New age ολοκληρωτισμός

Όπως βλέπεις αγαπητό μου διαδίκτυο, το σχέδιο του ολοκληρωτισμού συνεχίζεται ακάθεκτο. Η μαζική ψυχασθένεια και δολοφονία συνειδήσεων που έχουν σπείρει οι από πάνω, μαζί με τη βοήθεια των «εργαζομένων» προχωράει. Μια χαρά τα πάνε όλοι. Γιατί όχι άλλωστε; Από ποιον να φοβηθούνε; Τους Νόμους; Τους γράφουνε αυτοί. Την πείνα ή τη δίψα; Το άγχος αν πάθουνε κάτι αν θα υπάρχει γιατρός να τους βοηθήσει; Κοινώς, στα αρχίδια τους κιόλας.

Άρα, δεν υπάρχει κάτι για να αγχωθούνε. Εξάλλου, όπως θα είδες και εσύ, ακόμα και βολτίτσα να θέλουνε να βγούνε, έχουν συνοδεία ένστολων μπράβων, που τολμάνε και φοράνε το εθνόσημο σα μαλάκες και αυτοί, έτσι, για να νιώθουν όλοι τι σημαίνει «πατρίδα», και προκειμένου να κάνουνε μια διαδρομή μερικών εκατοντάδων μέτρων, πρέπει να αποκλειστούν μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ούτε πρώην βασιλιάδες τέτοια χλιδή. Είδες η «Δημοκρατική Νομιμότητα»;

Είδες πόσο δίκαιο είχε εκείνο το γεματούλικο παιδάκι (το οποίο ήταν περαστικό εδώ και μερικές δεκαετίες) που μεταξύ άλλων είπε «οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν εξεγείρονται»; Άσε που όσους ήμασταν στις πλατείες τότε (κακώς ονομάστηκε αγανακτισμένων-και εκεί, αυτοί που μας ονόμασαν έτσι από έξω το πήραν-) μας είχε χαρακτηρίσει ή κομμουνιστές ή φασίστες ή μαλάκες. Και εγώ όπως ξέρεις, επειδή δεν είμαι ούτε κομμουνιστής, ούτε φασίστας, κρατάω το μαλάκας.

Επειδή όμως όταν έχει δίκαιο κάποιος θέλω να του το δίνω, του το δίνω δημόσια τώρα. Και θα το προχωρήσω λίγο παραπάνω. Ο δημόσιος υπάλληλος, δεν έχει πατρίδα. Είναι άλλη κατηγορία από μόνος του. Είναι «εργαζόμενος».

Ο επιχειρηματίας, εννοείται ότι δεν έχει επίσης. Δες τις πολυεθνικές ας πούμε. Με εξαίρεση την πολεμική βιομηχανία και μερικούς ακόμα, η τέτοιου είδους ειρήνη τους συμφέρει. Και ξέρεις τι είδους ειρήνη. Από αυτού του είδους που παύεις να είναι άνθρωπος, παύεις να έχεις χώρα (στα πλαίσια βέβαια του όλοι άνθρωποι είμαστε και οι γνωστές παπαριές), και είσαι απλώς ένας χαρούμενος καταναλωτής. Αλλά έχεις και δικαιώματα, μη λέμε και μαλακίες. Έχεις το δικαίωμα να καταναλώνεις βρε αχάριστε. Αν δεν καταλανώνεις, δε μας κάνεις.

Ξέρεις πότε έχει πατρίδα ο «επιχειρηματίας»; Όταν θίγονται τα συμφέροντα του. Εκεί να δεις αγάπη για την «πατρίδα». Μέχρι και πόλεμο μπορεί να κάνει τότε, στέλνοντας βέβαια τα παιδιά άλλων να πεθάνουνε. Τα δικά του τα μπάσταρδα, θα είναι κάπου αυτοεξόριστα στο εξωτερικό, για να έρθουν μετά, και με τόνους καλοσύνης να μοιράσουν κανένα πιάτο φαί και να ισιώσουν έτσι. Τον είδαμε τον «εργαζόμενο» που λες, τον είδαμε και τον «επιχειρηματία».

Υποθέτουμε λοιπόν αγαπητό μου διαδίκτυο τώρα (υπόθεση κάνω, δεν έχω ψευδαισθήσεις), ότι βρίσκεται και μια ομάδα έντιμων ανθρώπων σε επίπεδο δικαστικών λειτουργών και εισαγγελέων και τιμάει τον όρκο που έχει δώσει να υπερασπίζεται τη Δικαιοσύνη. Καταλαβαίνεις, ότι δεν παίζει να γίνει όμορφα και ειρηνικά κάτι τέτοιο πλέον. Και υποθέτουμε πάλι, ότι αρχίζουν τα δύσκολα και δεν έχουν σε ποιον να αποταθούν καθώς κανένας δεν πιστεύει σε τίποτα. Ποιος θα πάει μαζί τους να σταθεί για το Δίκαιο; Ο «εργαζόμενος»; Μπα…Δεν παίζει αύξηση μισθού…Ο «επιχειρηματίας»; …Μπα…δεν έχει κέρδος…Μήπως ο «αντιεξουσιαστής»; Μπα…δεν έχει σχέση με μετανάστες…Μήπως ο «υπερπατριώτης»; Μπα…και ποιος θα τους δώσει μισθό αν πιάσουν τα αφεντικά τους; Μήπως ο χαρούμενος καταναλωτής; Μπα…Τρώγεται η Δικαιοσύνη; Το κάθε πορνίδιο του Lifestyle; Μπα…Τι να φορέσει για κάτι τέτοιο; Ο επαναστάτης του πληκτρολογίου; Μπα…Όλοι τα παίρνουν κλπ. Μόνο εγώ και το πληκτρολόγιό μου είμαστε καλοί, αγωνιστές, δίκαιοι και οι γνωστές πίπες. Δώσε μου λίγο τα φώτα σου, γιατί τόσο μπερδεμένος, δεν ήμουν ξανά στη ζωή μου για αυτά τα θέματα.

Και μιας και εσύ μόνο είσαι η ελπίδα μου αυτές τις δύσκολες ώρες, κάνε μου μια χάρη και μην αναπαραγάγεις το θόρυβο όλων των προηγουμένων. Ότι είχανε να πουν, μας το είπαν όλοι με τον τρόπο τους.

Μόνο η σχετική Νομοθεσία λείπει ακόμα, η οποία θα έρθει με την ένδειξη του κατεπείγοντος φυσικά.

ΑΡΘΡΟ Πρώτο.

Απαγορεύεται μέχρι νεωτέρας η ζωή.

Μονόλογος στο Διαδίκτυο

Λοιπόν διαδίκτυο, όπως σου είχα πει θα τα λέμε. Ούτως ή άλλως, στη χώρα που γέννησε μεταξύ άλλων το διάλογο, δεν μπορείς να κάνεις με κανέναν. Θα έλεγα και τη Δημοκρατία, αλλά όπως πολλοί, ιδιαίτερα της «προόδου» λένε, είχανε και σκλάβους τότε. Βέβαια τότε, όταν έρχονταν η ώρα που έπρεπε να παρθούν σημαντικές αποφάσεις, αποφάσιζαν πιο πολλοί από ότι σήμερα, αλλά τέλος πάντων. Λεπτομέρειες θα μου πεις, τις οποίες κακώς τις λέω αφενός γιατί μπορεί να τις χρησιμοποιήσουν υπερ-πατριώτες. Οπότε θα τα λέμε εμείς. Άλλωστε, είσαι το μόνο που μπορεί να γράψει την ιστορία όπως έγινε, και όχι όπως τη γράφουν οι ολιγάρχες και τα τσιράκια τους, τα κόμματα και οι «εργαζόμενοι».

Που λες καλό μου διαδίκτυο, ήταν πολύ δύσκολες μέρες αυτές για μένα. Και δύσκολες, εννοώ επιπλέον από τις γνωστές δυσκολίες. Ήταν ημέρες πένθους και μνήμης. Αλλά όταν πενθείς για αυτούς που αγαπάς, και αφήνεις τα ανθρώπινα συναισθήματα σου να κυριαρχήσουν, καταλαβαίνεις και το μεγαλείο της Αγάπης. Που να στα λέω διαδίκτυο. Αν δεν ήταν η Αγάπη, τώρα θα είχαν παίξει άλλα ήδη.

Για αυτό λοιπόν, και επειδή ήμουν ο μικρότερος από όλη την οικογένειά μου, και επειδή ξέρω πώς είναι, ήθελα να το μοιραστώ λίγο. Και για αυτό όπως ήδη θα ξέρεις, ασχολήθηκα με πράγματα που αγαπάω στη ζωή μου. Μεγάλη πολυτέλεια, αν το καλοσκεφτείς. Φαντάζεσαι ας πούμε, αν δεν είχα πάρει αυτό το δρόμο (που οδηγεί στην ανεργία βέβαια, αλλά δε γαμιέται) τι θα είχα γίνει; Με φαντάζεσαι εμένα ας πούμε σε κανένα κωλογραφείο να κολλάω σφραγίδες και να το παίζω εργαζόμενος; Με φαντάζεσαι επιχειρηματία να ταΐζω μίζες εδώ και εκεί σε «εργαζόμενους». Με φαντάζεσαι επιτυχημένο παρέα με τους ολιγάρχες, να τρώω αστακούς και τέτοια, και να παραπονιέμαι ότι το κρασί ήταν φτηνό, μόνο 50 ευρώ η φιάλη; Μήπως με φαντάζεσαι σε κανένα σκυλάδικο, πετυχημένο με κονδύλια ΕΕ, παντρεμένο με παιδιά να τραγουδάω την καψούρα μου για κανένα γκομενάκι που δε μου κάθεται; Μπα…

Εσένα όμως διαδίκτυο, σε αγαπάει πιο πολύς κόσμος. Ξέρεις τι θα γίνει αν σε πειράξει κανένας; Της καργιόλας. Άσε που αν έπαιρνες σάρκα και οστά και έκανες αίτημα φιλίας, θα είχες μαζέψει μερικά δισεκατομμύρια ηλεκτρονικούς φίλους. Γιατί πραγματικούς θα έψαχνες με το φαναράκι, σαν το Διογένη.

Που λες λοιπόν διαδίκτυο, τα πράγματα για τη χώρα μου, άρχισαν να στρώνουν όπως λένε και οι ειδήσεις. «Ανάπτυξη» βρωμάει ξανά. Είδες πόσο λίγα πράγματα χρειάζεται για να ξεχαστεί ο κόσμος. Λίγο φόβος και τρόμος (όπως θα άκουσες «κινδυνεύουμε» από την τρομοκρατία μπρρρρρ….), λίγο τα καλά λόγια από αρχιμπάσταρδα διορισμένα (και όχι εκλεγμένα) της ΕΕ (οι οποίοι έπεισαν ότι πληρώνουν κιόλας – και γαμώ τις μεγαλοψυχίες αγαπητό μου διαδίκτυο), λίγο απατεωνίστικες εξαγγελίες και φυσικά πολύ μα πολύ προστυχιά όλων των ειδών. Το μέσο λαμόγιο και τον «εργαζόμενο» σκοπεύουν να το διαιωνίσουν δηλαδή, αυτόν χρειάζονται άλλωστε. Αν ζορίσουν κι άλλο τα πράγματα, θα λύσουν και τους ψυχοπαθείς, θα γίνει ένα μικρό πανηγύρι, και μετά πίνοντας αίμα θα λένε στην υγειά μας ρε παιδιά (τραγουδιστά). Έτσι έκαναν, και έτσι θα κάνουν πάντα. Βέβαια, αυτή τη φορά, αγαπητό μου διαδίκτυο, και επειδή αίμα απλών ανθρώπων χύνεται πάλι, κάτι μου λέει, ότι θα είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα.

Σε έχω πρήξει με το θέμα Δικαιοσύνη, το ξέρω. Σήμερα θα πάμε λίγο παραπέρα γιατί αν δεν είμαστε Δίκαιοι, δεν πρέπει ούτε καν να αναφέρουμε τη λέξη Δικαιοσύνη, γιατί τη βρωμίζουμε έτσι. Με αφορμή λοιπόν τις εξοχικές κατοικίες του κάθε μουνόπανου που δε του έφταναν όσα έφαγε, και έπρεπε να φάει κι άλλα από Ευρωπαϊκά κονδύλια, είναι η ώρα της κρίσης λοιπόν. Όπως θα έχεις μάθει, πακτωλοί χρημάτων έχουν έρθει κατά καιρούς από ΕΕ για να στηθεί (και καλά) το Ελληνικό κράτος και να εκσυγχρονιστεί το Δημόσιο προς όφελος των πολιτών. Το επονομαζόμενο και Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Δε νομίζεις ότι είναι η ώρα να κάνουμε το λογαριασμό; Βλέπεις, όλα τα κονδύλια είναι καταγεγραμμένα, έχουν περάσει πολλά από αυτά (γιατί ήταν δάνεια) στο Δημόσιο χρέος και κάπως φαγώθηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν σωστά σε κάποιες περιπτώσεις (σε ποιες είπαμε;). Να κάνουμε τον λογαριασμό και να δούμε που πήγαν. Ξέρεις πόσο εύκολο είναι αυτό σήμερα; Πανεύκολο. Και εκεί που νομίζεις ότι έπεσαν όλες οι μάσκες, θα πάθεις πλάκα με αυτά που θα δεις.

Να σε ρωτήσω όμως κάτι διαδίκτυο. Αν εσύ δάνειζες σε κάποιον για να το βοηθήσεις ας πούμε, δε θα κοιτούσες τι έγιναν τα χρήματά σου; Αν δάνειζες έστω με την ελπίδα ότι θα κερδίσεις στο μέλλον από εμπορικές συμφωνίες ή οτιδήποτε σχετικό, πάλι δε θα κοιτούσες να δεις τι γίνεται με την επένδυσή σου; Ε λοιπόν, σου έχω μια έκπληξη. Επί δεκαετίες, δεν έψαξε ποτέ καμία θεσμική αρχή μέχρι το τέλος, ούτε εδώ αλλά και πουθενά στην Ευρώπη. Κάτι ψιλοπράγματα, για να γίνονται τσιτάτα στα δελτία ειδήσεων και μετά να ξεχνιούνται, όπως τόσα και τόσα.

Δηλαδή, με λίγα λόγια, οι καλοί φίλοι και σύμμαχοι έδιναν τα φράγκα τους, από καλή καρδιά φυσικά, και δεν τους ένοιαζε τίποτα. Είδες μεγαλοψυχία, ε;

Οι εδώ εν τω μεταξύ, μου έγιναν Ευρωπαίοι με τη μία. Άλλαξαν οι Δημόσιες υπηρεσίες, βελτιώθηκαν τα σχολικά κτίρια, οι υπηρεσίες υγείας έφτασαν στα επίπεδα Σουηδίας, και φυσικά εγκαθιδρύθηκε το 8ωρο για όλους. Μόνο που για κάποιους ήταν 2ωρο, τρίωρο ή και καθόλου και κάποιοι άλλοι έπρεπε να δουλεύουν 10, 12 και παραπάνω ώρες για να αποκομίζουν σημαντικά λιγότερα χρήματα από τους πρώτους. Που να δεις αγαπητό μου διαδίκτυο όταν μια φορά (κάπου κοντά στο 2006-7) όταν ζήτησα τα ένσημά μου για το βιβλιάριο υγείας τι απάντηση και προπάντων τι αντιμετώπιση έλαβα από τους «εργαζόμενους». Ξέρεις πόσοι δουλεύουν για το καλό μου, δε φαντάζεσαι. Και σκέψου ότι πάντοτε, ξεκινάω ευγενικά για να μην πρήζω κανέναν. Να δεις διευθυντές μηχανοργάνωσης και γραμματείς που να μην ξέρουν να ανοίγουν έναν υπολογιστή. Να δεις να πέφτει το «σύστημα» Πέμπτη στις 13:15 (δίπλα η «εργαζόμενη» με τα ψώνια από το super market) και να πηγαίνεις Παρασκευή το πρωί και να είναι ξανά πεσμένο (και σκεπασμένοι οι υπολογιστές, όχι παίζουμε). Σαν τσουτσούνι μετά από σεξ ένα πράγμα. Και γαμώ τον πόνο οι «εργαζόμενοι» που λες για το αν έχεις φτύσει αίμα και αν έχεις κάποιο πρόβλημα υγείας. Για αυτό λοιπόν και εγώ το ξεπέρασα το άθλημα και δεν έχω τώρα βιβλιάριο υγείας.

Την ίδια περίοδο βέβαια, που για εμάς τους απλούς ανθρώπους υπήρχε η γραφειοκρατία και η μάχη του «εργαζόμενου» με το κεφάλαιο, οι ολιγάρχες εδώ, έγιναν ακόμα πιο πλούσιοι και ήρθαν και άλλοι στο παιχνίδι. Είναι να αναρωτιέσαι λοιπόν αγαπητό μου διαδίκτυο. Όταν είναι για οτιδήποτε έχεις κερδίσει με την εργασία σου και τον κόπο σου, πέφτει γραφειοκρατία, Νόμοι τροπολογίες, το Κεφάλαιο και χαρτούρα του κερατά, πώς είναι τόσο εύκολο να παίρνει ο άλλος έργα εκατοντάδων και πλέον εκατομμυρίων ευρώ; Γραφειοκρατία για αυτούς δεν έχει; Μάλλον δούλευαν πολύ. Όχι ότι έγραφαν τους Νόμους όπως τους βόλευε, όχι τέτοια πράγματα…α..πα..πα…..

Και φυσικά, οι «εκλεγμένοι» ψυχοπαθείς, δούλευαν για το καλό μας, με βασικούς συνεργάτες βέβαια και τους «εργαζόμενους», οι οποίοι για κάποιο λόγο που ακόμα δεν έχω καταλάβει, τα βάζουν με αόρατους εχθρούς συνέχεια. Για παράδειγμα, έχεις ακούσει να τα βάζουν με το Κεφάλαιο ας πούμε. Για αυτό όπως είδες, έπηξαν στις διαδηλώσεις στα σπίτια των πλουσίων, ε; Για αυτό όπως κατάλαβες, τους πλούσιους ταλαιπωρούσαν, έτσι; Και φυσικά, ήταν αυτό που λέει η λέξη, δηλαδή Δημόσιος Υπάλληλος, όχι ένα ραμολυμέντο και μισό σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Και δε βρέθηκε κανένας εκ των έσω να του πει «ρε μαλάκα, με μερικά μύρια περιουσία τι είσαι, εργάτης;».

Με την «καλή» κοινωνία λοιπόν αγαπητό μου διαδίκτυο, οικογενειακώς, κόψαμε νωρίς. Και θυμάμαι και πώς. Μια φορά, πριν από 30 και πλέον χρόνια, ήταν ο πατέρας μου σε μια κουβέντα που ήταν γιατροί και δικηγόροι και τέτοια. Και αφού έφτασε η κουβέντα εκεί που έπρεπε να φτάσει, είπε και ο πατέρας μου να δούμε και τις φορολογικές δηλώσεις. Αυτό ήταν λοιπόν καλό μου διαδίκτυο αρκετό. Κατάλαβες; Και καλά, να κλέβει από την εφορία σε ένα κράτος ληστών και απατεώνων ο άνθρωπος που είναι στα όρια της επιβίωσης, εκεί να κάνω το μαλάκα, άντε να τον κάνω. Να κάνω το μαλάκα όμως στον άλλο που μιλάει για θεωρίες, το κεφάλαιο, τους Νόμους ή την πατρίδα και να έχει σπίτια, εξοχικά, να έχει αλλάξει 5-10 αυτοκίνητα και πόσα άλλα με φορολογική δήλωση σαν τη δικιά μου (όταν είχα εργασία), δε θα τον κάνω καλό μου διαδίκτυο. Εκεί, θα είμαι Ευρωπαίος με έμφαση στο πέος. Και αν αυτός μου κλαίγεται τώρα, να πάει να γαμηθεί και το σπίτι του μαζί. Άσε που είναι και το άλλο. Όταν λαμβάνεις αντιμισθία ή επιχορήγηση, το κάνεις γιατί κάτι προσφέρεις, σωστά; Τι μου πρόσφεραν όλοι αυτοί αγαπητό μου διαδίκτυο; Και προπάντων, σε σχέση με αυτά που έχω πληρώσει, τι πήρα πίσω; Για αυτό σου είπα και πριν, αν δεν ήταν η Αγάπη, θα είχαμε άλλα τώρα.

Και πάμε πίσω στο θέμα Ευρώπη λοιπόν. Βασικά, γάμα την Ευρώπη. Πάμε στο θέμα Ευρωπαϊκά κονδύλια γιατί όπως κατάλαβες, η Ευρώπη, πέραν από το χάρτη, δεν υπάρχει. Νομίζω λοιπόν, αν θέλουμε να είμαστε Δίκαιοι θα πρέπει να κοιτάξουμε τι έγινε με τα Ευρωπαϊκά κονδύλια. Δεν μπορεί από τη μια να ζητάς, και από την άλλη να μη μας λες τι έγιναν αυτά που πήρες. Αυτά είναι τακτικές απατεώνων, όχι ανθρώπων που εργάζονται και ζουν από τους κόπους τους. Και εκεί όμως αγαπητό μου διαδίκτυο, θα δεις θολούρα. Γιατί αν τώρα, με εξοπλισμούς και μίζες κρατούν από τα αρχίδια μερικούς που στον πούτσο τους έχουν γραμμένο αν ζούμε ή αν πεθαίνουμε και πληρώνονται για το καλό μας όμως, φαντάσου τι έχει να γίνει όταν έρθει εκεί το θέμα. Εκεί να δεις καλή κοινωνία που έχει να φάει ένα καβλί ΝΑ! Θα έδινες τους κόπους μιας ζωής αγαπητό μου διαδίκτυο και δε θα κοιτούσες τι έγιναν; Τόσο Large;

Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να γίνει ένα καλό και Δίκαιο ξεκαθάρισμα με το τι πήγε που και με τους μέσα και με τους έξω. Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, οι Δίκαιοι άνθρωποι θα πάθουν μια μικρή κατάθλιψη και θα πρέπει να πάρουν τις αποφάσεις τους. Θα είναι πάλι μειοψηφία, όπως πάντοτε, αλλά πίστεψέ με, θα υπάρχει πάλι ζωή, όχι αυτός ο αργός και βασανιστικός θάνατος που υπάρχει τώρα, με εξαίρεση 100.000 περίπου και τις οικογένειές τους οι οποίοι στα αρχίδια τους κιόλας ούτως ή άλλως.

Για αυτό λοιπόν αγαπητό μου διαδίκτυο, κάνε να έρθει φέτος αυτή η ώρα. Και φρόντισε όταν είναι να γίνει κάτι υγειές να το προστατέψεις από τους λαμόγιους, από τους δημοσιογράφους, από τους «εργαζόμενους» και φοιτητοπατέρες, και φυσικά και πρώτα και κύρια από αυτούς που τους διοικούν, τους δολοφόνους του τόπου μου. Κάντο και θα σου κάνω πολλά Like.

Τέλος, για σήμερα, ήθελα να σου πω ότι ξαναδιαβάζω το «Ρεμάλια Ήρωες» του Τσιφόρου. Ξέρεις, που λέει ποιοι κατέκτησαν την Αμερική τότε, 500+ χρόνια πριν. Ξέρεις, λοιπόν αγαπητό μου διαδίκτυο, τι γαμάτα άτομα ήταν αυτά; Ο καλύτερος είχε σκοτώσει τη μάνα του ένα πράγμα. Ξέρεις λοιπόν η άρχουσα τάξη της εποχής τι τους έκανε; Ήρωες. Μέχρι και συγχωροχάρτια τους έδωσε  τότε η Εκκλησία. Και ξέρεις γιατί; Γιατί στους μεν πήγαν πλούτο, και στους άλλους πλούτο και πιστούς. Και έτσι σβήστηκε όλο το παρελθόν τους. Βλέπεις, δεν άλλαξαν και πολύ τα πράγματα σήμερα. Και φαντάσου, ότι υπάρχεις και εσύ Διαδίκτυο.

Για αυτό σου λέω Διαδίκτυο, κάνε το θαύμα σου γιατί αλλιώς, τον ήπιαμε.

Και τα αυτόματα μηνύματα που θέλω να στείλεις σήμερα, είναι στους Ευρωπαίους Αξιωματούχους, ξέρεις, αυτούς που εκθειάζουν τις θυσίες και τις αντοχές των Ελλήνων. Θέλω λοιπόν, όποτε μιλάνε αυτοί, να τους στέλνεις τις φωτογραφίες από τα νεκροταφεία, από τις γειτονιές που έχουν ρημάξει, και από τους ανθρώπους που έχουν ξεχάσει πώς είναι το χαμόγελο. Και από κάτω το μήνυμα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΘΑ ΣΑΣ ΣΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΑ.

ΥΓ. Όπως πολύ σωστά μου είπε ένας φίλος μου, όσον αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι αποφάσεις λαμβάνονται στο κοινοβούλιο. Οπότε οτιδήποτε πουλήθηκε εδώ, αποφασίστηκε και εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο της Γερμανίας όσον αφορά τα δικά τους. Ποινικές ευθύνες για αυτό το πράγμα υπάρχουν; Γιατί το πολιτικές, στα αρχίδια μου κιόλας ξέρετε. Πες στο ραγιά διαδίκτυο ότι φλερτάρει με την τυραννία και τη σκλαβιά ξανά. Μάλλον τα γουστάρει τελικά. Ή μήπως όχι;

Διαδικτύου Λόγος

Καλησπέρα Διαδίκτυο. Τι γίνεται; Βλέπεις τα νέα; Δεν ξέρω αν η ευχή μου για Δικαιοσύνη έχει αρχίσει να πιάνει τόπο (είμαι και Σαββατογεννημένος, οπότε φαντάζεσαι τι έχει να γίνει όταν αρχίσω τις κατάρες), αλλά κάτι ψιλά, πολύ ψιλά σε σχέση με το μέγεθος που έχει παίξει γίνονται. Θα σου εξηγήσω όμως γιατί εσύ δεν ξέρεις από αυτά. Αφενός, τώρα στέλνουν στη σέντρα κάποιους που είχαν τελειώσει πολιτικά ούτως ή άλλως για να εκτονωθεί η οργή των απλών ανθρώπων. Από την άλλη, αν δεν το πρόσεξες, στα ταμεία του κράτους μπαίνουν αρχίδια καπλαμάμ. Γιατί ακόμα και το Δικαστικό Σώμα να κάνει το λειτούργημά του, μετά, όταν φύγουν οι εντυπώσεις, δεν έρχεται Δικαιοσύνη, έρχεται η εφαρμογή των Νόμων. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό, ε; Όχι; Θα σου εξηγήσω.

Θυμάσαι την προσωπική μου περίπτωση σε σχέση με τους απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου; Στα δικαστήρια, αποδόθηκε η Δικαιοσύνη. Στην πραγματικότητα όμως, δεν έγινε τίποτα απολύτως, εκτός βέβαια από το να συνεχίζω να πληρώνω εγώ. Και επί πλέον, ενώ δεν έχουν καταβάλει ούτε ένα ευρώ, με 100-200 ευρώ κάνουν μια έφεση (για την οποία έχουν χρήματα και ο Νόμος το δέχεται αυτό), και εγώ για να ξανααποδείξω τα προφανή για να μη τη γλυτώσουν ή να μειωθεί η ποινή τους θα πρέπει να πληρώσω άλλα 1000 ευρώ. Και γαμώ τη Δικαιοσύνη, ε διαδίκτυο; Και φυσικά η αστυνομία τους κυνηγάει και τους έπιασε, γιατί είναι εκεί για να μας προστατεύει, σωστά;   Το βλέπω άλλωστε όταν κατεβαίνω καμιά φορά σπάνια πλέον για καφέ που υπάρχουν κλούβες των ΜΑΤ παντού. Για το καλό μου είναι διαδίκτυο, το ξέρω. Προστατεύεται η Νομιμότητα.

Έτσι θα γίνει που λες με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο και με το Δημόσιο Συμφέρον. Θα μπουν μερικοί φυλακή, θα πληρώσουν κάτι ψιλά (έχοντας ζήσει μια ζωή χαρισάμενη, εξασφαλίζοντας πόσες γενιές εν τω μεταξύ), μετά θα αρχίσουν τις παπαριές περί Νόμων και θετικών μηνυμάτων ώστε να ξεχαστεί, λίγο φόβος για έξοδο από το ευρώ ενδεχομένως (με αφορμή εκλογές Δημοκρατικές πάντα) και να συνεχιστεί το σκλαβοπάζαρο του δούλου. Αν πιστεύεις αγαπητό μου Διαδίκτυο ότι θα γίνει κάτι άλλο που θα βελτιώσει τη ζωή μας, στείλτο μου και  σε εμένα να ξέρω γιατί είμαι λίγο μπούφος γενικά.

Το άλλο ρε Διαδίκτυο το είδες; Μας έδωσαν λέει έκτακτο «βοήθημα» εμάς τους μακροχρόνια ανέργους. Δε σου είπα όμως κάτι άλλο. Χάριν λοιπόν στο μέχρι πρότινος αυτοδιοίκητο Πανεπιστήμιο και τους Νόμους και φυσικά το Υπουργείο Αηδίας, συγνώμη Παιδείας, οι περισσότεροι που εργαζόμασταν υπό το Π.Δ. 407, η πραγματική ιστορία της «Δημοκρατικής Νομιμότητας» της μεταπολίτευσης τελικά, ΠΟΤΕ δεν είχαμε 12μηνες συμβάσεις εργασίας, γιατί όπως και εσύ θα ξέρεις, ο χρόνος τη μια φορά έχει 10 μήνες, την άλλη 9, την άλλη 8 ½ και την άλλη 9 ½ εβδομάδες και κάτι λεπτά της ώρας χωρίς στριπτίζ όμως, δυστυχώς. Αυτά είναι προνόμια της αγροτιάς με τα καγιέν και τις πισίνες και των πολιτικών προϊσταμένων τους, όπως επίσης και των «εργαζομένων» του αγώνα (που κάτω από μύριο δεν έχει κανένας από ότι φαίνεται σιγά-σιγά) ποτίζοντας καρκίνους στους άλλους εκεί μακριά. Οπότε, για να επανέλθουμε, ποτέ, ακόμα και μετά από απόλυση, δε δικαιούμασταν 12 μήνες επίδομα ανεργίας. Στα είχα πει, θυμάσαι; Βλέπεις πουθενά αγαπητό μου Διαδίκτυο να αναφέρεται αυτό; Μήπως είδες τους «εργαζόμενους» να αναφέρουν τίποτα για αυτό; Μήπως είδες αυτούς τους κλαψομούνιδες που κλαίνε γιατί τα 3.000 σε 14 μισθούς έγιναν 2.000 ή 1.500 να αναφέρουν πώς άνθρωποι με πολλαπλάσια προσόντα, που κάλυπταν πραγματικές πάγιες ανάγκες και εξωθήθηκαν ουσιαστικά με οικονομικά βίαιο τρόπο στην απώλεια της εργασίας τους ότι πήραν τα απόλυτο τίποτα; Και βάζεις φόρους σε αυτούς που πήραν τα αρχίδια τους και  τους υποχρεώνεις να πάρουν δάνειο για το γαμημένο το μισθούλη σου; Και τους θέλεις μπροστά στον αγώνα βρε αρχιγαμιόλη; Αυτοί όμως αγαπητό μου Διαδίκτυο, δεν ήταν άνθρωποι. Ήταν 407. Κατάλαβες, για να μαθαίνεις και εσύ. Και εν γνώσει όλων αυτά, από τον Πρύτανη μέχρι το τελευταίο κωλοτρυπίδι (όπως και το κουνουπίδι) ακόμα και των φοιτητών οι οποίοι άλλοι λόγω επανάστασης και άλλης λόγω ανάπτυξης ήταν πολλοί απασχολημένοι για να το δουν.  Αν και όπως είδες την τελευταία φορά, παρότι προσπάθησαν να τους βάλουν μπροστά για να ξελασπώσουν, δεν τσίμπησαν οι φοιτητές (άργησαν, αλλά ξύπνησαν και αυτοί λίγο). Όπως δεν τσιμπάει και ο κόσμος από τα πολιτικά (λέμε τώρα) κόμματα, δηλαδή εγκληματικές οργανώσεις με δομή ιεραρχία σε σημείο που τρομάζεις. Ξέρεις διαδίκτυο, στη χώρα μας εδώ, μόλις βάλεις το πολιτικό, απομακρύνεις αυτόματα το ποινικό. Είμαστε μπροστά εμείς, θα μάθεις και εσύ σε λίγα χρόνια.

Και όχι μόνο αυτό. Είναι τόσο σκατόφλωροι, και απατεώνες πολλοί από αυτούς που τολμούν και πιάνουν τη λέξη «εργαζόμενος», που ακόμα και τώρα, κανένας δεν είδε καμία διασπάθιση δημοσίου χρήματος στην «υπηρεσία» του. Κατάλαβες αγαπητό μου διαδίκτυο; Ούτε φυσικά διορισμούς σε άτομα τα οποία ήταν μόνο ένας κωδικός μισθοδοσίας χωρίς καμία αρμοδιότητα και παρουσία πουθενά. Ξέρεις όμως πώς λέγεται αυτό αγαπητό μου διαδίκτυο. Νομιμότητα. Γιατί σου λέει ο άλλος, δεν έκλεβα. Οπότε τσακ…είναι εντάξει με το Νόμο. Και ξέρεις αγαπητό μου διαδίκτυο πόσος κόσμος το ονειρευόταν αυτό; Μη σου πω καλύτερα, γιατί ντρέπομαι. Είναι σίγουρα πάνω από τους μισούς.

Κάνε λίγο αγαπητό μου διαδίκτυο ένα μικρό υπολογισμό, πολύ μικρότερο από αυτούς που μπορείς. Σκέψου τώρα ότι υπήρχαν και υπάρχουν τέτοιου τύπου «εργαζόμενοι». Παλιότερα, βάλε 100.000 το χρόνο έκαστος περίπου φανερά στις περιπτώσεις των «νόμιμων» εξ αυτών. Βάλε 100.000 επί 20 χρόνια ας πούμε. 2 μύρια. Βάλε εφάπαξ συντάξεις κλπ. Πλησιάζεις 3; Περίμενε τώρα.

Κάνε τον εξής επίσης απλό υπολογισμό. Σκέψου ΜΟΝΟ χίλιους τέτοιους. Πόσο κάνει είπες; 3 δις; Κοντά είσαι. Και σκέψου όμως ότι αυτοί ήταν σχεδόν στο σύνολο των περιπτώσεων ΜΟΝΟ κομματικά διορισμένοι από ΟΛΑ τα κόμματα. Κατάλαβες αγαπητό μου Διαδίκτυο; Πιστεύεις ότι θα απολυθούν αυτοί; Τραβάς μαλακία και το πρωί ή την κρατάς μόνο για το βράδυ;

Και δε σου είπα καν για Πολεοδομίες, Αστυνομία. Στρατό, Πανεπιστήμια, Δήμους, Δικαστήρια και Ασφαλιστικά Ταμεία ακόμα. Και δεν έβαλα καν, έργα που δεν έγιναν καθόλου, περιβαλλοντικά έργα τα οποία ποτέ δεν έγιναν, με τη συμμετοχή αγαπητό μου διαδίκτυο δεν μπορείς να φανταστείς πόσου κόσμου, και στο συγκεκριμένο θέμα, ΚΑΙ από τον κόσμο της «προόδου». Γιατί τους άλλους, τους ξέραμε εδώ και 200 χρόνια. Και φυσικά, δεν υπήρχε ούτε ένας, μα ούτε ένας σοβαρός δημοσιογράφος να το ψάξει το θέμα λίγο παραπάνω. Όχι. Πήγαιναν λόγω πολύ μεγάλου κύρους, στους πολύ μεγάλους κύρους καθηγητές, πολλοί από τους οποίους αγαπητό μου διαδίκτυο, αθώες περιστερές. Να δεις για πότε αλλάζουν τα ΦΕΚ μόλις μυρίσει χρήμα, θα πάθεις πλάκα με την καινοτομία. Ε, βέβαια.  Μιλάμε για άτομα της «προόδου» όπως καταλαβαίνεις επίσης.

 Θα σου πω όμως μόνο το εξής για να γουστάρεις λίγο ακόμα. Δεν έβαλα καθόλου τον ιδιωτικό τομέα τον περίφημο, της δουλειάς, του μόχθου κλπ. Σκέψου τώρα ότι αν μοιράζει λεφτά ο μπαμπάκας που είναι το κράτος, ο γιόκας ή η κόρη, ο ανιψιός ή ο μπατζανάκης έχουν μια εταιρεία προφυλακτικών ας πούμε. Και κάνει μια παραγγελία μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ ο μπαμπάκας γιατί τα χρειάζεται το κράτος ας πούμε. Σε ποια εταιρεία βρε αγαπητό μου διαδίκτυο θα κάνει την παραγγελία; Στου ξένου; Όχι αγαπητό μου διαδίκτυο. Θα την κάνει εδώ, στον τόπο του, που τον αγαπάει και τον πονάει, δηλαδή στα παιδιά του, που θα έχουν εταιρεία στη χώρα του ξένου, δεν είναι μπας κλας σαν τα δικά μας εδώ.

Και επειδή και εμείς αγαπητό μου διαδίκτυο τους αγαπάμε επίσης, πάλι καλά που το κατάλαβαν και αγόρασαν προφυλακτικά. Και κατευθείαν ρε Διαδίκτυο μου ήρθε εκείνο το γαμάτο σύνθημα που υπήρχε γραμμένο όταν ήμασταν στις πλατείες. Θυμάσαι τι έλεγε;

ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΟΥΜΕ.

Ε, τώρα σιγά σιγά, και μιας και έγινε η παραγγελία των προφυλακτικών, πρέπει να κάνουμε το χρέος μας. Το οποίο, είναι και το μοναδικό χρέος.

Αυτό φοβούνται αγαπητό μου διαδίκτυο και χωρίζουν τον κόσμο. Είναι όλοι οι κομματικά μυημένοι μέσα στο κόλπο αγαπητό μου διαδίκτυο. Εντάξει, όποιος δεν το έχει καταλάβει ακόμα, είναι επικίνδυνα ηλίθιος ή τα παίρνει για να είναι «ηλίθιος». Βλέπεις όμως, με αποκορύφωμα όλες τις δολοφονίες και αυτοκτονίες που έγιναν, και ειδικά στις περιπτώσεις όλων των νεαρών, ήταν από πιο απλές οικογένειες, δεν ήταν ούτε από οικογένειες της «ολιγαρχικής ελίτ» ούτε από οικογένειες «επαγγελματιών αγωνιστών» με το ΟΚ της κεντρικής επιτροπής. Γιατί αυτόν τον κόσμο θέλουν να βάλουν να σκοτωθεί, τον απλό. Γιατί έτσι νομιμοποιούνται και ηθικά ως ύπαρξη και «παράγοντας σταθερότητας» αγαπητό μου διαδίκτυο. Συν το γεγονός ότι ανεβαίνουν τα ποσοστά των άλλων «άκρων» και αυτού τους κάνει να φαίνονται ακόμα πιο χρήσιμοι και απαραίτητοι αγαπητό μου διαδίκτυο. Κατάλαβες το κόλπο; Κινδυνεύει η Δημοκρατία κατά τα άλλα. Και μόνο που δεν παρεμβαίνει Εισαγγελέας όσο αναφέρεται αυτή η λέξη από καθάρματα που υπηρετούν 100.000 κόσμο και δολοφονούν έναν ολόκληρο λαό, μην περιμένεις τίποτα αγαπητό μου διαδίκτυο. Για το πλιάτσικο γίνεται ο ντόρος.

Και για να επανέλθω στο θέμα Δικαιοσύνη διαδίκτυο, σκέψου όλους αυτούς, και τα 200 ευρώ τα οποία δε δικαιούσαι από τον ΟΑΕΔ και ας ζεις με εισόδημα πόσο λες; Έλα….πες το, μην ντρέπεσαι. Αφού μπορείς να δεις τα πάντα, δηλώσεις, καταθέσεις ακίνητα κλπ. Πες το…250 ευρώ περίπου το μήνα, που σημαίνει αυτομάτως ότι επιβιώνεις εκποιώντας κόπους μισού αιώνα. Και ας έχεις πληρώσει της πουτάνας τα λεφτά σε κρατήσεις, εφορία και λοιπούς αλήτες και απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου. Πες μου λοιπόν αγαπητό μου διαδίκτυο, πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση να αποδοθεί Δικαιοσύνη;

Έλα μην ακούω μαλακίες τώρα…

Γιατί όπως είδες αγαπητό μου διαδίκτυο επιπλέον, η μίζα θέλει και το Γερμανό της. Και πολλά από αυτά αγαπητό μου διαδίκτυο, υπερκοστολογημένα και με δάνεια.

Είδες και για αυτό τι έγινε αγαπητό μου διαδίκτυο με το Γερμανό πρέσβη; Πόσο βολικά μας τα φέρνουν για να έρθει ή μάλλον καλύτερα να ζητήσει ο κόσμος να έρθει, από μόνο του, ένα ακόμα πιο ολοκληρωτικό καθεστώς; Μα τόσο βολικά….Και καλά, την προηγούμενη φορά, ήταν Αμερικάνικη η Χούντα. Φαντάσου να ήταν Ευρωπαϊκή τι θα είχε γίνει. Γιατί την τελευταία φορά που υπήρχαν αντίστοιχου μεγέθους γεγονότα, η Ευρώπη αγαπητό μου διαδίκτυο, μας έφερε δύο πολέμους. Και επειδή εμείς γουστάρουμε τον πόλεμο, κάναμε και έναν δικό μας, γιατί είμαστε μάγκες και αλάνια πρώτα αγαπητό μου διαδίκτυο. Τους ενοχλεί αγαπητό μου διαδίκτυο, ότι δεν τσιμπάει ο απλός κόσμος σε κάτι τέτοιο άλλο. Δεν τσιμπάει σε «αγωνιστές», δεν τσιμπάει σε «εργαζόμενους», δεν τσιμπάει σε υπερ-πατριώτες. Και σε καμία περίπτωση, δεν τσιμπάει με την κυβέρνηση και την Ευρώπη των λαών έτσι όπως τη λανσάρουνε. Και ενοχλεί αυτό πολύ αγαπητό μου διαδίκτυο. Και για το συγκεκριμένο αισθάνομαι μεγάλη ελπίδα για τους συμπατριώτες μου αγαπητό μου διαδίκτυο. Μην κοιτάς που ρίχνω σφαλιάρες πνευματικού τύπου όπου μπορώ. Αυτός είναι και ο ρόλος του Δημόσιου Λειτουργού. Και μιας και εσύ τα θυμάσαι, για δες λίγο τις ημερομηνίες στο blog και μετά τσέκαρε να δεις πόσοι και πώς τις χρησιμοποίησαν. Τους τελιώσαν τα επιτελεία αγαπητό μου διαδίκτυο και κλέβουν ότι μπορούν από μένα και από πολλούς άλλους ακόμα και τώρα. Κατάλαβες για τι άτομα μιλάμε; Παίρνουν μισθό για να κλέβουν και πνευματική δουλειά και τις ζωές άλλων. Οι δικές τους βλέπεις, δεν πείθουν κανέναν. Ακόμα και δολοφονίες πάνε να εκμεταλλευτούν για να επιβιώσουν, το είδες; Πονάνε πιο πολλοί αυτοί από τους γονείς των παιδιών που χάθηκαν όλο αυτό τον καιρό. Και μιας και είπα για τους γονείς των παιδιών, από ότι κατάλαβες, είχα πρόβλημα πάντα με τις ιεραρχίες που είδα. Είμαι προβληματικός, το ξέρω. Για αυτό δεν υποκλίθηκα κιόλας. Υποκλίνομαι όμως τώρα δημόσια για το μεγαλείο ψυχής που έχουν δείξει οι περισσότεροι από αυτούς τους γονείς αγαπητό μου διαδίκτυο. Είδες τι είπαν οι περισσότεροι, είτε τα παιδιά τους πέθαναν από μαγκάλια, είτε από μαχαίρια είτε από σφαίρες. Είπαν «το παιδί μου να είναι το τελευταίο που χάνεται άδικα» με τον τρόπο τους και φανερά πολλές φορές.  Κατάλαβες τι θα πει ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ αγαπητό μου διαδίκτυο στον τόπο μου; Για αυτό φωνάζω για Δικαιοσύνη αγαπητό μου διαδίκτυο. Για να μη χαθεί κανενός παιδί. Δεν τα κατάφερα καλά όμως διαδίκτυο γιατί δε με βοήθησες και πολύ. Και φυσικά είδες και το άλλο το παλικάρι που αυτοκτόνησε όταν κατάλαβε ότι παρέσυρε με τη μηχανή τη γιαγιάκα και τη σκότωσε. Κατάλαβες διαδίκτυο; Χωρίς να το θέλει έκανε κάτι κακό, και έπαθε σοκ. Είδες πολλούς από τους υπεύθυνους να αυτοκτονούν (με το οποίο διαφωνώ); Είδες έστω να γυρνάνε από ευθιξία κάποια από τα κλεμμένα, είτε είναι Νόμιμα είτε Παράνομα; Παθαίνουν κρίσεις συνείδησης και αυτοί αγαπητό μου διαδίκτυο;

Αμ το άλλο; Με τις αθώες περιστερές του Χρηματιστηρίου που την έβγαλαν λάδι; Με το 97+% των μικροεπενδυτών να έχουν χάσει σχεδόν το σύνολο των επενδύσεών τους, ποιοι λες να κυβερνούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αγαπητό μου διαδίκτυο; Αυτοί που εκείνη την εποχή κέρδισαν αγαπητό μου διαδίκτυο. Ξέρεις τι σπουδές και σε τι Πανεπιστήμια πρέπει να έχεις σπουδάσει αγαπητό μου διαδίκτυο για να είσαι κερδισμένος σε μια τέτοια εποχή; Δε φαντάζεσαι. Να πουλάει ο άλλος ένα ευρώ, να αγοράζουν οι άλλοι 1.05 με 500.000 ανεκτέλεστα και αυτά που πωλούνταν 1 δεν πουλήθηκαν και πουλήθηκαν αυτά που έκαναν 1.05. Ήτανε large ο άλλος και αγόραζε τα ακριβά και έφτυσε τα φθηνότερα γιατί ήταν συναισθηματικά δεμένος. Πολύ δικαιοσύνη αποδόθηκε και για τέτοια θέματα που λες. Βλέπεις με τι ανώτερα μαθηματικά έκαναν περιουσίες εδώ αγαπητό μου διαδίκτυο; Βρήκες πόσα εκατοντάδες δις χάθηκαν τότε; Για εγώ το νούμερο τελικά δεν μπορώ να το υπολογίσω. Μπορώ όμως μετά βεβαιότητας να σου πω ότι ήταν εκατοντάδες δις. Οι «επιτυχημένοι» λοιπόν εκείνης της εποχής, είναι η πραγματική κυβέρνηση αγαπητό μου διαδίκτυο. Και δεν έφτανε αυτό. Έπρεπε να βολέψουν και τα μπάσταρδά τους στο Δημόσιο αγαπητό μου Διαδίκτυο, όπως πολλοί άλλοι «εργαζόμενοι» άλλωστε σε όλο το μήκος και το πλάτος του Δημόσιου αλλά και του Ιδιωτικού βίου επιδοτούμενου από το Δημόσιο. Για τους υπόλοιπους αγαπητό μου διαδίκτυο, υπάρχει ο ΑΣΕΠ και οι εξετάσεις για μισθούς επιβίωσης και εξαθλίωσης. Και φυσικά, ο ΟΑΕΔ. Και μιας και χαρακτήρισα τα παιδιά τους μπάσταρδα, εντάξει παραδέχομαι ότι είμαι λίγο επιεικής λόγω μεγαλοψυχίας καθότι Λέων ζωδιακά. Γιατί πόσο μπάσταρδο πρέπει να είναι το άλλο το τσογλάνι ώστε να φτάσει 30+ χρονών ζώντας σαν κακομαθημένο μπάσταρδο από έναν αρχιμπάσταρδο πατέρα και να μην έχει κάνει την απλή και συνάμα ουσιαστική ερώτηση. «Μπαμπάκα, πώς με 100.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο (τα οποία προφανώς είναι λίγα - μα τι λαϊκισμός είναι αυτός τέλος πάντων) έχουμε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια περιουσία;». Κατάλαβες αγαπητό μου διαδίκτυο; Αν δεν επιστρέψουν λοιπόν πίσω τουλάχιστον το 70%, νόμιμων και παράνομων, κράτα μερικά προφυλακτικά από την προηγούμενη παραγγελία και για αυτούς.

Για αυτό λοιπόν αγαπητό μου διαδίκτυο, από την προηγούμενη παραγγελία που είπαμε με τα προφυλακτικά, θα πρέπει να φροντίσεις ώστε όλο το σόι του εκάστοτε υπουργού, «εργαζόμενου» και «ιδιωτικού» αυτού του τύπου τομέα που Νόμιμα έζησαν σας Μεσαιωνικοί Βασιλιάδες για μερικές γενιές, να κάνει μια αντίστοιχου μεγέθους δωρεά. Και σε αυτούς όμως αγαπητό μου διαδίκτυο, και μιας και τα προφυλακτικά φτάνουν και περισσεύουν θα πρέπει να προστεθούν και κάποιοι ακόμα που θα πρέπει να κάνουν αντίστοιχου μεγέθους δωρεά. Και αυτοί αγαπητό μου Διαδίκυτο είναι οι από έξω. Και για αυτό αγαπητό μου Διαδίκτυο, επίσης θα πρέπει να φροντίσεις η δωρεά αυτών να είναι για τα λιπαντικά. Γιατί προβλέπω πολύ αγάπη και σεξ αγαπητό μου διαδίκτυο με τους απέξω, της δικιάς τους «ελίτ», η οποία βέβαια στη χώρα της προσέφερε πολλαπλάσια περισσότερο από τα δικά μας τα καθάρματα. Ξέρεις πόσον καιρό περιμένω το συγκεκριμένο θέμα διαδίκτυο; Δεν μπορείς να φανταστείς, δεν υπήρχες τότε.

Τέλος, σήμερα θα ήθελα να σου ζητήσω μια πολύ μικρότερη χάρη από τη χθεσινή. Θέλω όποτε αναφερθεί ξανά η λέξη μακροχρόνια άνεργος και επίδομα ανεργίας από οποιονδήποτε αξιωματούχο υπουργό, βουλευτή με την παρεούλα τους, τους «εργαζόμενους», να στέλνεις mail αυτόματα σε όλα τα Πανεπιστήμια, σε όλους τους σχετικούς θεσμούς, και φυσικά στον εισαγγελέα. Μαζί με το παρακάτω μήνυμα:

Γουστάρω Δημοκρατική Νομιμότητα!

Γουστάρω Δικαιοσύνη!

Γουστάρω Παιδεία!

Γουστάρω Αξιοκρατία και Αξιολόγηση!

Megustas oti tha gamithoume dihos salio!

Και δώρο το προφυλακτικό από τα προηγούμενα και bonus τα λιπαντικά από τους απέξω. Από τους προηγούμενους, το προφυλακτικό είναι για τον εισαγγελέα ο οποίος θα το χρειαστεί για να μην κολλήσει καμία ασθένεια. Και όταν θα το φορέσει, εμείς θα πρέπει να είμαστε εκεί αγαπητό μου διαδίκτυο. Γιατί αν βρεθεί ένας τέτοιος εισαγγελέας, αγαπητό μου διαδίκτυο, θα ήθελα να είμαι εκεί για να με βλέπει και να ξέρει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σταθεί για τη Δικαιοσύνη και να μη με έχει σύμμαχο, φίλο και αδερφό. Για έναν τέτοιο εισαγγελέα αγαπητό μου διαδίκτυο, είμαι διατεθιμένος να δώσω πολύ περισσότερα από φόρους και κρατήσεις. Και πίστεψέ με αγαπητό μου διαδίκτυο, δε θα είμαι μόνος μου.

Το κατάλαβες αγαπητό μου διαδίκτυο; Τέτοιες μέρες ζούμε. Που ή θα ζήσουμε υπεράνθρωπες καταστάσεις και αν σκατογεράσουμε και έχουμε εγγόνια θα έχουμε να λέμε ωραίες πραγματικές ιστορίες ή θα είμαστε το μελανότερο σημείο της σύγχρονης ιστορίας που σε μια τέτοια περίπτωση θα φροντίσω τα παιδιά τους να μάθουν την αλήθεια. Να δω πώς σκατά θα τα κοιτάνε μετά.

Εσύ βρε διαδίκτυο που με ξέρεις λίγο, με κόβεις να ζω σαν σκλάβος; Τι αλγόριθμους πίνεις βρε μανάρι μου;

Με πολύ αγάπη

Αφού θα γαμηθούμε που θα γαμηθούμε βρε παιδιά, να μην έχει λίγο Αγάπη, σκέτο sex;

Τα λέμε.

Υ.Σ. Ξέχασα να πω για το ΕΣΠΑ αγαπητό μου Διαδίκτυο. Απορροφήθηκε λέει σε μεγάλο ποσοστό, πήγαμε καλά. Μπράβο μας διαδίκτυο. Άμα έχεις τέτοιους απορροφητήρες σαν αυτούς εδώ, δε γλυτώνει τίποτα που λες καλό μου διαδίκτυο. Τώρα δεν μπορούν να βολέψουν στο δημόσιο, υπάρχει το ΕΣΠΑ. Τέσπα. Θυμάσαι τους πρώτους μήνες της ανεργίας που είχα δοκιμάσει ένα δύο project; Το ένα κόλλησε στη γραφειοκρατία (σώθηκε η πατρίδα για άλλη μια φορά) και με το δεύτερο ασχολείται μια από τις μεγαλύτερες και πολύ «πατριωτικές» εταιρείες αγαπητό μου διαδίκτυο. Φτάνουν όμως τα προφυλακτικά και για αυτούς αγαπητό μου διαδίκτυο, δε φτάνουν, ε;

Ευχές

Αγαπημένο μου Internet, τώρα που μείναμε οι δυο μας, θέλω να σου ευχηθώ καλή χρονιά και χρόνια πολλά. Εύχομαι να βάλεις λίγο μυαλό και να φωτίσεις λίγο τους ανθρώπους που έχουν απομείνει ώστε να ζήσουμε σαν άνθρωποι όσα χρόνια μας μένουν. Εύχομαι να βγάλεις πολλά λεφτά και να αποκτήσεις και συνείδηση γιατί η ανθρωπότητα βαδίζει σε περίεργους δρόμους. Εύχομαι επίσης, να βοηθήσεις τους ραγιάδες να αποκτήσουν λίγο αξιοπρέπεια καθώς έχουν γίνει οι μεγαλύτερες και χαμηλότερα αμειβόμενες πόρνες της σύγχρονης ιστορίας. Αφού τον παίρνουν που τον παίρνουν, δώστους λίγα λεφτά ακόμα για να ζουν όπως και πριν, που είχαμε κοινωνικό κράτος, παιδεία, δικαιοσύνη και προπάντων ανθρώπινες αξίες. Για αυτό φτάσαμε στο σήμερα, επειδή τα ζήλεψαν οι εταίροι και οι σύμμαχοι αυτά και ήρθαν να τα πάρουνε, μαζί βέβαια με ότι άλλο μπορούν να πάρουν σε τιμές ευκαιρίας για το καλό μας πάντα. Εύχομαι να φωτίσεις λίγο και τους ανθρώπους των άλλων χωρών για να καταλάβουν τα μικρά και τα μεγάλα μεγαλεία που υπάρχουν αντί να μαλακίζονται με τις παπαριές που τους ταΐζουν οι κυβερνήσεις τους και τα ΜΜΕ τους που τόσα χρόνια έβγαλαν σε ποσότητα όσο δηλητήριο είχαν και δανείστηκαν για να βγάλουν κι άλλο. Εύχομαι να κάνεις επίθεση στους υπολογιστές, τα κινητά και την περιουσία όλων των λαμόγιων και των υπαλλήλων τους και να τα επιστρέψεις εκεί από όπου κλάπηκαν. Εύχομαι να βοηθήσεις τους ανθρώπους να διατηρήσουν τη μνήμη τους και τη λογική τους.

Όπως θα κατάλαβες γιατί εσύ τα ξέρεις όλα, και επειδή ήμουν από τους ελάχιστους (και είμαι ακόμα φυσικά) που ζητούν δικαιοσύνη χωρίς καλλιτεχνικούς προσδιορισμούς, να με βοηθήσεις να μαζέψω χρήματα για να μπορέσω να πληρώσω δικηγόρους και να κάνω τις αγωγές που χρειάζεται μπας και γλυτώσω λίγο από όλων των ειδών τους απατεώνες που έχω μπλέξει (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, τράπεζες, απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου, μεγαλονταβατζήδες, «εργαζόμενους» και ψυχοπαθείς εντός και εκτός).

Αυτά τα λίγα αγαπημένο μου internet και ελπίζω εσύ τουλάχιστον να μη με γράψεις στα αρχίδια σου, όπως έχει κάνει ο Αϊ Βασίλης που όταν  ευχήθηκα Ειρήνη, Αγάπη, Υγεία και την προστασία του Περιβάλλοντος από Αϊ Βασίλης έγινε Άει Γαμήσου.

Και αν δεν μπορείς να πραγματοποιήσεις όλες αυτές τις ευχές μου, θέλω αν γίνεται να πραγματοποιήσεις μόνο μία. Και αυτή είναι η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Για αυτό, εύχομαι το 2014 να είναι έτος Δικαιοσύνης. Και αν αποδοθεί Δικαιοσύνη, καλή χρονιά, δεν μπορεί να είναι για όλους.

Για αυτό, αγαπητό μου internet, στον πόλεμο του Δίκαιου με το Άδικο, θα πρέπει να βοηθήσεις το Δίκαιο που όπως έγραψα στην επιστολή που είχα στείλει στην Ένωση Ελλήνων Δικαστών και Εισαγγελέων και στον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης  για τη διαμάχη μου με την τράπεζα που «στάθηκε υπεύθυνα δίπλα μας», «η Δικαιοσύνη δεν υπάρχει στη Φύση, είναι ανθρώπινη επινόηση». Βασικά, όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω όλο και πιο πολύ το μεγαλείο της, αλλά δυστυχώς δεν τη βλέπω. Και τώρα γνωρίζω τη διαφορά από το Νόμο με τη Δικαιοσύνη. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο, μην μπερδεύουμε τις βούρτσες με τις …ξέρεις.

Τέλος, αγαπητό μου Internet, και καθώς δεν είμαι τόσο σοφός για να γνωρίζω ήθελα να σε ρωτήσω και κάτι. Θυμάσαι τότε που έγιναν εκλογές; Είχα γράψει σε σένα για να το δουν και οι υπόλοιποι ότι καλύτερα θα ήταν για να τους δώσουμε όλους ένα μάθημα πολιτισμού, να τις ακυρώσουμε στην πράξη κάνοντας μια μεγάλη ειρηνική διαδήλωση δείχνοντας έτσι ως λαός ότι δε δεχόμαστε εκβιασμούς. Για φαντάσου αγαπητό μου Internet, ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου να ήταν έξω σιωπηλά, με σιωπή αυτού του είδους που μιλάει πιο δυνατά από τις πορδές των εξουσιαστών που όπως αποδείχθηκε κυβερνούν επειδή έχουν τα φράγκα και τα όπλα, όχι τα επιχειρήματα και τη λογική με το μέρος τους. Κάντο λίγο εικόνα και σκέψου τι μάθημα θα δίναμε σε όλους τους λαούς του κόσμου…Τώρα, και με βάση το ότι νομιμοποιήθηκε η υπάρχουσα βουλή από όλα τα κόμματα είναι καλύτερα; Ε; Πες το μου λίγο πιο δυνατά γιατί δεν άκουσα. Έχεις καταλάβει αγαπητό μου internet ότι αυτή τη στιγμή κυβερνάει ένα 10% το υπόλοιπο 90%; Ξέρεις πώς λέγεται αυτό αγαπητό μου internet; Τυραννία. Και τι κάνεις για αυτό αγαπητό μου internet;

Κατά τα άλλα, σου εύχομαι καλή χρονιά.

Μη χαθούμε, έτσι;