοποιήσει και στο blog που ενημερώνω μεταξύ άλλων τους φοιτητές μου. Και τι ψήφισα; Δικαιοσύνη. Ξέρω, ήμουν η εξοργιστικά μικρή μειοψηφία τηρουμένων των συνθηκών και των αναλογιών που το ζήτησα. Αλλά να μου πεις, ε και; Πρώτη φορά ή τελευταία είναι; Είναι που αναρωτιέσαι και λες μέσα σου, δεν μπορεί ρε γαμώ την τρέλλα μου, τώρα, τουλάχιστον όσοι άνθρωποι έζησαν έντιμα και συνεισέφεραν με τις μικρές δυνάμεις τους θα το ζητούσαν. Και ούτε καν σκεφτόμενος ουτοπικά και ονειροπόλα (κάπου κάπου το κάνω και τώρα αυτό, αλλά η αλήθεια είναι σε μικρότερο ποσοστό). Σκεπτόμενος απλώς ΛΟΓΙΚΑ! Οι γνωστές παπαριές ότι είμαστε ΛΟΓΙΚΑ όντα, λίγο για τον πούτσο σε κάποια θέματα όταν κοιτάξεις συνολικά ως ανθρωπότητα, αλλά εξοργιστικά αξιαγάπητα από κάποιες άλλες απόψεις. Και είπα μέσα μου «δεν μπορεί, τώρα τουλάχιστον θα αρχίσουν να σκέφτονται οι άνθρωποι πώς θέλουν να ζήσουν από εδώ και πέρα τουλάχιστον». Μα πόσο μαλάκας είμαι και εγώ. Γιατί αν δεν ήμουνα μαλάκας, θα έβλπεπα πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η λέξη αδικία με τη λέξη επιβίωση για τον καθέναν. Και να ‘λεγα ότι οι περισσότεροι ήταν στη φάση της επιβίωσης τα προηγούμενα χρόνια, να έλεγα, δε γαμιέται, ας περιμένω να δω που θα σταματήσει η σκέψη του μέχρι εκεί που βλέπεις. Και έτσι λοιπόν, σιγά σιγά κάποιες φορές και άλλες φορές με γοργά βήματα ρίζωσε η σαπίλα, η αδικία, η ατιμωρησία, η εγκληματική αμέλεια και τόσα άλλα όμορφα στην πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της χώρας. Χώρας...λέμε τώρα...

Έτσι σιγά σιγά, φυσιολογικά έγιναν όλο και πιο πολλά εγκλήματα. Νομιμοποιημένοι οι θάνατοι από την ανεπάρκεια του συστήματος υγείας, παρά τις πολύ φιλότιμες ομολογουμένως σε κάποιες περιπτώσεις προσπάθειες αρκετών γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Νομιμοποιημένες όλες οι μίζες σε όλα τα θέματα. Νομιμοποιημένες και οι προσλήψεις ότι να’ναι όπου να ‘ναι με βάση κομματικά κατά κύριο λόγο κριτήρια και όχι με τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. Για τους άλλους, υπάρχουν και οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ με τους μισθούς ξεφτίλας, και ο περίφημος «ιδιωτικός» τομέας, που ποτέ δεν ήταν ιδιωτικός. Αν ήταν ιδιωτικός, θα ήταν ήδη ανταγωνιστικός (καλύτεροι μισθοί και συνθήκες) με τις μαλακισμένες ορολογίες των οικονομολόγων (όχι όλων φυσικά), την προσφορά της Επιστήμης στην κοινωνία. Αυτό αποδείχθηκε άλλωστε. Για πείτε μου, ποιον άλλον τομέα παρακολουθείτε για να δείτε τι γίνεται; Προφανώς, δε γίνεται τίποτα πουθενά έτσι; Το ξέρω ότι βολεύει η πνευματική τεμπελιά. Εδώ βολεύει η ξεφτίλα, δε θα βόλευε η ανυπαρξία λογικών σκέψεων;

Και φτάνουμε σιγά σιγά στη δικαιοσύνη, που είναι και στον τίτλο. Αφενός, από πολύ μικρή ηλικία, είχα επίγνωση και άποψη ότι οι Δικαστικές αρχές πρέπει να είναι ανεξάρτητες από όλες τις απόψεις. Μια κοινωνία που προοδεύεει δεν έχει σε τέτοιες θέσεις όποιον να ‘ναι, αντίθετα με αυτά που είδαμε μέχρι τώρα στο Ευρωγκιαούρ μαχαλά. Και σημειώνεται επίσης όπως έμαθα μεγαλώνοντας, ότι δεν μπορούν οι συγκεκριμένοι να έχουν άλλες πηγές εισοδημάτων από εργασία ή κάτι τέτοιο. Για αυτό άλλωστε ήταν μεγάλος ο μισθός τους.

Βέβιαι, από ότι κατάλαβα στο πετσί μου όλα αυτά τα χρόνια όμως, είναι ότι όλο το παιχνίδι είναι στημένο για να προστατεύονται απατεώνες όλων των ειδών, από τους απλούς μέχρι τους Νόμιμους. Τι να το κάνω αν κάποιοι δικαστικοί είναι έντιμοι και εργατικοί και δε βλέπω παρόλα αυτά δικαιοσύνη σχεδόν πουθενά; Δικαιοσύνη δεν είδαν οι παππούδες μου, δεν είδαν οι γονείς μου, και μέχρι στιγμής από αυτά που είδα εγώ, δε θέλω να γράψω τις λέξεις που περιγράφουν την πραγματικότητα γιατί θα πέσει το διαδίκτυο σε όλον τον κόσμο. Έχω ένα πολύ πρόσφατο μικρό αλλά χρήσιμο παράδειγμα να αναφέρω.

Χθες, είδα με τα μάτια μου (κακιά η ώρα), έναν απατεώνα από αυτούς του κοινού ποινικού δικαίου, που κυκλοφορούσε με την κουρσάρα του, με τις αεροτομές, τα ζαντολάστιχα και τις εξατμίσεις. Προφανώς, κάτι μου λέει ότι δε θα είναι στο όνομά του, αν και τον έχω δει διψήφιες φορές να κυκλοφορεί και να οδηγάει αυτός. Άσε που αποκτήθηκε την περίοδο που ήταν «επιχειρηματίας» (δάγκωσε, όπως λένε τα λαμόγια, αυτά τα γαμάτα παιδιά του είδους σχεδόν 45.000 ευρώ – τα 25.000 σε δάνειο που τρέχει με εγγυητή ένα μαλάκα που νόμιζε ότι υπάρχει δικαιοσύνη τουλάχιστον στις εξώφθλαμες περιπτώσεις). Ο τύπος αυτός, έφερε μια καταστροφή σε τουλάχιστον 3 οικογένειες. Και ακόμα και καταδικασμένος να είναι ο άλλος (απόφαση αστικών δικαστηρίων) πρέπει λέει επειδή οι φυλακές είναι γεμάτες στα Γιάννενα, να πληρώσεις και άλλα 4 με 5 χιλιάδες ευρώ σε δικαστικό επιμελητή για να πάει μέσα, τα οποία μπορείς να διεκδικήσεις Νομικά κλπ., οι γνωστές παπαριές, λες και τέτοια άτομα φοβούνται το «Νόμο». Χαμένα κορμιά που μόνο να παίρνουν ξέρουν ξαφνικά θα αποκτήσουν ευαισθησίες που είναι προνόμιο των ανθρώπων; Οπότε, μια χαρά ο βλαχοεπιχειρηματίας. Τώρα θεωρητικά έχει αποδοθεί η δικαιοσύνη, δηλαδή τίποτα. Το απόλυτο τίποτα. Για τον πούτσο όλα κοινώς. Πετάς ένα δεν έχω και αυτό ήταν. Φαντάζομαι βέβαια, αν πάω να σπάσω κάτι σε μια τράπεζα αξίας ας πούμε 500 ευρώ, χωρίς να κινδυνέψει κανένας άνθρωπος (δεν το έχω κάνει αλλά λέμε, για το καλό της κουβέντας, αν και σε λίγο θα δω τι έχει να πει ο Νόμος για μια σειρά από σχετικά πράγματα) μετά τι θα γινόταν; Θα έσκαγε αστυνομία και ακόμα και ψύχραιμα να φερόντουσαν (πράγμα το οποίο θα έπρεπε να εννοείται) την ανάκριση, το κρατητήριο και το μεγάλο ποσοστό από τον ποινικό κώδικα θα τον είχες στην πλάτη σου. Και μπορεί και τη φωτογραφία σου στο διαδίκτυο για το καλό της κοινωνίας.

Και στη συγκεκριμένη περίπτωση (του απατεώνα), το ποινικό δικαστήριο έχει αναβληθεί ήδη δύο φορές (κοντά 4 χρόνια και τρέχει και ένα «δανειάκι» ταυτόχρονα). Τη μία από την απεργία των δικηγόρων και την άλλη από αυτή των δικαστών. Για μια υπόθεση την οποία οι απλοί άνθρωποι την καταλαβαίνουν σε λίγα λεπτά, οι μη εγκληματίες που θέλουν να ζουν σαν άνθρωποι το πολύ σε 2 λεπτά, και ένας έμπειρος δικαστικός σε λιγότερο από 1. Και πάμε στο πιο ωραίο τώρα; Όλο αυτό το γαμάτο σύστημα απονομής δικαιοσύνης το πληρώνεις εσύ μαλάκα μου! Ναι ρε μαλάκα. Εσύ το πληρώνεις. Πώς αισθάνεσαι, καλύτερα;

Πάμε να αρχίσουμε πάλι τις γνωστές παπαριές; Εδώ ο κόσμος καίγεται, κινδυνεύει η «πατρίδα» όπως λένε αυτοί (κυρίως πολιτικοί) που πατρίδα κατάλαβαν είναι αυτό από το οποίο παίρνεις και δίνεις πίσω χρέη και τιμωρίες σε αυτούς που δεν τα έτρωγαν μαζί σου. Τι άλλο είπαμε; Α, ναι; Ειδήσεις εδώ, πανικός εκεί, μπλα, μπλα, μπλα... Και πάρε και λίγο από τον τρόμο τον από έξω, οπότε που να βρεις χρόνο για τις «λεπτομέρειες».

«Λεπτομέρεια» λοιπόν μπροστά στα τόσα εγκλήματα είναι οποιοδήποτε μικρότερο έγκλημα. Μήπως όμως ήταν έτσι από παλιά, ακόμα και τις καλές εποχές; Γιατί δεν κολώνουν οι απατεώνες; Μήπως γιατί τον έβγαζε «μάγκα» όχι ένας ή δύο, αλλά η πλειοψηφία της κοινωνίας; Και καλά η «κοινωνία» και οι εκπρόσωποί της (οι οποίοι είπαμε είναι ποιοι;). Οι απλοί άνθρωποι γιατί το αποδεχόντουσαν αυτό και έγινε δεδομένο; Γιατί δεν ντρέπεται ακόμα κανένας; Οι μισθοί θα το αλλάξουν αυτό; Γίνεται να υπάρχει κοινωνία χωρίς δικαιοσύνη;

Γιατί όταν τέτοιου τύπου απατεώνες είναι έξω ακόμα, φαντάσου τώρα στις άλλες περιπτώσεις που ήταν και ψευτονομότυποι. Αλλά το πιο μεγάλο σοκ είναι η πιο απλή σκέψη την οποία τη μεταβιβάζω με κεφαλαία:

«ΣΚΕΨΟΥ ΜΑΛΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ».

Δίνω ένα μικρό μόνο παραδειγματάκι. Επί δεκαετίες, δεν πληρώνουμε μόνο τα ντόπια λαμόγια. Πληρώνουμε και κάτι καλοσπουδαγμένα μπάσταρδα τα οποία δεν τα ξέρει ποτέ κανένας (τύπου προσωπικά δεδομένα για το ποιος/ποιοι έκαναν «μελέτες» για τις καλές μας κυβερνήσεις – αθροιστικά, εκατοντάδες εκατομύρια και βάλε).

Για σκέψου λίγο τώρα, ότι την περίοδο του 1990-1993 ας πούμε υπήρχαν μελέτες που έλεγαν ότι πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα 67 ή και 67+ γιατί όπως έλεγαν οι σοβαρότατες «επιστημονικές» μελέτες των ειδημόνων, το προσδόκιμο ζωής μετά το 2000 θα ήταν κάτι πάνω από 100 χρονών και δε θα άντεχε το ασφαλιστικό. Δε συζητάω φυσικά τι ακολούθησε και στη συνέχεια σε όλες τις κυβερνήσεις. Και γαμώ τις μελέτες. Τα άξιζαν όλα τα λεφτά τους όλοι ανεξαιρέτως. Άσε που με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να βολέψεις μια σειρά από συγγενείς, κολλητούς, παιδιά των αφεντικών σου και άλλους απατεώνες που είχαν και πτυχία, όχι ότι να’ναι. Και όλα αυτά ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ. Άσε που μετά ο άλλος έχει και προυπηρεσία. Μέχρι και Υπουργό μπορεί να το δεις. Και στην ακόμα πιο αισχρή εκδοχή να σου μιλάει για τον «εργαζόμενο».

Πόσος κόσμος ρώτησε για τα Νόμιμα; Για τα παράνομα και πέφτει τοίχος προστασίας, φαντάζεσαι να ρωτήσουμε για να Νόμιμα; Α, πα,πα...Ακόμα και τώρα πάντως, όπως θα είδατε, κανείς δε μιλάει από αυτούς που είναι σε θέσεις που μπορεί να ακουστούν. Οι άλλες φωνές ούτως ή άλλως, είναι μια εδώ, μια εκεί χωρίς σπόνσορες και μεγαλοαφεντικά, οπότε άντε να βρεις την αλήθεια. Θόρυβος, τρόμος, και τα λαμόγια με ελαφριά πηδηματάκια. Σου λέει, τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, θα τη βρω την άκρη. Θα τη βρεις ρε μαλάκα, το ξέρω, παλιοκαργιόλη. Γιατί είσαι ο καθρέφτης των ξεφτιλισμένων, και έχει αρκετούς. Ελπίζω μόνο να πετύχεις κανέναν πραγματικά αξιοπρεπή άνθρωπο εκεί που θα πας να δούμε τη συνέχεια. Γιατί αν είναι αξιοπρεπής θα σε ρωτήσει την απλή ερώτηση του στυλ «μέχρι τώρα τι ήσουνα, που εργαζόσουνα, πώς βρήκες τη «δουλειά» σου, πόσα έβγαζες και πώς έχεις αυτά που έχεις ακόμα και τώρα». Θα ήθελα να είμαι δίπλα μετά για να μιλήσουμε λίγο για τη «Νομιμότητα».

Θυμήθηκα τώρα και το άλλο. Εφόσον ο άλλος είναι απατεώνας, και η δικαιοσύνη όταν αποδοθεί τον χτυπάει στη πλάτη φιλικά και του λέει «άντε, μην το ξανακάνεις όμως γιατί θα σου κάνω ντα μετά», δε ήταν σωστό και ΝΟΜΙΜΟ να σηκωθεί μια ιστοσελίδα με τα ονόματα και τις πράξεις τους; Αφού κυκλοφορούν εκεί έξω, δε θα ήταν προς όφελος της κοινωνίας να ξέρει ποιοι είναι και να προσέχει; Δηλαδή, τι θα κάνει για να ζήσει ένας απατεώνας, θα μπει στο σωστό δρόμο έτσι; Μια μικρή ιδέα λέω. Άσε και που προφανώς θα είναι και προσωπικό δεδομένο του να είσαι απατεώνας. Η κοινωνία μας που προοδεύει.

 Ξέρω, ξέρω, έχουμε πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθούμε. Την ψήφιση του προυπολογισμού ας πούμε. Γιατί; Γιατί μετά θα εφαρμοστούν οι Νόμοι του κράτους. Μάλλον δεν έχουν καταλάβει ακόμα οι περισσότεροι ότι «Νόμιμα» πλέον, δεν είμαστε Χώρα. Ψυχολογικά, ο όρος αυτός λέγεται άρνηση. Οπότε, αυτά είναι κυρίως για αυτούς που πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τα πράγματα από τους Νόμους. Γιατί αρνούνται να δουν πότε θα αλλάξουν πραγματικά τα πράγματα. Θα αλλάξουν αν καλυτερέψουν οι άνθρωποι. Καλύτεροι άνθρωποι, θα ζητήσουν και καλύτερους Νόμους. Καλύτεροι άνθρωποι θα είναι όταν κάνουν και λίγο αυτοκριτική, ιδιαίτερα όσοι μέχρι τώρα βολεύονταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από την προυπάρχουσα κατάσταση. Αφού δεν είναι διατεθιμένοι να το κάνουν, ας περιμένουν το Νόμο που θα λέει «απαγορεύεται να ζήσεις» για το καλό μιας σειράς αξιακών εννοιών (π.χ. πολιτικών, κομμάτων, τραπεζών, μεγαλοδημοσιογράφων κ.ο.κ.). Θα έρθει και αυτός, όταν θα είναι έτοιμοι να το δεχτούν. Εξάλλου, όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα, έτσι λειτουργούν. Ουπς...μου φυγε παιδιά αυτό. Εννοώ, όλα τα Νόμιμα και Δημοκρατικά εκλεγμένα καθεστώτα, ε, πολιτεύματα ήθελα να πω.

Και μιας και είπα τη λέξη Δικαιοσύνη, κοιτάξτε λίγο τα σκουπίδια πως μαζεύτηκαν (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Υπολογίστε περίπου 50 ευρώ για κάθε πεταγμένο τόνο. Επί δεκαετίες τώρα. Σηκώνει αυτό αυτεπάγγελτη δίωξη ή όχι; Γιατί λίγοι βλέπετε ρώτησαν που πηγαίνουν και τι γίνονται μετά. Και πόσα πληρώσαμε και τι πήραμε πίσω. Στην χωματερή των ψυχών των κατοίκων της χώρας πηγαίνουν. Ας καταδικαστούν λοιπόν κι άλλες περιοχές να γίνουν χωματερές γιατί φταίει η τρόικα, οι ομάδες των «άκρων», είτε από τη μια είτε από την άλλη, και φυσικά τα γνωστά και μη εξαιρετέα (400 χρόνια τουρκοκρατία, πόλεμοι, χούντες κλπ.). Επί 40 σχεδόν χρόνια, όχι παιδιά, δεν έφταιγε ότι τα πιο κρίσιμα θέματα τα διαχειρίστηκαν χαρτογιακάδες, ξεφτίλες, ανίκανοι, αργόσχολοι και κακοδιαχειριστές με λίγες εξαιρέσεις για να διατηρείται το καθεστώς. Θέλετε για τη συνέχεια της ζωής μας η λέξη Δημοκρατία να συσχετίζεται με αυτά; Και για το υπόλοιπο της ζωής μας και των παιδιών μας;

Σας καλώ να μην κάνετε το ίδιο λάθος που έκανα πολλές φορές στη ζωή μου. Μη δώσετε άλλες ευκαιρίες σε κανέναν αν δε δείξει ειλικρινή μεταμέλεια με πράξεις που να μπορεί να καταλάβει και ένα 10 χρονο παιδί. Τα υπόλοιπα, είναι Νομιμότητα. Και αυτό θα αλλάξει όταν ζητήσουμε παρέα αυτό που είχα ψηφίσει και ελπίζω να το έχουν μέσα τους αρκετοί ακόμα και τουλάχιστον οι φίλοι μου.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Αν δεν απονεμηθεί δικαιοσύνη θα είμαστε έρμαιο του πιο πλούσιου, του πιο βίαιου και του πιο ψυχασθενή. Είναι γνωστό πώς παίζεται το παιχνίδι. Αν θέλετε να ζήσετε έτσι στην πλειοψηφία, πες τε το, να πάρω τα μέτρα μου και εγώ, μην έχω άλλες ψευδαισθήσεις.

Λέτε να ψηφίσουμε κανένα Νόμο ως κατεπείγον που να λέει Νόμιμα ότι επιτρέπεται να ζούμε σαν Άνθρωποι; Λέω εγώ τώρα καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα...

Για το θέμα Δικαιοσύνη, θα έχω νεότερα σε λίγο καιρό.

Και όπως έχω ξαναπεί, ένας πολύ σοφός άνθρωπος είχε πει « Το σήμερα είναι το αύριο του χθες». Μέχρι τώρα τα είδατε αυτά που είδατε. Στο αύριο που έχει ο καθένας στο μυαλό του τι υπάρχει, Νομιμότητα ή Δικαιοσύνη; Γιατί τη Νομιμότητα την αποφασίζουν υπολογιστές, ενώ τη Δικαιοσύνη οφείλουν να την αποφασίζουν άνθρωποι. Και αν αποφασίζει μέσα στον καθένα ο Δίκαιος Άνθρωπος τα πράγματα θα γίνουν πολύ σύντομα εξοργιστικά όμορφα. Ναι ρε, αλήθεια.

Κριτική σκέψη

Σήμερα θα ασχοληθούμε με την κριτική σκέψη. Με βάση λοιπόν τα δεδομένα τα σχετικά με τις διάφορες λίστες καλό θα είναι να δούμε λίγο κάποια πραγματάκια.

Αφενός, και σε σχέση με την αθώωση το δημοσιογράφου που την έβγαλε στη δημοσιότητα συμφωνώ. Δεν ξέρω αν διαβάσατε τις απαγγελίες των κατηγοριών από τον Εισαγγελέα, οι οποίες σε μια πολιτισμένη χώρα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν δίκαιες. Μίλησε πολύ σωστά για τον κίνδυνο καννιβαλισμού και ανθρωποφαγίας. Βέβαια, ανθρωποφαγία δεν είναι να προστατεύεις τους απατεώνες. Κανιβαλισμός δεν είναι αυτό που έγινε τόσα χρόνια με την κατασπατάληση του Δημοσίου χρήματος. Και φυσικά, θα ήταν η ίδια αντίδραση αν σε τέτοιες λίστες υπήρχαν απλοί άνθρωποι που δεν έχουν περιουσίες εκατομυρίων και βάλε, σωστά;

Να τα ξαναδούμε λίγο από την αρχή; Μας είχαν πρήξει με τη λίστα λέγοντάς μας ότι πρόκειται για λίστα που περιέχει και μεγάλους φοροφυγάδες; Το γεγονός ότι ήταν στην Ελβετία οι λογαριασμοί έπαιξε κάποιον ρόλο; Γίνεται να θυσιάζεις τη μεγαλύτερη πλειοψηφία των πολιτών μιας χώρας και να αφήνεις ανεξέταστες τέτοιες περιπτώσεις;

Από την άλλη πάλι, σκέφτηκα πριν να γράψω τα προηγούμενα, ότι το δημοσιογραφικό συνάφι δεν το έχω καθόλου σε εκτίμηση, με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια τους οποίους τους έχω αρκετά ψηλά στην υπόληψή μου, τηρουμένων των αναλογιών. Μια κοινωνία που προοδεύει οφείλει να αναγνωρίζει τους ανθρώπους που ρισκάρουν για να ανοίγουν τα στραβά μας σε θέματα στα οποία δεν έχουμε πρόσβαση. Σκέφτηκα που λέτε λοιπόν τι θα έκανα αν έβλεπα το όνομά μου σε λίστα τέτοιου τύπου και δεν είχα τίποτα να κρύψω. Το πρώτο λοιπόν που θα κοιτούσα είναι ποιος κάνει τη δημοσιοποίηση και ποιοι τον πληρώνουν. Μετά, αν ήταν κανένας από τους εμετικούς που ήταν βασικοί πυλώνες της σαπίλας και της ένοχης σιωπής θα έβαζα στόχο για την υπόλοιπη ζωή μου να το πληρώσει, και αυτός και τα αφεντικά του. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα γραφής μέχρι τώρα. Άσε που διάβασα ότι επικοινώνησε με κάποιους από αυτούς που ήταν στη λίστα, μερικοί εκ των οποίων δεν κατέθεσαν μηνύσεις και δήλωσαν ότι δεν έχουν τίποτα να κρύψουν γνωρίζοντας ότι θα αποκαλυφθούν τα ονόματά τους. Για τους υπόλοιπους, ελπίζω η Δικαιοσύνη να μην κάνει τα στραβά μάτια αυτή τη φορά.

Οπότε, και μιας και άπαντες μας έλεγαν ότι πρόκειται για σημαντική λίστα που περιείχε μεταξύ άλλων αρκετούς μεγαλοφοροφυγάδες, σε συνδυασμό με την εξοργιστική ανεπάρκεια των κυβερνώντων η οποία χαλαρά μπορεί να εκληφθεί και ως συγκάλυψη, ναι καλά έκανε. Αθώος ο δημοσιογράφος στη συνείδησή μου και αν είναι σωστός και δίκαιος, τα ονόματα τα οποία εμπλέκονται στη λίστα και δεν έχουν σχέση με μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή θα πρέπει να τα αναδείξει κατά την άποψή μου, ώστε να διαχωριστεί η δημοσιογραφία από την διαπόμπευση. Αυτό θα είναι Δίκαιο νομίζω.

Οι καλές ερωτήσεις βέβαια για εμάς, αν θέλουμε να έχουμε κριτική σκέψη, είναι οι εξής:

1. Είναι δυνατόν τα μεγαλύτερα ποσά από τη φοροδιαφυγή να είναι σε τραπεζικές καταθέσεις;
2. Με αυτά που έχετε δει μέχρι τώρα, είναι δυνατό επί δεκαετίες, με φορολογική δήλωση από πραγματικά ειδοδήματα μέχρι 15.000 ευρώ να είσαι στους «πλούσιους» από τους οποίους θέλουν να πάρουν ότι μπορούν;
3. Είναι δυνατόν να μην ξέρουν ποιοι είναι οι μεγάλοι φοροφυγάδες, με δεδομένο ότι με μερικά κλικ ένας εφοριακός ή ακόμα καλύτερα ένας εισαγγελέας μπορεί να δει τα πάντα για όλους μας;
4. Για πιο λόγο δεν έχει γίνει μια ηλεκτρονική σελίδα με ονόματα και φωτογραφίες των πάσις φύσεως απατεώνων; Προσωπικά δεδομένα είναι αυτά; Αφενός δεν αποδίδεις δικαιοσύνη, από την άλλη τον προστατεύεις μη θιχτεί η προχωπικότητά του; Σίγα εισαγγελέα μου, τους τρόμαξες. Εξάλλου, έτσι μπορείς να εξετάσεις και το σωφρονιστικό σύστημα. Αν κάποιος δείξει ειλικρινή μεταμέλεια, μπορεί να αναφερθεί. Αλλιώς, να πάει να γαμηθεί κιόλας.

Είναι και μερικές ακόμα, αλλά όταν έρθει η ώρα.

Κοινώς λοιπόν, στην πραγματικότητα, εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι που δεν είναι εγκληματίες και πάνω σε αυτή την αρχή πατάνε. Θα συνεχίσουν μέχρι τέλους, μην έχετε αυταπάτες. Και δυστυχώς για όλους μας, το παιχνίδι το ξέρουν καλά γιατί το έχουν σπουδάσει. Τώρα είναι η φάση που ταίζουν αυτούς που θα ήθελαν να συνεχιστεί αυτό το σενάριο της φτωχούλας Ελλάδας (το οποίο είναι τεράστιο ψέμα). Σιγά σιγά, θα χρησιμοποιήσουν όλων των ειδών τις τρομοκρατίες ως Φόβο για να είμαστε καλά παιδιά και Νομικά να μην έχουμε κανένα δικαίωμα σε τίποτα, και μετά, θα ξαναπαίξει το σενάριο των χαρούμενων καταναλωτών. Γιατί η λήθη, είναι το μεγαλύτερο όπλο των ισχυρών.

Όταν καταλάβουν οι ενήλικες που δεν τα βρήκαν όλα έτοιμα στη ζωή τους ότι μεγαλώνει μια γενιά νέων ανθρώπων που θα έχει ψυχικά τραύματα που δεν τα διακιούται και μίσος αντί για Δίκαια Οργή, τότε κάτι μπορεί να γίνει.

Μέχρι τότε, θα παίζει το σεναριάκι των «μέτρων». Σώζουμε 500.000 κλέφτες, καταχραστές, απατεώνες και αεριτζήδες εις βάρος 11.000.000.

Δημοκρατικά και Νόμιμα.

ΥΓ. Επειδή και η ΕΕ και το ΔΝΤ μας έδειξαν τι μπορεί να κάνουν για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, καλό θα ήταν αντί να μας τα πρήζουν, να κοιτάξουν τη φοροδιαφυγή που υπάρχει σε Η.Π.Α., Αγγλία και Γερμανία η οποία αθροιστικά μετράει σε δεκάδες τρισεκατομύρια ευρώ. Σε σχέση με τη διαφθορά, έχουμε τους δικούς μας, δεν αντέχουμε και τους εισαγόμενους.