Μήπως να γράψω τίποτα;

Πάλι έχουν γίνει χίλια δύο άξια σχολιασμού. Και μιας και έχω καιρό να γράψω, είπα να το κάνω τώρα.

Και τώρα που κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή, το ξανασκέφτηκα, και λέω δε γαμιέται...

Ε, βέβαια...

Οπότε κάποια από τις επόμενες μέρες ίσως.

Πάντως, θα πρέπει να απαντήσω και στο ερώτημα που έθεσα στο προηγούμενο μάθημα. Η ερώτηση ήταν « 1 + 1 κάνουν δύο;». Και η απάντηση στην Ελλάδα του 2013 είναι τελικά κατά πλειοψηφία  «ΔΕΝ ΞΕΡΩ/ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ». Και κάτι μου λέει, ότι από αριθμητική, ξέρουν σχεδόν όλοι. Περίεργο…

Άσχετο αλλά σχετικό. Πότε ήρθε και πότε έφυγε το 2013 χαμπάρι δεν πήρα…Λες και κάποιος έκανε pause σε μια ταινία αλλά ο χρόνος έτρεχε ταυτόχρονα ένα πράγμα.

1 και 1 κάνουν δύο;

Επειδή η προηγούμενη ερώτηση στο προηγούμενο μήνυμα είχε κάποιες ασάφειες, θα το κάνω ακόμα πιο απλό το ερώτημα. Όπως είδατε, έβαλα πιο εύκολο θέμα σήμερα.

Για αυτό σήμερα, προτού σκεφτείτε, θα δώσω ένα μπόνους σε όποιον βρει τη σωστή απάντηση στην προηγούμενη και στην επόμενη ερώτηση.

Η ερώτηση κρίσεως σήμερα έχει ως εξής:

Νόμος είναι:

(α) Το δίκαιο του εργάτη;

(β) Το δίκαιο στο κρεβάτι;

(γ) Το δίκαιο του σατράπη;

(δ) Η μίζα και η απάτη;

(ε) Το δίκαιο του πελάτη;

(στ) Πιπέρι και αλάτι;

(ζ) Νόμος είναι η έγγραφη (και πολλές φορές άγραφη) συμφωνία λογικών ανθρώπων που συνιστούν μια κοινωνία. Αν είναι για τον πούτσο η κοινωνία, τότε για τον πούτσο θα είναι και οι Νόμοι. Και το αντίστροφο. Γκε-γκε;

Αν για κάποιο περίεργο τρόπο κανείς συσχέτισε τα προηγούμενα με πολιτικά κόμματα όλων των «ιδεολογιών», δε φταίω εγώ, το πονηρό μυαλό του θα φταίει.

Πάντως προσωπικά, και παρότι και το πιπέρι και το αλάτι είναι Νόμος, θα διάλεγα το (ζ), αλλά δε βλέπω κάποιο κόμμα ή φορέα να συμφωνεί.

Για αυτό λοιπόν, σήμερα το μάθημα καταλήγει ως εξής:

Δικαιοσύνη ΜΑΛΑΚΑ δεν είναι μόνο ο Δικαστής και ο Εισαγγελέας.. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Τέλος, παρακολουθώ (λίγο είναι αλήθεια) το άψογα ομολογουμένως σκηνοθετημένο χολιγουντιανό θρίλερ μεταξύ της αντιπαλότητας εγκληματικών συμμοριών. Ντέρμπι το ματς. Οπότε αν κερδίσει η συμμορία που κέρδιζε μέχρι τώρα, θα πρέπει να φάμε στη μάπα τα ίδια σκατά παντού. Και αν κερδίσει η άλλη, να φάμε σκατά και απόσκατα μαζί. Για αυτό, λέω να λαδώσουμε το διαιτητή και να τους αποβάλει όλους και νικητής να βγει το ποδόσφαιρο.

Κλείνω τώρα γιατί σε λίγο αρχίζει ο ΠΑΟΚ. 

Πόσο κάνει 2 + 2 στην Ελλάδα του σήμερα (2013 κατά τα άλλα)?

Παρακάτω ακολουθεί ένα παράδειγμα, με το οποίο περιγράφεται κατά την άποψή μου η Ελληνική πραγματικότητα. Και φυσικά, όπως πάντα, υπάρχει και η πρόταση για την περαιτέρω βελτίωση της πραγματικής πραγματικότητας. Η ερώτηση είναι η εξής δύσκολη:

Πόσο κάνει 2 + 2 στην Ελλάδα?

Οι απαντήσεις δίνονται ανά κατηγορία και είναι οι εξής:

Ο μπόμπιρας 7 χρονών: 

4 κύριε.

Ο πολιτικάντης της «Δημοκρατικής Νομιμότητας»:

2 και 2 μας κάνει όσο λέει ο Νόμος και τα Συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα.

Ο «αριστερός ιδεολόγος» με πτυχία, πολύ διάβασμα κλπ. ο οποίος δυσκολεύεται να πει τη λέξη Έλληνας γιατί απαγορεύεται από την «ιδεολογία» του:

Σύμφωνα με την ανάλυση που έχει επισταμένως διερευνηθεί, θα πρέπει να τονιστεί ότι τα μαθηματικά, ως η επιστήμη που ώθησε την ανθρωπότητα προς τα εμπρός, έχει δώσει σαφέστατα την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα.

Ο δεξιός και ολίγον σοσιαλιστής και το αντίστροφο:

Κοίτα, αν δεν είσαι από την εφορία κανένας καινούργιος, γιατί τους παλιούς όλους τους ξέρουμε, μια παρεούλα είμαστε άλλωστε, είναι 4.  Τσίμπα και ένα χιλιαρικάκι για το «καφεδάκι» και πες ότι κάνει 1, μπαγασάκο. Και το βράδυ κερασμένα τα μπουζούκια και τα γκομενάκια.

Ο φραγκάτος λαμογιοεπιχειρηματίας (ο πετυχημένος αυτοδημιούργητος):

2 και 2 κάνουν όσο γουστάρω εγώ. Αν ο Νόμος λέει κάτι άλλο, πες το μου για να τον αλλάξω. Ρώτα και τους οικονομολόγους μου και τους λογιστές μου. Και μη με ζορίζεις και πολύ γιατί δε σε βλέπω καλά.

Ο βαμμένος κομμουνιστής:

 Για τέτοια σημαντικά ζητήματα θα πρέπει να συνέλθει η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος. Και καταγγέλλουμε το κεφάλαιο, το φασισμό, τον καπιταλισμό και την εργοδοσία που καταπατάει τα δικαιώματα των εργαζομένων κλπ.κλπ.

Ο φασίστας (μετρώντας με τα δάχτυλα):

 Ε….1….εεεε….2…..εεεε….3….εεε…4! Τιιιι; Γελάς ρε; Κοροϊδεύεις έναν Έλληνα, έναν απευθείας απόγονο του Λεωνίδα; Τώρα θα δεις. (Παίρνει τηλέφωνο). Αρχηγέ, εδώ με κοροϊδεύουν. Δέρνουμε τώρα ή να περιμένω τα παιδιά με τα λοστάρια, τα όπλα και τα μαχαίρια; Περιμένω εντολές. Δύσκολα τα πράγματα. Είμαστε 10 και είναι 3. Κάντε γρήγορα.

Ο Αντί σε οτιδήποτε:

4 αλλά εξαρτάται από το τι είπε ο Φασίστας: Τιιιιιι; 4. Τότε η απάντηση είναι -4 και όποιον δείτε να λέει 4 τσακίστε το κεφάλι του! Οι πιο ψύχραιμοι θα πουν «ρε μαλάκες 4 κάνει» και παίζει να πει: 4 κάνει αλλά σπάστε του το κεφάλι καλού κακού, αν και κάποιοι θα επιμένουν ότι είναι -4 και αποκλείεται να έχει δίκιο σε τίποτα ο φασίστας γιατί είναι μόνο φασίστας και οι φασίστες θέλουν κρέμασμα γιατί είναι όλοι δολοφόνοι και φασίστα, φασίστα, φασίστα, πιασ’ τα μου και ξύστα (κοίτα να δεις που κάνει και ρήμα). Το οποίο όπως αποδείχθηκε, έκανε την κοινωνία να προοδεύσει, πιο ευαίσθητη και πιο Δίκαια, σωστά; Και φυσικά, τσακίστηκε ο φασισμός, ε; Για αυτό, σε λίγο το πέταγμα γιαουρτιού παίζει να γίνει και κακούργημα. Έτσι είναι η Δημοκρατική Νομιμότητα, μαχαίρι ο ένας, γιαούρτι ο άλλος ίδιο και το αυτό.

Ο «δημοσιογράφος»:

 Είναι γνωστό ότι 2 και 2 μας κάνει κάπου μεταξύ 1 και 10. Εν τω μεταξύ, πληροφορίες αναφέρουν, ότι έγινε έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο για το θέμα αυτό. Σκληρή ήταν η ανακοίνωση της αντιπολίτευσης για μεθοδεύσεις και αδιαφάνεια στις οποίες απάντησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Καλά τα είπα αφεντικό;

Ο μεγαλοδικηγόρος:

2 και 2 κάνει όσο θέλει όποιος πληρώσει περισσότερα.

Ο αστυνομικός και ο μπάτσος (άλλο το ένα άλλο το άλλο μην παρεξηγούμαστε):

Σύμφωνα με το Νόμο 4 απάντησε ο αστυνομικός και ο μπάτσος ρώτησε: Κυρ-Διοικητά, πόσο να πω ότι κάνει;

Ο τραπεζίτης:

Ανάλογα, άλλες φορές 4, άλλες 14 άλλες 104 και άλλες 0 και -4 (αυτό επειδή κάνει και ρήμα επίσης μπορεί και τραγουδιστά. Ούτως ή άλλως στα αρχίδια του κιόλας).

Ο υπαλληλίσκος δικαστής και ο Δικαστικός Λειτουργός:

Ο πρώτος θα σας πει «θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη» και θα κοιτάξει να βρει τους κατάλληλους νόμους, νομολογίες και παραθυράκια πριν απαντήσει, μην τυχόν και πέσει σε κανένα αφεντικό. Ο δεύτερος θα πει: 4 κάνει και αν ακούσω καμιά μαλακία θα γαμηθούμε χωρίς σάλιο.

Ο Λογικός Άνθρωπος που είναι Έλληνας πολίτης και είναι αντίθετος με οτιδήποτε μας κάνει λιγότερο ανθρώπους αλλά δεν έχει κλέψει και δε μισεί κανέναν όσο οργισμένος κι αν είναι με όλους θα πει:

4 ρε παιδιά, σιγά μην το κάνουμε και θέμα, δεν πάμε στα πιο σημαντικά;

Η πρόταση λοιπόν είναι να βρεθούν όλοι οι άνθρωποι που γρήγορα και χωρίς πολύ σκέψη καταλαβαίνουν ότι 2 και 2 κάνει 4. Τότε, μπορεί και να ξημερώσει άλλη μέρα, λίγο καλύτερη.

Το παρόν κείμενο επιτρέπεται να αναδημοσιευθεί από όλους τους φίλους μου όπου κρίνουν ότι μπορεί να φωτίσει λίγο τα μυαλά των ανθρώπων.

Απλώς αν θέλετε, βάλτε και Link το blog μου γιατί δεν είμαι για λόγους Αρχής σε κανένα «κοινωνικό» δίκτυο. Άλλο πράγμα εννοώ όταν λέω φίλος εγώ, και άλλο ο υπολογιστής.

Το τελευταίο οχυρό της δολοφονικής τυραννίας: η «ιδεολογία»

Πάνω που πήγαινα να ανέβω λίγο ψυχολογικά, πάλι στα τάρταρα της ψυχής μας έστειλε η πραγματικότητα.

Χθες, έγιναν πολλά εγκλήματα, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του 34χρονου. Αφενός, σε ποιον από όλους να δώσεις συλλυπητήρια, με πρώτους φυσικά τους ανθρώπους του νεαρού. Και αφετέρου, όπως οι περισσότερες δολοφονίες, αναρωτιέσαι αν θα πληρώσουν οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας, οι οποίοι δεν ανήκουν μόνο στα «άκρα». Ανήκουν και στους «μετριοπαθείς» δολοφόνους ενός ολόκληρου λαού που τολμούν και πιάνουν τη λέξη Δημοκρατία στο στόμα τους.

Μην ξεχάσω να κάνω μια παρατήρηση, η οποία νομίζω ότι είναι πολύ σημαντική. Θα ήθελα να ψάξετε μόνοι σας να δείτε αν, που και πότε αναφέρεται η λέξη Δημοκρατία από τους «εταίρους» μας. Είναι από τα κλικ που θα σας κάνουν πιο σοφούς, κάντε τα. Θα χρειαστεί βέβαια να ψάξετε γιατί θα δυσκολευτείτε λίγο. Και επειδή μόλις τώρα σας έδωσα μια τεράστια πληροφορία και ήρθε ο λογαριασμός του ρεύματος, θα ήθελα αν έχετε την καλοσύνη να τοποθετήσετε στο λογαριασμό μου 7.000.000 ευρώ για να μην ξανασχοληθώ με το θέμα φράγκα ποτέ στη ζωή μου. Τέτοιου μεγέθους πληροφορία σας έδωσα. Νομίζετε ότι σας κάνω πλάκα; Είναι ώρα για πλάκα;

Αν αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεν εύχεται ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 99% του πληθυσμού να μην ξαναδούμε οτιδήποτε παρόμοιο, η οικονομική κρίση, δε θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα έχουμε. Αν δεν το καταλάβατε, δεν ήταν μια διαμάχη 20χρονων που ξέφυγε. Ο δολοφόνος ήταν 45 χρονών. Χωνέψτε λίγο τι σημαίνει αυτό.

Σε παλιότερη ανάρτηση αν θυμόσαστε, είχα πει «σας δίνω το Λόγο της Τιμής μου ότι το πιο κάτω από εδώ δε θέλει κανένας να το δει». Τώρα σας λέω, ότι αν συνεχίσουμε έτσι, δεν ξέρω ποιος θα μείνει να το δει.

Τίποτα δεν έχουμε μάθει από τα λάθη μας ως λαός. Αντί να μαθαίνουμε, ξεχνάμε, άλλες φορές από μεγαλοψυχία που είναι αρκετά τιμητικό, και άλλες από ηλιθιότητα που είναι εξόχως προσβλητικό. Και όταν οι κρατούντες ζορίζονται επιστρατεύουν το τελευταίο οχυρό τους. Την ιδεολογία (αστικός μύθος που στο λεξιλόγιο τους σημαίνει εξουσία).

Ιδεολογία. Τι όμορφη λέξη κυριολεκτικά. Ιδέα και Λόγος. Πώς έφτασε επί δεκαετίες και στο 2013 να είναι συνώνυμο με τα εγκλήματα;

Έχει κανένας ψευδαισθήσεις ότι την ιδεολογία τη χρησιμοποιούν τα τσιράκια του συστήματος για το καλό και την πρόοδο; Είναι δυνατόν δύο από τα ανώτερα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, που είναι οι ιδέες και ο Λόγος να σχετίζονται με ότι πιο σάπιο σχετίζεται με την εξουσία; Ναι. Στη χώρα μας, γίνεται. Καινοτομία και έτσι.

Σε πολλές άλλες, δεν πιάνει άλλο. Αλλά ακόμα και σε αυτό, έπρεπε να είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι. Τα ίδια και τα ίδια, δογματικά, ανέξοδα, ξεφτίλικα και χωρίς καμία πρόοδο.

Δε μου λέτε, μήπως ήρθε η ώρα να πούμε το δολοφόνο, δολοφόνο, και την τυραννία, τυραννία; Γιατί τα αντίστοιχα μας τα λανσάρουν ως αγωνιστή είτε εθνικιστή (ανάλογα με την ομάδα), και Δημοκρατία.

Επίσης, και καθώς από ότι φαίνεται είμαστε λαός αγράμματων πτυχιούχων, θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει στα ανεγκέφαλα παιδάκια όλων των ειδών, τη διαφορά του εθνισμού από τον εθνικισμό. Και κάποιος άλλος, να ρωτήσει την απλή ερώτηση: σε ποια χώρα εδώ και 100 και πλέον χρόνια ανέβηκαν υπερεθνικιστές και ήταν καλό για τη χώρα τους; Μήπως τώρα είναι πιο μικρή από ότι ήταν πριν;

Βέβαια, θα πρέπει να εξηγήσει και σε κάποια άλλα ανεγκέφαλα παιδάκια που είναι ο μεγαλύτερος προστάτης όλης της πλέμπας χωρίς να το καταλαβαίνουν τις περισσότερες φορές, ότι δεν μπορεί να φοβάσαι να μιλάς ή να απαγορεύσεις κάποιον να αγαπάει τον τόπο του στα πλαίσια μιας «ιδεολογίας» η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ και πουθενά με καλά αποτελέσματα για την πλειοψηφία. Γιατί τότε μαλάκα, θα πρέπει να του πει ο κάποιος, εξουσία θέλεις και εσύ, δε θέλεις να ζούμε σαν άνθρωποι. Και από την άλλη μεριά μαλάκα, θα του ξαναέλεγε ο κάποιος, υπάρχουν πολλές φορές ψυχικά διαταραγμένα άτομα πολλαπλάσιες φορές από αυτά που συναντάς στη συνομοταξία σου. Και πιο σημαντικό από όλα στόκο, θα του έλεγε ο κάποιος, όταν εσύ του απαγορεύεις να είναι Έλληνας στην Ελλάδα, θα έρθει ο άλλος μαλάκα, θα του έλεγε ο άλλος, και θα του πει «μη στεναχωριέσαι, εδώ είμαστε εμείς που την αγαπάμε και μεγαλώνει η πούτσα μας λόγω Αρχαίων προγόνων κλπ.». Ακόμα να καταλάβεις μαλάκα, θα του έλεγε ο κάποιος ότι το θρέφεις, τον ανατρέφεις και του κάνεις πάσα κάτι το οποίο δεν είναι μόνο δικό του, είναι και δικό σου, μαλάκα. Είναι ο τόπος σου ο οποίος μαλάκα έχει προσφέρει μερικά από τα πιο σημαντικά δώρα στην ανθρωπότητα. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΜΑΛΑΚΑ τι παρατάς αμαχητί και σε τι παγίδα έπεσες;

Πάντως όπως καταλάβατε και το έχουμε πει και παλιότερα, άλλο μίσος και άλλο οργή, πόσο μάλλον όταν αυτή είναι Δίκαια οργή. Η οργή μπορεί να γίνει Δικαιοσύνη. Το μίσος, ποτέ και πουθενά δεν έγινε. Τελικά, ένα ποσοστό πολύ μικρότερο από 10 % του πληθυσμού όλων των «ιδεολογιών» που λατρεύουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, είτε από τη μια είτε από την άλλη, απαγορεύει έναν ολόκληρο λαό να κάνει το βήμα μπροστά που είναι όνειρο αιώνων και που για αυτό έχουν θυσιαστεί εκατομμύρια άνθρωποι.

Τίποτα δε μας χαρίστηκε και τίποτα δε θα μας χαριστεί. Απλώς, εγώ ακόμα ονειρεύομαι ότι θα κάνουμε το βήμα μπροστά σαν άνθρωποι, και με Δικαιοσύνη.

Μπορεί να κάνω και λάθος, τι να πω. Εξάλλου, από ότι φαίνεται, οι εξουσιολάγνοι ξέρουν καλύτερα και δουλεύουν πιο αποτελεσματικά.

Τέλος, η μαγική ερώτηση, είναι η εξής απλή: ποιον συμφέρει η επιπλέον αποσταθεροποίηση της χώρας; Έλα…σκέψου…..μπορείς….

Τα λαμόγια εντός και εκτός που θα τη γλυτώσουν. Σε μάθανε βρε βλαχαδερό και βλαχοιδεολόγε της πούτσας, ακόμα να το πάρεις πρέφα;

Δεν αλλάζει το πρόγραμμά μου πάντως. Εδώ, θα γίνεται διάλογος μεταξύ ανθρώπων. Θα υπάρχουν δηλαδή ιδέες και Λόγος στην πραγματικότητα.

Και για αυτό, όποιος έχει ιδεολογία έτοιμη, ειδικά σαν αυτές που είδαμε τον προηγούμενο αιώνα, και θέλει να την επιβάλει σε όποιο χώρο βρίσκομαι, προκαταβολικά τον προτρέπω να τη βάλει στο μουνί που τον γλίστραγε γιατί είναι εν δυνάμει δολοφόνος ή ηθικός αυτουργός. Οι «ιδεολόγοι» θέλουν αίμα για να επιβιώσουν, είναι η χαρά τους μέσα στην ψυχασθένειά τους. Αφήστε τους να πάνε να γαμηθούνε να τελειώνουμε, να ασχοληθούμε επιτέλους με τα πιο ουσιαστικά που μπορούν να καλυτερέψουν τις ζωές μας.

Στο πάρτυ που ποτό θέλουν το αίμα ανθρώπων εγώ δεν πάω. Σας καλώ, να μην πάτε ούτε και εσείς.

Καλό ξημέρωμα να έχουμε και ελπίζω το αυριανό πρωινό φως να το αφήσετε να μπει και λίγο μέσα σας.

Ήρθε το σύντομα...

…που λέγαμε και χθες….

Λοιπόν, έκανα ένα μικρό λαθάκι. Μάλλον περίμενε λίγος κόσμος να τα πούμε. Για αυτό λοιπόν, επειδή βαρέθηκα με τις παπαριές που βλέπω, νομίζω ότι είναι ώρα να κάνουμε λίγο διάλογο στην πραγματικότητα, όχι τηλεοπτική και επικοινωνιακή ψευτοδημοκρατία. Ξεκινάω λοιπόν σήμερα στο blog που ενημέρωνα τους φοιτητές μου και σας περιμένω.

http://didaskaliafoithtwn.wordpress.com/

Κάντε κλικ στα σχόλια και γράψτε την άποψή σας.

Δεν με πειράζει αν γράφετε με ψευδώνυμα, αν και εγώ προσωπικά ότι κάνω το κάνω επώνυμα. Αν δεν προσβάλετε τους συνομιλητές χωρίς λόγο, θα δημοσιεύω όλα τα σχόλια ανεξαιρέτως. Επειδή κάποιοι ήταν φοιτητές μου,  θέλω να με βοηθήσετε να κάνω το πιο γαμάτο μάθημα που μπορεί να γίνει και για αυτό οι κανόνες έχουν ως εξής:

Επιτρέπονται τα ακόλουθα:

-         Λογικά επιχειρήματα

-         Χιουμοριστικά επιχειρήματα

-         Εξιστόρηση πραγματικών γεγονότων

-         Προτάσεις και ιδέες που μπορούν να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη

-         Ότι μαλακία σας έρθει στο κεφάλι, αρκεί να καταλάβετε ότι είστε σε ένα φιλικό περιβάλλον που δεν τα ξέρουμε όλα, αλλά τουλάχιστον το ψάχνουμε.

-         Δε λέμε μόνο, ακούμε κιόλας.

Απαγορεύεται μόνο η καφρίλα και ο δογματισμός.

Σας περιμένω.

Αν δεν το καταλάβατε, αν δεν τα πούμε τώρα, παίζει να μην τα πούμε ποτέ γιατί δε θα προλάβουμε.

Άντε για να φύγει λίγο το σκοτάδι από τις ψυχές των ανθρώπων γιατί σκατεύει επικίνδυνα το πράγμα.

ΥΣ. Στις επόμενες μέρες, θα μπορείτε να προτείνετε και θέμα προς συζήτηση.

Πετυχημένο πείραμα

Χαθήκαμε ρε παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν απασχολημένος λόγω "ανάπτυξης" και μιας και όπως όλοι είδαμε άρχισαν να στρώνουν τα πράγματα (αυτό το ροζ που πετάει τι σκατά είναι;).

Ήθελα απλώς να σας ενημερώσω ότι πέτυχε ένα από τα σημαντικότερα πειράματα που έκανα. Ποιο ήταν αυτό; Η αξία της λήθης η οποία είναι το μεγαλύτερο όπλο των ισχυρών, είτε αυτοί είναι λεφτάδες που με νύχια και με δόντια προσπαθούν να διατηρήσουν τα μεγαλοτσιφλίκια τους είτε αυτοί είναι "εργαζόμενοι" δηλαδή μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Υπάρχουν και οι "άρχοντες" πάντως και οι ανώτατοι αξιωματούχοι οι οποίοι πολλές φορές αντί για πορδές πετούνε κάτι ωραίες λεξούλες π.χ. δημοκρατική νομιμότητα ώστε να τσιμπάνε οι ούνοι που πιστεύουν ότι ζούνε σε χώρα.

Η λήθη λοιπόν καλοί μου αναγνώστες, είναι το παν. Το πέρασαν άλλοι πριν από μένα και ήρθε η ώρα η δικιά μου να το περάσω. Και πραγματικά, είναι αξιοθαύμαστα τα αποτελέσματα.

Ήθελα να δω, όταν θα φύγω ποιος και αν θα με θυμηθεί, θα ρωτήσει ή έστω να παρακολουθεί το blog να δει τι κάνω, ιδιαίτερα από τους νέους (την ελπίδα μας για το μέλλον και καλά). Τους έβαλα όλους δύσκολα βέβαια γιατί δεν έχω Facebook και τέτοιες ασφαλίτικες παπαριές. Εντυπωσιακά τα αποτελέσματα. Κοιτάω τις στατιστικές των τελευταίων ημερών και τι να δω; Ένα αρχίδι ΝΑ μετά συγχωρήσεως. Ρε το απόλυτο μηδέν μιλάμε το οποίο φυσικά συνοδεύεται και από το απόλυτο μηδέν σε τηλέφωνα e-mail και όλα αυτά τα ωραία της επικοινωνίας του πολιτισμού μας.

Έχω σε αντιπαραβολή τα αντίστοιχα τότε που ήμουν "σημαντικός" καθηγητής (παπαριές λέω μην τσιμπάτε). Απίστευτο. Δηλαδή τι απίστευτο, σε κάποιους πιο κοντινούς μου το είχα πει από τότε και κάποιοι άλλοι το ήξεραν επίσης ότι θα γίνει έτσι γιατί έτσι γίνεται συνήθως.

Άρα, καλά πάμε. Τα πράγματα αλλάζουν. Μη σας καθυστερώ όμως άλλο.

Θα συνεχίσω για λίγο ακόμα το πείραμα και μετά θα επανέλθω γιατί βαρέθηκα. Μέχρι να πω το μεγαλειώδες άι σιχτίρ προς όλους, αλλά δεν μου κάθονται τίποτα λαχεία ή σκορ στο στοίχημα. Βρώμισε εθνικόφρονες, επανάσταση και δημοκρατική νομιμότητα η οποία μας προστατεύει από τα "άκρα".

Για τον πούτσο εντελώς όμως. Και που είσαι ακόμα....
Λέω να το ρίξω λίγο στην τρελίτσα για να μην αρχίσω τις ροχάλες. Θα δω.

Πάντως τόση δημοκρατία από τη χούντα είχαμε να δούμε.Οπότε τουλάχιστον ρε παιδιά διαλέξτε τι είδους χούντα θέλετε. Στρατόκαυλων, "κοινωνικών αγωνιστών" ή εργαζομένων; Όταν διαλέξετε το είδος της χούντας, πείτε το και σε εμένα για να ξέρω, γιατί τώρα μπερδεύτηκα λίγο. Γιατί αγαπητοί μου, αν θέλατε δημοκρατία και πρόοδο, θα είχαμε βρεθεί και θα είχαμε ήδη κάνει πράγματα μεγαλειώδη, ίσως μικρά αλλά σίγουρα μεγαλειώδη.


Καλή συνέχεια και τα λέμε σύντομα.

Λέτε ρε παιδιά να ήταν η Πρωταπριλιά;

Καλησπέρα.

Τι να πω ρε παιδιά (συγνώμη για το παιδιά, πείτε ότι πίναμε ένα ποτό παρέα). Μου έκαναν μια πολύ πετυχημένη πλάκα σήμερα, η οποία ήταν τόσο πετυχημένη που ήταν αλήθεια τελικά.

Εξηγώ. Σε προηγούμενο μήνυμα θέλοντας να θίξω μέρος της πραγματικότητας την οποία βιώνω, διαμαρτυρήθηκα ο μαλάκας για το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια σπουδών, έρευνας, και διδασκαλίας τελικά για βραβείο πήρα ένα ταμείο ανεργίας για 9 μήνες (360 ευρώ το μήνα). Τι ήθελα να το πω, μου λέτε;

Συνήθως, το έβαζαν κάθε μήνα κάπου στις 20 του μηνός. Στο βιβλιάριο της πρώην μισθοδοσίας και νυν ταμείου ανεργίας εν τω μεταξύ είχαν μείνει 218 ευρώ. Πάω που λέτε στις 24 Μαρτίου να δω (νομίζοντας ότι το ταμείο λήγει τον επόμενο μήνα) και βλέπω παπάρια. Πάω στις 31 να βγάλω 180 και το υπόλοιπο γράφει 38. Λέω μέσα μου, δεν μπορεί, κάποιο λάθος θα έχει γίνει. Οπότε πηγαίνω σήμερα ενημερώνω το βιβλιάριο και όντως δεν είχε μπει το επίδομα για το Μάρτιο. Πάλι καλά που την ώρα που εκτυπωνόταν το βιβλιάριο για την ενημέρωση δε βγήκε κανένα αρχίδι από το μηχάνημα. Αφού γελάσαμε λίγο μαζί με τον υπάλληλο και του εξήγησα ότι δε θέλω να φύγω στο εξωτερικό για κανένα λόγο (με ρώτησε), του έδωσα λίγο ηθικό και πήρα και εγώ για να πάω στον ΟΑΕΔ. Έχουν γίνει τόσες παπαριές στη ζωή μου και σε σχέση με το Δημόσιο που μία ακόμη δε θα χαλούσε παραπάνω. Εξάλλου, σήμερα είχε ωραία μέρα και ωραία συνεχίστηκε, άσχετα με το τι έγινε. Αφού λοιπόν με εξυπηρέτησαν ευγενικά οι άνθρωποι εκεί φτάνουμε και στα ωραία.

Τι μου είπαν φαντάζεστε; Ότι το επίδομα έληξε λέει!!! Γιούχου!!! Μάγκες, έληξε το επίδομα, τέρμα τα βάσανα. Και πώς έληξε ρωτάω, αφού θα ήταν για 9 μήνες; Και μου εξήγησε η υπάλληλος, ότι επειδή είχα επιδοτηθεί λέει το 2011 για 2-3 μήνες, τώρα δε δικαιούμουν λέει 9! Η αλήθεια είναι ότι μπλόκαρα λίγο, και επειδή δε φωνάζω σε υπαλλήλους όταν βλέπω να κάνουν τη δουλειά τους, την ευχαρίστησα και έφυγα.

Και εγώ ο μαλάκας που νόμιζα ότι ήταν Πρωταπριλιά.

Πάμε τώρα να δούμε τη Νομιμότητα, όπως την περιγράφουν οι αρχικαργιόληδες κατά κύριο λόγο που κυβερνούσαν και κυβερνούν και δεν είναι μάγκα μου πίσω από τα σίδερα ακόμα, χώνεψε τι σημαίνει αυτό.

1. Εργάζεσαι για ολόκληρο το ακαδημαϊκό έτος, και η σύμβαση που σου κάνουνε είναι όσες μήνες γουστάρει ο κάθε μπάσταρδος (Νομιμότητα και γαμώ!).
2. Επειδή ήμουν σε άλλη πόλη, τα έξοδα έτρεχαν όλο το χρόνο, δεν πήγαιναν ανάλογα με τη σύμβαση. Οπότε το επίδομα για τους μήνες που δεν είχες σύμβαση ήταν ζωτικής σημασίας. Άσε που δεν έφταιγα εγώ για το συγκεκριμένο θέμα. Έφταιγε το Υπουργείο και το Πανεπιστήμιο των «εργαζομένων», οι οποίοι έβαλαν τα κλάματα φαντάζομαι γιατί φημίζονται για την ευαισθησία τους στα εργασιακά δικαιώματα.
3. Οι συμβάσεις έσπαγαν ΠΑΡΑΝΟΜΑ και το εργασιακό καθεστώς είναι ο ορισμός της παραβίασης των ελάχιστων απαιτούμενων εργασιακών δικαιωμάτων, όχι περικοπές στο μισθούλη απλώς. Με απλά λόγια, δεν ήξερες πόσο θα ήταν ο μισθός σου, ΟΚ; Αν τα δει αυτά σοβαρός δικαστικός θα παίξει πούτσος ΝΑ μετά συγχωρήσεως.
4. Το σύνολο των εισφορών που έχεις δώσει ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΑΠΛΩΣ ΚΑΝΕΝΑ ΡΟΛΟ. Δηλαδή, είτε ιδιωτικός υπάλληλος για 6 μήνες να είσαι κάπου είτε σχεδόν 40 που σε κλέψανε από παντού και έχεις γαμηθεί να πληρώνεις εδώ και εκεί, παίρνεις ακριβώς το ίδιο. Δίκαιο, ε;

Μετά που λέτε παιδιά, λέω μέσα μου, τα 720 ευρώ θα με έσωζαν τώρα (οι δύο μήνες που λείπουν); Σίγουρα όχι. Απλώς, βλέπεις να σε σώζουν συνέχεια, και αρχίζω να σκέφτομαι να τους σώσω και εγώ, έτσι για μια πραγματική αλλαγή.

Ξέρετε για πιο λόγο δεν μπορώ να διεκδικήσω αυτή τη στιγμή τα όποια δίκαια σε αυτό το θέμα; Είναι γιατί κρατιέμαι για την τράπεζα που έρχεται η σειρά της, στην οποία αν αποδοθεί Δικαιοσύνη, θα παίξει ένας πούτσος πολλαπλών διαστάσεων.

Άσε που για να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας, σε σχέση με τον ΟΑΕΔ, θα πρέπει να κάτσουν στο σκαμνί, το Πανεπιστήμιο, το Υπουργείο Παιδείας, και αυτοί που ψήφισαν τους σχετικούς Νόμους (τώρα που τα γράφω αρχίζω να ψήνομαι, ρε λες;…). Κοινώς, θα πρέπει να γαμηθούμε χωρίς σάλιο με πολύ κόσμο και θέλω να κρατήσω το σπέρμα μου για να κάνω παιδάκια κάποια στιγμή. Ίσως και να ταχυδρομήσω λίγο στα Οικονομικά Πανεπιστήμια της Ελλάδος και του Κόσμου που δεν ντρέπονται και ακόμα κάνουν προσλήψεις ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΩΣ ΑΝΑΞΙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ.

Απλώς αυτό το κείμενο, αφιερωμένο σε αυτούς που τους ψήφισαν, αλλά και σε αυτούς που θέλουν ψήφο, αλλά δε θέλουν και δεν ξέρουν πώς να κυβερνήσουν. Γιατί κανένας τους δεν τολμάει να πει τη λέξη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς.

Δεν είναι το θέμα μνημόνιο ή αντιμνημόνιο. Το θέμα είναι Δικαιοσύνη ή γάμα τα.

Όπως έχω πει και παλιότερα, βλέποντας τι υπάρχει στον κόσμο, πρέπει να λέμε και ευχαριστώ για αυτά που έχουμε, λίγα ή περισσότερα. Απλώς ρε παιδιά, έλεος πια. Κανένας σας δε ζούσε τόσα χρόνια εδώ; Κανένας σας δε ζει; Και τέλος πάντων, ΟΚ, παραδέχομαι ότι δεν ήμουν ότι καλύτερο πέρασε από το Πανεπιστήμιο αν βοηθάει την κουβέντα. Δεν ήμουν όμως σίγουρα ότι χειρότερο. Και αυτό δεν είναι πρωταπριλιάτικο.

Πάντως η μέρα όμορφη ήταν, με ήλιο και καλή θερμοκρασία, τουλάχιστον εδώ στη Θεσσαλονίκη.

Καλό μήνα.

ΥΓ. Έχετε το νου σας. Αν συνεχίσουν να βρίσκουν ορυκτό πλούτο το χρέος θα γίνει 1 τρις ευρώ αν χρειαστεί ώστε να είναι εξασφαλισμένοι ότι θα πάρουν το περισσότερο. Ξέρετε, «σώσιμο», «ανάπτυξη», κινδυνεύει η πατρίδα, πιάσαμε έναν επίορκο με 2.000.000 ευρώ και τα γνωστά.

Τα ΜΜΕ περίμεναν αίμα και η Κύπρος τους την έφερε (και μπράβο της)….

Και επιτέλους, ελπίζω να πήραμε ένα μικρό μάθημα πολιτισμού. Είδατε τι ωραία είχε στηθεί το σκηνικό στην Κύπρο; Κανάλια εντός και εκτός περίμεναν. Όλο το σκηνικό είχε τις προϋποθέσεις για να αποκτήσουν ξανά τα ΜΜΕ την αίγλη τους και την τρομολαγνεία τους. Αν δεν το καταλάβατε, η κρίση για τα μεγάλα ΜΜΕ ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί γιατί είχαν πέσει λίγο. Και;

Και τους την έφεραν οι Κύπριοι. Όλοι με υπομονή, με περισυλλογή, και αν μιλήσετε με κάποιους, θα δείτε ότι έχουν και φόβο μέσα τους και χρειάζονται στήριξη, αλλά κοιτούν να κάνουν και την αυτοκριτική τους ταυτόχρονα. Και τι ζητήσανε λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες; ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Αναπόφευκτα λοιπόν, νομίζω ότι τίθεται και θέμα σύγκρισης. Τώρα, ας δούνε και αυτοί που κάνουν ότι δε βλέπουν τη στάση των θεσμών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θεσμός, δεν είναι μόνο το Κοινοβούλιο. Με τη στάση τους όμως τι είπαν; Αδελφοκτόνο αίμα θέλετε; Πάρτε τα αρχίδια μας.

Και κάτι ακόμα. Αν πρυτανεύσει επιτέλους και η λογική και λίγο η Σοφία στους υψηλά ιστάμενους στην ΕΕ και δε ζητήσουν επιπρόσθετα εξοντωτικά αυστηρά μέτρα, η Κύπρος, θα δείτε ότι θα σηκωθεί πιο γρήγορα από όλο το Νότο. Γιατί έχει Κράτος, έχει θεσμούς, και έχει περάσει επίσης δύσκολα. Θα δείτε ότι οι περιορισμοί και η αστάθεια τουλάχιστον στα καθημερινά πράγματα θα αρθούν πολύ συντομότερα (σας το είχα πει πριν λίγες μέρες αν θυμόσαστε) και αν βοηθήσουμε και εμείς έμπρακτα αλλά και με ψυχολογική στήριξη όλων των ειδών, θα σηκώσουμε ανθρώπινα όλη τη Νότια Ευρώπη αρχικά. Και ότι γίνεται με ανθρώπινο τρόπο, με ανθρώπινο θα γυρίσει και από το Βορρά. Κανένας λαός, ούτε στο Βορά αλλά ούτε και στο Νότο δεν είναι λαός δολοφόνων. Άνθρωποι ζούνε και εκεί, άνθρωποι και εδώ. Και όταν οι άνθρωποι θέλουν να λύσουν προβλήματα, τα λύνουν, αυτό μου έχει δείξει εμένα η ζωή μου.

Επιπλέον, αντί για θεωρητικές παπαριές, αερολογίες και τσιτάτα, θα πρέπει να αποφασίσουμε μαζί το ρεαλιστικότερο τρόπο για να φύγει αυτό το τέλμα το οποίο δεν είναι οικονομικό, αλλά και ψυχικό. Όχι τίποτα άλλο, αλλά βγαίνουν και λάδι οι κύριοι υπεύθυνοι, μεγάλοι και μικρότεροι, της δικής μας τραγωδίας. Και για να αποφασίσουμε μαζί, θα πρέπει πρώτα να πάρει τον πούλο η μαλακισμένη νοοτροπία αρκετών. Και τότε, ίσως να μπορέσουμε να δώσουμε το μεγαλύτερο μάθημα πολιτισμού στη σύγχρονη ιστορία του πλανήτη. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση, δε θα είναι μια γιορτή τοπικού χαρακτήρα. Θα είναι γιορτή της ανθρωπότητας ολόκληρης και θα την έχουμε προκαλέσει εμείς εδώ, κάτω από αυτές τις συνθήκες, μετά από τόσους θανάτους, τόση κατάθλιψη και τέτοιου μεγέθους βιασμό της ψυχής αλλά και τη νοημοσύνης. Τότε, θα μπορέσουμε να τους πούμε όλους πολλά, αλλά και να τους ρωτήσουμε για να κάνουν και εκείνοι τη δικιά τους αυτοκριτική την απλή ερώτηση. Αυτός ήταν ο πιο πολιτισμένος και Δίκαιος τρόπος που μπορέσατε να βρείτε για να πάμε ένα βήμα μπροστά;

Τέλος, και μιας και στο προηγούμενο μήνυμα είπα για το μήνυμα του 1821, σήμερα νομίζω ότι θα πρέπει να σκεφτούν οι έχοντες μυαλό και λίγες γνώσεις ιστορίας το μήνυμα που έδωσαν τα χρόνια που ακολούθησαν το 1821. Και ποιο ήταν αυτό; Εμφύλιοι, μιζέρια, δολοφονίες, τσιφλικάδες με αποτέλεσμα τι; Επιπλέον αίμα. Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες έτσι ήταν. Σας λείπουν ρε παιδιά τέτοια σκηνικά; Μερικοί βλέπω, δε χόρτασαν και γουστάρουν να τα θυμούνται όχι για λόγους ιστορικής μνήμης και για να είμαστε πιο σοφοί, αλλά για άλλους λόγους. Ποιος ξέρει; Ίσως να εύχονται να θέλουν να τα ξαναδούν μέσα στη ψυχασθένειά τους, είτε είναι από τη μια είτε από την άλλη μεριά. Και ποιους συμφέρει περισσότερο ένα γενικευμένο μπάχαλο αυτή τη στιγμή ξέρετε; Αυτούς που αν παν τα πράγματα όπως πρέπει θα είναι σε λίγο στη φυλακή, μερικούς τωρινούς μεγαλοτσιφλικάδες που τώρα πλέον θίγονται (θυμήθηκαν την «πατρίδα» και αυτοί), και αυτούς που θα έρθουν να «επενδύσουν» σε μια κατεστραμμένη χώρα την οποία θα την αγοράσουν στο 1/100 της αξίας της και ακόμα λιγότερο.

Η μεγαλύτερη αντίσταση λοιπόν που μπορεί να γίνει σε αυτή τη φάση, είναι το ρεαλιστικότερο, το λογικότερο, το πιο αξιοπρεπές και το πιο ανθρώπινο σχέδιο όχι απλώς εξόδου από την κρίση αλλά εισόδου στη ζωή η οποία μας ανήκει, αλλά δεν την αισθανόμαστε καν δικιά μας.

Δικιά μας είναι η ζωή ρε! Έτσι όπως είναι τώρα θέλετε να τη ζήσουμε; Δε βαρεθήκατε τη μιζέρια και την κατάθλιψη; Εεεεεεεεεεεεεεεεε;

Το μήνυμα για το 1821 που άργησε λίγο

Καλησπέρα αγαπητοί μου αναγνώστες. Το μήνυμα λοιπόν για το 1821 ήρθε, λίγο καθυστερημένα βέβαια. Μου το έστειλαν έγκαιρα οι άνθρωποι που θυσιάστηκαν εκείνη την εποχή για άλλη μια χρονιά, αλλά λόγω του πέπλου της αστείρευτης υποκρισίας και ηλιθιότητας που υπάρχει πάνω από Ελλάδα και Κύπρο, καθυστέρησε λίγο.

Μου είπαν να σας πω, ότι συμβουλεύτηκαν πρώτα και κάποιους άλλους ανθρώπους οι οποίοι επίσης πέθαναν αλλά σε ειρηνικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις, όπως αυτές που είχαν γίνει στην Αμερική πριν από δεκαετίες, και για αυτό είναι μάλλον ήπιο. Τώρα που μας βλέπουν από κει πάνω όλοι παρέα, έχουν πολλούς λόγους να αναρωτιούνται.

Άσε που δε μου έβγαινε και εμένα να απαντήσω. Να απαντήσω σε ποιον; Σε ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους χωρίς να πειράξουν ποτέ κανέναν; Να απαντήσω σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να έχουν Πατρίδα; Να απαντήσω σε μανάδες που προτίμησαν να σκοτώσουν τα παιδιά τους για να μη γίνουν γενίτσαροι; Τι να πω σε όλους αυτούς;

Έτσι λοιπόν, και αφού το 1821 το τιμήσαμε όπως όλοι είδαμε (παρελάσεις κλπ.), μου είπαν να σας πω ποιος πρέπει να είναι ο εθνικός ύμνος της χώρας που φημίζεται για το κράτος Δικαίου, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Πάει ως εξής:

Σε γνωρίζω από τις μίζες

και το κλομπ του ματατζή

Σε γνωρίζω από τους γρόθους

που ‘χεις μέσα στη Βουλή

«Εργαζόμενοι» κι αφέντες

Σε πουλήσαν μια χαρά

Βάλ’ το κόμμα σου πιο πάνω

Και άει γαμήσου βρε ραγιά

Μου είπαν επίσης να σας πω, ότι αν προσβάλλεται κανένας τον έχουν γραμμένο στα αρχίδια τους και ας τους κάνει μήνυση αν αισθάνεται ότι έχει κάνει πιο πολλά για την «πατρίδα».

Επίσης, μάλλον θα πρέπει να δώσουμε νόημα στις λέξεις, όχι για τίποτα άλλο, για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. Σήμερα λοιπόν θα πιάσουμε για άλλη μια φορά το θέμα αλληλεγγύη,  λέξη η οποία στην πραγματικότητα φανερώνει ένα ανώτερο ανθρώπινο συναίσθημα, και έχει καταντήσει να είναι μια παπαριά με ιδεολογικά (και καλά) χαρακτηριστικά της πούτσας.

Σήμερα θα σας πω την αλληλεγγύη που ένιωσα όλους αυτούς τους μήνες. Περίμενα βλέπετε ο μαλάκας να δω για να το επιβεβαιώσω, ως πειραματικός επιστήμονας. Μέσα έπεσα. Φάτε αλληλεγγύη, κερνάει το κόμμα.

Είχα δικαίωμα στο Ταμείο Ανεργίας για 9 μήνες. Πόσες εισφορές έχω πληρώσει; Κανείς απάντηση μήπως; Κράτος Δικαίου και γαμώ. Όλοι το ίδιο, νόμιμα, δημοκρατικά και με βάση το εργασιακό Δίκαιο.

Σημείωση, στη δήλωσή μου ήταν όλα τα έσοδα μου.

Το ταμείο ανεργίας είναι 360 ευρώ.

Εφορία για μισθούς της πούτσας πέρυσι 330 ευρώ.

Χαράτσι για το πατρικό μου σπίτι (40 ετών 70 κάτι τετραγωνικά το ηλεκτροδοτούμενο μέρος) 350 ευρώ.

Ενίσχυση για πετρέλαιο και τέτοια γιοκ, δε δικαιούμουν λέει. Ότι πεις ρε μεγάλε, τις καρδιές μας θα χαλάσουμε; Εδώ κινδυνεύει η «πατρίδα», δηλαδή οι τράπεζες, τα ΜΜΕ, περίπου 2000 οικογένειες που κατέχουν σχεδόν το 80 % του πλούτου, μερικές δεκάδες χιλιάδες αργόσχολοι που διορίστηκαν με κομματικά κριτήρια, και μερικές δεκάδες χιλιάδες «επιχειρηματίες» που μοναδικός πελάτης ήταν το κράτος (πρέπει να ξέχασα και μερικούς άλλους αλλά βαριέμαι). Τα υπόλοιπα 10.000.000 άτομα περίπου τα γράφουμε στα παπάρια μας για το καλό της «πατρίδος». Αν και 10.000.000 που έζησαν και θέλουν Δίκαιο δεν υπάρχουν (λίγο περίεργο, αλλά εξηγείται).

Συνεχίζουμε. Ρεύμα, νερό τηλέφωνο και κινητό; Βάλτε σχεδόν τα ελάχιστα (30 το μήνα, 20 το τετράμηνο, 24 το μήνα, 23 το μήνα αντίστοιχα). Τώρα θα μου πει κάποιος και θα έχει Δίκαιο «καλά ρε μαλάκα, μου θέλεις και τηλέφωνο τέτοια εποχή, πάμε καλά;». Πολύ σωστά, θα το κόψω, θα του απαντούσα. Τι δουλειά έκανες είπαμε, πώς τη βρήκες, τι φορολογική δήλωση, τι φορολογική δήλωση έκαναν οι γονείς σου είπαμε και κυρίως τι δουλειά; Φαντάσου βρε γαμημένε (θα του έλεγα) να ρθω να ψάξω που μένεις και να είσαι σε καμιά σπιταρώνα 100+ τετραγωνικών νέας τεχνολογίας και να δω δήλωση 10.000 ευρώ και να έχεις αλλάξει και 4-5 αυτοκίνητα ή μηχανές μέσα σε μια εικοσαετία και να μου μιλάς μετά για την «πατρίδα», για τον «εργάτη» και του πώς ήρθαν οι κακοί να μας τα πάρουνε όλα και τέτοια. Σου γαμώ το σπίτι μετά με το Νόμο ναι ή όχι;

Και που το πάω τώρα; Τώρα το πάω στην Κύπρο το θέμα. Αν είναι να δείξουμε αλληλεγγύη τέτοιου τύπου στην Κύπρο, καλύτερα να μην το κάνουμε. Αν όμως χρειαστούν κάτι άμεσα (είδη πρώτης ανάγκης) θα πρέπει να βγάλουμε όχι μόνο την ανθρωπιά μας, αλλά και την εξυπνάδα μας για να τους βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε, μέχρι να σταθούν στα πόδια τους ξανά, συντομότερα από όσο πιστεύουν οι περισσότεροι νομίζω. Όσα λάθη και να κάνανε, αυτό που τους επιβλήθηκε ήταν απάνθρωπο και τρομοκρατία. Μπορούσε να γίνει και με πιο ήπιο τρόπο, αλλά αποφασίζουν στενόμυαλοι. Το μόνο καλό που βγαίνει σιγά σιγά, ειδικά στην Ευρώπη, είναι ότι οι υπερεξουσίες των τραπεζών τελειώνουν. Και πολύ κράτησε το σπορ. Πάντως όπως είδατε, οι ζωές μας είναι άμεσα συνδεμένες με τις τράπεζες σε όλα τα θέματα (μισθούς, αποταμιεύσεις κλπ.). Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτό το θέμα, ε; Και φυσικά, ήδη το πληρώνουμε ακριβά αυτό και κάποια στιγμή πρέπει να μπει μια τελεία και να αρχίσει καινούργια παράγραφος γιατί αν συνεχίσει έτσι, δε θα πάει για πολύ.

Πάντως, και 2 χρόνια πριν να μας έλεγαν «παιδιά, τύχατε το παγκόσμιο τζόκερ και ξεχρεώσατε χωρίς να έχετε άλλη υποχρέωση, αλλά πρέπει από εδώ και στο εξής να τα βγάζετε μόνοι σας για τη συνέχεια» πάλι για τον πούτσο θα ήμασταν ήδη.

Το μήνυμα λοιπόν του 1821 σήμερα, εγώ το εκλαμβάνω ως αντίσταση σε οτιδήποτε μη ανθρώπινο. Γιατί όποιος έχει έρθει κοντά με το Χάρο, το θυμάται και σε καμία περίπτωση δε θέλει τα αγαπημένα του πρόσωπα να ζήσουν ως σκλάβοι κανενός είδους. Και αν είναι δυνατόν, κανένας σκλάβος πουθενά. Είναι υποκρισία και ύβρης πάντως να μην ξέρεις πώς να ενώσεις τους ανθρώπους στον τόπο σου, τουλάχιστον τους συντριπτικά περισσότερους, ώστε να πατήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι στα πόδια τους και να τα ρίχνεις μόνο στους άλλους. Αλητεία και αηδία.

Τέλος, ο μόνος μεγαλύτερος πόλεμος που γίνεται πάντα αλλά στις μέρες μας αγριεύει, είναι ο πόλεμος ανάμεσα στο Δίκαιο και στο Άδικο. Ας πάρει θέση ο καθένας μόνος του σύντομα πληρώνοντας το τίμημα και μετά βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί. Και όπως καταλάβατε, τα κόμματα, τουλάχιστον αυτά που έχουμε στο κοινοβούλιο, ζούνε και επιβιώνουν γιατί ξέρουν να χωρίζουν, όχι να ενώνουν.

Ο πραγματικός Εθνικός Ύμνος πάντως σε μια στροφή λέει:

'Αργειε νάλθει εκείνη η μέρα,
κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Όλες οι κρίσεις στον τόπο μας θα τελειώσουν μόνο αν νικήσει το Δίκαιο. Και το Δίκαιο θα νικήσει μόνο όταν νικήσουμε το Φόβο. Και εγώ προσωπικά, μεγαλύτερη επανάσταση από το να ζούμε σαν άνθρωποι επιτέλους, δε βλέπω. Και εδώ, και στην Κύπρο, και στην Ευρώπη και στον κόσμο ολάκερο.

Καλή λευτεριά στο Δίκαιο και ότι Ανθρώπινο έχει μείνει.

http://www.youtube.com/watch?v=HR1gdUQSqeE

Όταν αποδίδεται Δικαιοσύνη, το μεγαλείο είναι κοντά.

Καλημέρα σε όλους τους αναγνώστες. Αυτό το μήνυμα δεν είναι για όλους, είναι για τους φίλους μου που γνώριζαν κάποιες λεπτομέρειες που οι υπόλοιποι δε γνωρίζετε. Παρότι δεν είναι για όλους είναι αρκετά διδακτικό, αλλά τέλος πάντων.

Ήθελα να γράψω για κάτι πολύ σημαντικό που έγινε στα Γιάννενα στις 15 Μαρτίου. Ήταν τόσο σημαντικό, που ο ουρανός από μαύρος και γκρίζος έγινε φωτεινός. Μέχρι και ο ήλιος βγήκε. Στις 15 Μαρτίου αποδόθηκε Δικαιοσύνη για ένα από τα προσωπικά και οικογενειακά μαρτύρια που περνούσα όλα αυτά τα χρόνια.

Μπορώ να δηλώσω δημόσια, ότι όταν αποδίδεται Δικαιοσύνη, δεν το ξεχνάς. Και παρά το γεγονός ότι στη δικιά μου περίπτωση δε γινόταν να αποδοθεί πλήρως, και αυτό που έγινε ήταν αρκετό για να νιώσω ξανά μια μικρή ελπίδα. Όχι μόνο ως άνθρωπος, αλλά και ως φορολογούμενος, και ως πολίτης αυτής της Χώρας. Γιατί να ζήσω δύσκολα λόγω της οικονομικής κατάστασης θα το αντέξω. Να συνεχίσω να ζω χωρίς να αποδοθεί Δικαιοσύνη για μια σειρά από πράγματα, όχι.

Αυτό το μήνυμα αφιερωμένο στους φίλους μου που πέρασαν μέσα από μένα μια ακόμα στεναχώρια. Οι περισσότεροι δικοί μου άνθρωποι φοβόντουσαν μην αρπαχτώ με τους Δικαστές, όπως παραλίγο να γίνει την προηγούμενη φορά. Είναι προφανές ότι όταν η αδικία κοντεύει να σε πνίξει και δεν το καταλαβαίνει το Δικαστήριο, ποιον να περιμένεις να καταλάβει;

Αυτή τη φορά όμως, δεν ήταν καθόλου έτσι. Από την ώρα που μπήκαν μέσα οι συγκεκριμένοι Δικαστικοί Λειτουργοί και όχι Δημόσιοι Υπάλληλοι που έκαναν επίδειξη εξουσίας, υπήρχε ηρεμία και ψυχραιμία. Παρακολούθησα όλες τις υποθέσεις και με τις ερωτήσεις τους και την ψυχική τους ηρεμία, παραδέχομαι ότι έμεινα μαλάκας με την καλή έννοια. Δε νομίζω να υπήρχε ούτε ένας στην αίθουσα που να αισθάνθηκε αδικία. Άσε που όσοι πήγαιναν να τη γλυτώσουν με τους παραδοσιακούς τρόπους π.χ. πονάει ο κώλος μου και να χαρτί από γιατρό για αναβολή έπαιρναν τον πούλο με κόσμιο και ευγενικό τρόπο, όπως θα έπρεπε.

Μετά ήρθε η ώρα η δικιά μου. 5 χρόνια περίμενα για αυτό και είχα εξαντλήσει όλα τα Νόμιμα όρια. Το τίμημα, το γνωρίζω μόνο εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι. Νομίζω από τα πρώτα 3-4 λεπτά κατάλαβαν τι έγινε. Αφού τους εξήγησα και κάποια άλλα πράγματα τα οποία δεν ήταν γραμμένα, και τα κατάλαβαν όλα μετά περίμενα την απόφαση.

Ανοίξτε λίγο τα μάτια σας και δείτε την απόφαση.

Οι «επιχειρηματίες» έφαγαν 4 χρόνια έκαστος και αν δεν πληρώσουν όσα οφείλουν ξεκινούν την καριέρα τους στη φυλακή. Ναι παιδιά, αλήθεια είναι. Και αλήθεια είναι ότι όταν άκουσα τον εισαγγελέα να προτείνει την ποινή βούρκωσα και εγώ ξέρω πως κρατήθηκα να μην κλάψω σα μωρό παιδί. Όλοι ξέρετε ότι δε γίνεται να αποδοθεί Δικαιοσύνη εντελώς σε σχέση με αυτό που έκαναν. Πάντως να τη γλυτώσουν τώρα πλέον, δε γίνεται. Άσε που όλοι οι δικηγόροι που ήταν παρόντες έμειναν μαλάκες και με το στόμα ανοιχτό. Άντε τώρα με τέτοιο δεδικασμένο να υπερασπίσουν απατεώνες και να νομίζουν ότι θα πέσουν στα πούπουλα.

Αρκετοί φίλοι μου, μου είχαν πει ότι στους Δικαστικούς Λειτουργούς έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα. Είδα όπως όλοι μας και κάποιες αποφάσεις γενικότερου ενδιαφέροντος που μου έδωσαν ελπίδα, αλλά φοβόμουνα μήπως είναι στάχτη στα μάτια μας. Τώρα, που το είδα και εγώ σε μια από τις δικές μου περιπτώσεις, το παραδέχομαι, έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα αλλά χρειάζεται περισσότερο. Το κακό είναι χρειάζεται λίγος χρόνος και δεν ξέρω αν τον έχουμε ως Χώρα.

Επίσης, σε ένα παλαιότερο μήνυμα είχα τίτλο: Ανέκδοτο με μια λέξη: Δικαιοσύνη. Μέχρι τώρα έτσι ήταν και για αυτό φτάσαμε ως εδώ. Τώρα όμως, για να γίνει η μετάβαση αυτή που πρέπει να γίνει για να ζούμε σαν άνθρωποι επιτέλους, δε θα πρέπει να είναι ανέκδοτο. Θα πρέπει να είναι πραγματικότητα. Χώρα που δεν έχει Δικαιοσύνη, δεν είναι Χώρα.

Τέλος, και με αφορμή αυτό που γίνεται τώρα στην Κύπρο, καλώ όσους έχουν λίγο μυαλό στο κεφάλι τους να καταλάβουν λίγο τις μεγαλύτερες ισορροπίες που υπάρχουν. Και αν δεν καταλάβατε ακόμα ότι όταν σπέρνει πανικό ο άλλος το κάνει επίτηδες κρίμα. Πάντως, παρότι ως λαός φανήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων όλα αυτά τα χρόνια, φανήκαμε αρκετά εξυπνότεροι από όσο νόμιζαν στο ότι δεν έπαιξε πανικός. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και στην Κύπρο, αλλά να το θυμούνται.

Εγώ δεν έχω ξεχάσει τίποτα, και ούτε πρόκειται. Δικαιοσύνη για τη Χώρα μας θα αποδοθεί ο κόσμος να χαλάσει. Και αν χρειαστεί να χρεοκοπήσει ολόκληρος ο κόσμος να γίνει και αυτό, αν και το οικονομικό αυτό όπλο το χάσαμε το 2009. Τότε μπορούσαμε να απειλήσουμε και εμείς απέναντι στους άνευ προηγουμένου εκβιασμούς. Όση μαλακία να δέρνει το μέσο Έλληνα πολίτη ή Ελληνάρα σε πολλές περιπτώσεις, να του χρεώσουν όλα τα λάθη για την παγκόσμια οικονομία είναι προστυχιά και αλητεία.

Πάντως δυστυχώς, δε βλέπω ακόμα να ξυπνάει το Δίκαιο μέσα στους ανθρώπους, και αυτό είναι το πιο αποκαρδιωτικό. Νόμιζα ότι αυτά που έχουν γίνει ήταν αρκετά. Έκανα λάθος. Είχα δίκιο όμως που έκανα υπομονή και δεν έκανα πράγματα για τα οποία μπορεί και να μετάνιωνα μετά.

Και όπως λέω και στον τίτλο: Όταν αποδίδεται Δικαιοσύνη, το μεγαλείο είναι κοντά.

Αφού δε ζητάμε Δικαιοσύνη ως Λαός, θα είμαστε οι καρπαζοεισπράκτορες και τα λαμόγια θα ζούνε ανάμεσά μας χωρίς ίχνος ντροπής.

Όσον αφορά εμένα πάντως, θα τα εξαντλήσω όλα τα Ένδικα μέσα πριν να σκεφτώ οτιδήποτε άλλο. Όχι τίποτα άλλο, αλλά ακόμα και τώρα να πέσει η κυβέρνηση –η οποία μας «σώζει»-, αυτό που έρχεται μετά είναι προς το παρόν γάμα τα επίσης. Πρώτα θα πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα, να ωριμάσει λίγο ο Δίκαιος Άνθρωπος στον καθένα. Αν γίνει αυτό, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και δε θα μας δεσμεύει καμία υπογραφή και καμία συμφωνία που να βλάπτει το Δημόσιο Συμφέρον. Γιατί τότε, θα είμαστε Άνθρωποι που διεκδικούν με Δίκαιους λόγους να ζήσουν ως Άνθρωποι. Όχι συνένοχοι και ουδέτεροι στην αδικοπραξία και το έγκλημα. Και αυτό που με θλίβει ακόμα περισσότερο, είναι ότι οι περισσότεροι θέλουν να γίνουν τα πράγματα όπως ήταν πριν. Ένα αίσχος και μισό. Δεν πρόκειται να πληρώνω άλλο τη σαπίλα και τη ξεφτίλα. Δεν είναι μάχη πλέον οικονομικού τύπου ή μόνο αξιών.

Είναι ο Πόλεμος ανάμεσα στο Δίκαιο και στο Άδικο. Ή το καταλαβαίνουμε ακόμα όσο είναι καιρός ή θα πάρουμε τον πούλο από όλες τις απόψεις για να επικρατήσουν μόνο 5-10 μεγαλοαφεντικά και τα εθελόδουλα τσιράκια τους.

Τη μέρα που θα ζητήσουμε Δικαιοσύνη ως λαός, θα γονατίσουν και θα υποκλιθούν από Σεβασμό οι πάντες. Όχι κόμματα και μεγαλόστομες παπαριές. Ως Άνθρωποι. 

Εγώ θα το κάνω. Έρχεσαι παρέα;

Πότε ξεκινάει η ζωή είπαμε;

Όπως θα καταλάβατε, έχω ξενερώσει τα μέγιστα. Από τη στιγμή που δεν μπορείς να δεις την ελάχιστη απαιτούμενη συνείδηση από μια σημαντική μερίδα ανθρώπων, δεν υπάρχει ελπίδα για πολύ μεγάλα πράγματα. Υπάρχει μόνο μια μικρή ελπίδα για τα μικρότερα, τα οποία βέβαια στα μάτια μου είναι μεγαλειώδη.

Όσο σα λαός δε ζητάμε Δικαιοσύνη, θα περάσουμε ακόμα χειρότερα. Ίσως και να μας αξίζει τελικά. Τώρα να μου πεις, για ποιο λόγο να πληρώνω εγώ το κάθε μουνόπανο που ήξερε μόνο να παίρνει; Γιατί μαλάκα μου αυτό εννοούν με τη λέξη Νομιμότητα. Την προστασία όλων αυτών. Γιατί χωρίς πολλά χρήματα, περνάς δύσκολα αλλά μπορεί να γίνουν καλύτερα τα πράγματα. Χωρίς Δικαιοσύνη όμως, δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα ανθρώπινο. Εξάλλου, η Δικαιοσύνη είναι ανθρώπινη επινόηση, δεν υπάρχει στη φύση. Το ίδιο ισχύει και για την Δημοκρατία, αλλά δε ζούμε σε χώρα που ξέρει από τέτοια πράγματα, οπότε καλό είναι να μην τα αναφέρουμε. Το ότι ανακαλύφθηκαν και θεμελιώθηκαν εδώ, τότε παλιά, δε λέει και τίποτα γιατί οι έννοιες αυτές έχουν δυναμικό νόημα και είναι πράγματα που οφείλουν να εξελίσσονται. Γιατί ότι δεν εξελίσσεται είναι καταδικασμένο να γίνει δόγμα για την εξυπηρέτηση εξοργιστικά λίγων. Και με τα δόγματα, εγώ προσωπικά, έχω ένα θέμα.

Πάντως βλέποντας πως πάνε τα πράγματα, ακόμα και μετεωρίτης να έρχονταν προς τα δω, οι μεν θα έκαναν απεργία καταγγέλοντας το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και τα γνωστά (τα οποία προφανώς είναι αφηρημένες έννοιες και έπεσαν από τον ουρανό) και οι δε θα τα έβαζαν με τους συνδικαλιστές, την κομματοκρατία και τα γνωστά (τα οποία επίσης έπεσαν από τον ουρανό).

Για αυτό, για λίγο ακόμα θα επιλέξω το δρόμο της σιωπής.

Ζητάω συγνώμη από τους λίγους ανθρώπους που παρακολουθούν το blog που και που, αλλά είμαι σε φάση άρνησης και αηδίας. Πρέπει να ξαναβρώ λίγο τον εαυτό μου πρώτα. Μου έχει λείψει λίγο. Αφήστε που πρέπει να σκεφτώ και τι θα κάνω επαγγελματικά καθώς έχουμε να κάνουμε με μια συμμορία ληστών και κάπως θα πρέπει να βρω τρόπο να ζω σαν άνθρωπος. Που θα πάει, ούτε 40 δεν είμαι ακόμα, θα μάθω πώς παίζεται το παιχνίδι (δηλαδή ποιον και με ποιους τρόπους πρέπει να λαδώνεις κλπ) και μετά θα σας πω.

Και όσο για το "Περιβάλλον", αφού δεν είδατε να πηγαίνουν φυλακή δολοφόνοι, απατεώνες και καταχραστές, συνεχίστε να βλέπετε σα μαλάκες ειδήσεις και να ακούτε Ακαδημαϊκούς μαφιόζους μαζί με όλη τη δημοσιογραφική υποστήριξη και αεριτζήδες επιχειρηματίες που καίγονται για το καλό σας. Δεν έχετε δει ακόμα ούτε την κορυφή από το παγόβουνο για το συγκεκριμένο θέμα. Κρίμα.

Για αυτό λοιπόν ρωτάω στον τίτλο "Πότε ξεκινάει η ζωή είπαμε;". Και η απάντηση είναι, "όταν το αποφασίσεις εσύ ΜΑΛΑΚΑ!".