Τελικά, έκανα αίτηση για το μέρισμα. Ω, ναι… Με έπεισαν
φίλοι και αγαπημένα πρόσωπα. Μετά, τα έβαλα κάτω και λέω, σε λίγο έρχεται το
χαράτσι (σχεδόν 2 χρόνια άνεργος και πληρώνω χαράτσι - μαζί τα φάγαμε νόμιμα
και ηθικά και τα γνωστά), οι λογαριασμοί και όλα τα όμορφα, μου χρωστάν από εδώ
και από εκεί πόσα όμορφα νουμεράκια που ποτέ δε θα τα πάρω (νόμιμα,
συνταγματικά και με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα όλα αυτά έτσι, μην
ξεχνιόμαστε), δε γαμιέται, ας το κάνω. Και το έκανα. Άλλωστε, πώς αλλιώς θα
είχα κάνει τόσα δις χωρίς τη βοήθεια του καλού μας κράτους, το οποίο όπως είναι
γνωστό πρέπει να είναι το πρώτο στον κόσμο όσον αφορά τον όρο «κράτος Δικαίου».
Σε αυτό το θέμα έπρεπε να γίνει μουντιάλ να έβλεπες τι θα είχε γίνει. Βέβαια,
πάλι με Αφρική, Ασία και Νότια Αμερική θα παίζαμε, γεγονός που από μόνο του δεν
είναι κακό. Είναι το γύρω γύρω που το χαλάει, που το παίζουν Ευρωπαίοι σα
μαλάκες. Βρε γρόθε, ο Ευρωπαίος, τις βρωμιές του τις κάνει σε άλλες χώρες και
στη δικιά του το παίζει Παναγιά παρθένα, ξέρεις πολιτισμός και έτσι. Αφού δεν
έχεις τα γένια, τι τα θέλεις τα χτένια; Είδες οι δικοί τους λεφτάδες πόσα
δικαιώματα έχουν για τους πολίτες τους; Έχεις και εσύ τίποτα τέτοιο; Φάε λοιπόν
το φραγκάτο (που δεν ξέρεις πώς έγινε φραγκάτος), φάε και τον «εργαζόμενο» στη
μάπα.
Μέρισμα ρε, και ξερό ψωμί!.
Κλείνω τώρα γιατί ψάχνω δουλειά όπως ξέρεις και βρήκα κάτι
που με ενδιαφέρει και έχω σκοπό να το τρέξω όσο πάει. Όχι ότι έχω σφίξει
οικονομικά, μπα…Έτσι από χόμπι ρε παιδί μου. Όταν λέω δουλειά όπως κατάλαβες
εννοώ δουλειά, όχι αεριτζίδικες παπαριές. Εκεί αν δεν είσαι άχρηστος, από καλό
σόι, σε κάποιο κόμμα ή απλώς μεγάλος μπινές, ρουφιάνος, σαβουρογάμης και
γλείφτης ούτως ή άλλως δε βρίσκεις. Οπότε, ποιος ο λόγος να αγχώνεσαι,
κατάλαβες; Εντάξει, έχεις λόγο να αγχώνεσαι γιατί σε βάζουν να παίρνεις δάνεια
για να τους πληρώσεις, αλλά έτσι είναι η ζωή και μπλα..μπλα..μπλα…
Και μια συμβουλή. Ξεκόλλα λίγο από τον υπολογιστή γιατί θα
σε πιάσουν ζαλάδες. Μην καταντήσουμε πρεζόνια του Matrix, είναι κρίμα.
Και καλό μήνα.
