Ανάγκα και οι Θεοί πείθονται

Καλά, το ότι έχουν ξεφύγει εντελώς τα πράγματα, είναι προφανές. Δεν ενημέρωνα το blog γιατί δεν ήξερα σε τι να πρωτοαναφερθώ. Στον κάθε μαλάκα που έχει την αίσθηση ότι ακόμα είναι σημαντικός επειδή τον στηρίζουν τα αφεντικά του; Στον κάθε ψυχασθενή που ζει στο δικό του κόσμο; Στον κάθε ηλίθιο που πολιτικά ακόμα προσπαθεί να μεγαλώσει το μαγαζάκι του; Δεν προλαβαίνω άλλο.
Είναι περίοδος που η ιστορία του μέλλοντος σίγουρα θα αναφέρεται με κεφαλαία. Προσωπικά, προτιμάω να αναφέρεται ως το δύσκολο μέρος το οποίο ξεπεράστηκε με μεγαλειώδη και ανθρώπινο τρόπο. Και για αυτό νομίζω, ότι πρέπει να συνεννοηθούμε λίγο. Το μπάχαλο συμφέρει μόνο λίγους και εκλεκτούς. Δεν είναι αυτοί πάντως που ζουν ανάμεσά μας. Δεν περπατάν στους ίδιους δρόμους, δεν ψωνίζουν από τα ίδια μαγαζιά, δεν πηγαίνουν στα ίδια νοσοκομεία, στα ίδια σχολεία και στα ίδια πανεπιστήμια. Οι ζωές μας, για τους συγκεκριμένους υπ-ανθρώπους, είναι ένα μικρό νουμεράκι κάπου ανάμεσα στα τόσα άλλα.
Είναι πραγματικά περίοδος, στην οποία ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρεται με σεβασμό. Και πώς τα έφεραν οι συνθήκες, πάλι την Ελλάδα έβαλαν μπροστά. Η οποία βέβαια, από μία συνοδός ούτε καν πολυτελείας που ήταν τα τελευταία χρόνια, τώρα δειλά-δειλά δείχνει να ξυπνάει. Με πολύ αργό ρυθμό κατά την άποψή μου. Και βοηθάει και τις άλλες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες ήταν συνοδοί πολυτελείας να ξυπνήσουν.
Στην πραγματικότητα, το ερώτημα είναι πολύ απλό. Θέλουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι; Μήπως να ορίσουμε τι είναι Άνθρωπος ξανά; Γιατί δε νομίζω ότι άνθρωπος είναι κάτι που πατάει μερικά κουμπάκια στον υπολογιστή. Ούτε φυσικά ένα τηλέφωνο και μια εσωτερική πληροφορία στα πλαίσια της "ελεύθερης αγοράς", η οποία μόνο ελεύθερη δεν είναι. Όποιος ακόμα και τώρα έχει τέτοιες ψευδαισθήσεις, να κόψει τα βαριά ναρκωτικά επειγόντως.
Άξιον απορίας πάντως είναι, το πώς ενώ για να οικοδομήσεις πραγματικά καλές ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται χρόνια, για να διαλυθούν τα πάντα χρειάζεται πολύ λιγότερο. Σαν τα δεντράκια που κόβονται ασύστολα. Ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, που ο άλλος προκειμένου να ζεστάνει το σπίτι του και δεν έχει χρήματα για πετρέλαιο, δεν πολυσκέφτεται κιόλας. Και φυσικά, στη δικιά μας περίπτωση, όχι απλώς δε μάθαμε από τα λάθη μας, τα συνεχίζουμε. Δε θέλουμε φωνές που να ενώνουν, θέλουμε φωνές που χωρίζουν.
Αν δεν αγαπάς το χώρο που ζεις εσύ, γιατί να το κάνει κάποιος άλλος; Άσε που αν πραγματικά θέλεις να ζεις και όχι απλώς να επιβιώνεις, μπορείς να καταλάβεις πιο εύκολα και τον άλλον, που ενδεχομένως να ζει σε άλλη χώρα αλλά πάνω κάτω, τα ίδια προβλήματα έχει. Αργά ή γρήγορα, θα το καταλάβει.
Μόνο που αυτή τη φορά, κάποιοι ξεπέρασαν τα όρια της προσβολής. Προσωπικά, εγώ στις προσβολές απαντάω. Απλώς δεν ασχολούμαι με τον κάθε μαλάκα, το είδος των οποίων παρουσίασε εκθετική αύξηση τα τελευταία χρόνια, εντός και εκτός Ελλάδος. Τώρα όμως, που έπεσαν οι μάσκες για τα καλά, και κάποιες απορίες που είχα μου λύθηκαν, έρχεται η ώρα που θα παίξει και η απάντηση. Καιρός ήταν.
Μην έχει κανένας αυταπάτες. Είναι η μητέρα των μαχών η συγκεκριμένη. Από τη μια είναι οι Άνθρωποι, τα Ζώα, τα Φυτά και όλο το Μεγαλείο της μικρής μας Γης, και από την άλλη είναι οι υπ-άνθρωποι, κάποια λίγα τσιράκια τους, και όλη η σαπίλα της ψυχασθένειας που κουβαλάνε.

Δε νομίζω να ήταν κανένας μας όταν έγινε η μοιρασιά του Κόσμου έτσι όπως τον ξέρουμε.
Θα αφήσουμε το μέλλον μας και για όσους έχουν, το μέλλον των παιδιών τους να κρέμεται από ένα spread; Μια συμφωνία, μια ισοτιμία ή κάτι τέτοιο;
Ευτυχώς από τη μια, έπεσαν οι μάσκες και στους απέξω. Τέτοιο μίσος για τους Έλληνες από μικρή μερίδα βέβαια Ευρωπαίων, και όχι μιας συγκεκριμένης Χώρας, δεν το περίμενα ομολογουμένως. Εκεί θα απαντήσω βέβαια δικαστικώς, γιατί το μίσος, ιδιαίτερα στην παρούσα φάση μόνο πράγματα που απλώς δε φαντάζεστε μπορεί να φέρει. Η Λογική, έχει απαντήσεις που σπάνε κόκαλα από μόνη της και μην την υποτιμάτε. Μην υποτιμάτε επίσης το τι κρύβει ο κάθε άνθρωπος στη σκοτεινή πλευρά του. Και επειδή, δεν έχω ούτε την εξουσιοδότηση, ούτε τη θεσμική ιδιότητα που επιτρέπει να μιλήσω εκ μέρους άλλων (ευτυχώς), μπορώ σίγουρα να αποδείξω με τρόπους που καταλαβαίνει και ένα 5χρονο παιδί, ότι αυτό που αναφέρουν ως Έλληνας, εγώ δεν είμαι. Άσε που από ότι φάνηκε, η ζώνη του Ευρώ, είναι μια οικονομική συμφωνία. Δε θυμάμαι να υπέγραψα τίποτα και όποιος σκατόμυαλος μου λέει ότι χρωστάω, θα πρέπει να μου το αποδείξει. Αν είναι να φύγω, θα φύγω με τον τρόπο που θέλω εγώ, όποτε γουστάρω και δε θα μου πει κανένας τι θα κάνω με αυτά που έχω. Τα καίω και τα ξαναχτίζω αν χρειαστεί που λέει ο λόγος. Αν είναι να πουλήσω ένα μέρος για να το αξιοποιήσω, θα το κάνω με την πραγματική του αξία. Όχι γονατιστός και με βιασύνη και για ένα πιάτο φαΐ.
Αν κάνουν καμιά μαλακία να με διώξουν χωρίς την έγκρισή μου, την οποία δε φάνηκε να τη ζητάει, ούτε καν να συζητάει κανένας πολιτισμένα, τότε φυσικά θα υπάρχει και απάντηση. Οι καλές συμφωνίες, κάνουν τους καλούς φίλους. Να δούμε επιτέλους ποιος κέρδισε και ποιος έχασε. Και να δούμε βέβαια, ποιος χρωστάει σε ποιον. Και δε μιλάω για τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας, τον οποίο δε σεβαστήκαμε εμείς οι ίδιοι. Το αφήσαμε στους υπερ-Έλληνες επαγγελματίες και αυτό. Μιλάω για τη σύγχρονη Ιστορία. Από το 1821 μέχρι σήμερα.
Και φυσικά δεν περιμένω κανέναν από τα υπάρχοντα κόμματα της "αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας" να τολμήσει να υποστηρίξει την αλήθεια με τον τρόπο που αρμόζει στις περιστάσεις. Άσε που οι ακραίες συνθήκες οδηγούν σε ακραίες επιλογές. Και δεν εννοώ ακραία επιλογή την επιστροφή στη δραχμή. Αν είναι να υπάρχει Λογική, Αξιοπρέπεια, Δικαιοσύνη, Αλληλεγγύη, Σεβασμός, Παιδεία αλλά κυρίως Ελευθερία και να γνωρίζεις ότι έχεις δίπλα σου Ανθρώπους, τότε ας είναι το νόμισμα και οι μπανάνες και εδώ και σε όλη την Ευρώπη. Αν όμως είναι όμως να ζεις με τρόμο, απόγνωση, κατάθλιψη, ανεργία, μίσος, καταστροφή και όλα αυτά που μας λανσάρουν στα πλαίσια του κατεπείγοντος και μάλιστα μέχρι το 2020 (σιγά...) τότε τι να πω. Τι είστε διατεθειμένοι να υποστείτε ακόμα και πόσους εκβιασμούς; Και όλα αυτά, με στόχο το 120% χρέος το 2020. Τι πίνουν τα παιδιά και δεν κερνάνε;
Άσε και το άλλο. Αυτοί οι όμορφοι συμψηφισμοί του μαζί φταίγαμε, μαζί τα φάγαμε, όλοι κλέβαμε πρέπει να τελειώσουν άπαξ δια παντός. Αυτοί που τα λένε, να πιάσουν τις παρεούλες τους και να αρχίσουν να επιστρέφουν αυτά που οφείλουν. Να μην έχεις δει ποτέ πώς είναι 12 μισθοί της πλάκας, πόσο μάλλον 14 γεμάτοι και να βάζουν πληθυντικό, είναι τουλάχιστον προκλητικό. Να παίρνεις πλέον κοντά 550 ευρώ για 9 μήνες, να μην έχεις δει το μισθό ούτε του Δεκεμβρίου και να ακούς για 130 δις για το καλό σου, τι να πω, γέμισε η τσέπη μου λεφτά και η ζωή μου με ελπίδα. Να δεις που στο τέλος, θα μας βγουν και αθώες περιστερές. Όταν έρθει η ώρα, θα τα πούμε αναλυτικά. Αυτήν την ώρα, υπάρχει Ανάγκη και Κατεπείγον για μια σειρά από άλλα πράγματα. Και επειδή πάντοτε η Ανάγκη ήταν αυτή που έκανε τα μεγαλειώδη πράγματα, το λευκό χαρτί του κοινού μας αύριο, νομίζω δεν είναι να ζητάμε ελεημοσύνη. Δε θέλω χάρες από κανέναν. Πάντως σίγουρα, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα για το κοινό μας καλό αν δεν έχουμε Ανάγκη πρώτα από όλα για τη θεμέλιο λίθο μιας κοινωνίας που προχωράει ανθρώπινα. Και στη λίθο αυτή πάνω, στην παρούσα φάση γράφει με κεφαλαία γράμματα μια λέξη.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Άλλο Νόμος, άλλο Νομιμότητα και άλλο Δικαιοσύνη. Και επειδή στη Χώρα μας, θέλει λίγο χρόνο για να διορθωθούν πράγματα που έπρεπε να έχουν αλλάξει εδώ και δεκαετίες, θα πρέπει λίγο να ξεκαθαρίσω με τους "εταίρους" μας κάποια πράγματα πρώτα. Γιατί μάλλον δεν κατάλαβαν με ποιους έχουν να κάνουν ακόμα (ευτυχώς) και έβγαλαν συμπεράσματα από αυτούς που γνώριζαν και τα χαρούμενα τσιράκια τους.
Αν με θέλουν να πορευτούμε μαζί, θα πρέπει να με αντιμετωπίζουν ισότιμα, με σεβασμό και με αξιοπρέπεια. Ακόμα και οικονομικά, είναι προς το συμφέρον όλων. Αλλιώς, να πάνε να γαμηθούνε κιόλας. Χόρτασα τέτοια Ελλάδα και τέτοια Ευρώπη, φτάνει.
Φροντίστε μόνο όσοι μπορείτε και έχετε αποθέματα ψυχής, αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη. Ιδιαίτερα τους μεγαλύτερους σε ηλικία που έχουν κατατρομάξει από την τρομοκρατία των αληταράδων των Media. Αρκεί να δείτε τι έχει γίνει με τις ασθένειες και τις αυτοκτονίες και θα καταλάβετε. Θα τα ξαναστήσουμε ρε καλύτερα όλα, μη γονατίσετε.
Μη λυγίσουν οι ψυχές σας και το πνεύμα σας. Τότε πεθαίνει ο άνθρωπος στην πραγματικότητα, όχι όταν πεθάνει βιολογικά.

Άντε, σε λίγο καιρό, με καθαρό μυαλό ξεκινάω τα εκτός έδρας. Έχουμε και φίλους βλέπετε σε όλον τον κόσμο. Και μην τσιμπάτε στο μίσος. Η Γερμανία, έχει και αυτή τους ιδιοκτήτες της, όπως και η δική μας, όπως σχεδόν όλες οι "πολιτισμένες" Χώρες. Δεν είναι οι Γερμανοί πολίτες αυτό που είναι η κυβέρνησή τους. Ούτε οι Άγγλοι, ούτε οι Αμερικάνοι ούτε οι Γάλλοι ούτε κανένας. Θα πρέπει βέβαια και οι πολίτες τους να καταλάβουν τι γίνεται και το τι έρχεται και για αυτούς. Μην έχετε αυταπάτες, δεν έχουν καταλάβει τι προσπαθεί να κάνει η ελίτ τους σε εμάς και στις δικές τους κοινωνίες κατ' επέκταση. Οι Γάλλοι και οι Ισπανοί κάτι κατάλαβαν. Θα τους δώσω μια ιδέα σύντομα. Και αν νομίζετε ότι δεν υπάρχει Φιλία και Αλληλεγγύη μεταξύ ψυχικά υγειών ανθρώπων ανά τον κόσμο και σε όλες τις Χώρες, κάνετε λάθος. Τεράστιο λάθος. Ανεπίτρεπτο για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Σήμερα, είναι το αύριο του χθες είχε πει κάποιος σοφός. Αν θέλεις να αλλάξει το αύριο, κάνε κάτι σήμερα. Και μην περιμένεις Σωτήρες.
Ξύπνα ρε παιδί μου! Αύριο θα είναι μέρα θα είναι και νύχτα. Τι προτιμάς;
Δεν έχεις Ανάγκη να ζεις σαν Άνθρωπος; Ακόμα να καταλάβεις ότι θα νικήσουμε;
Ανάγκα και οι Θεοί πείθονται!

Αγανάκτηση

Στην παρούσα φάση, είναι σκόπιμο να γίνει μια μικρή διακοπή στο θέμα στης διαχείρισης αποβλήτων καθώς οι συνθήκες επιβάλλουν αλλαγές στην ιεράρχηση των προβλημάτων.
Όταν ολόκληρη η Χώρα βρίσκεται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, δε νομίζω ότι η πρώτη προτεραιότητα είναι η εξυγίανση του εδάφους από το μόλυβδο που υπάρχει στις σφαίρες των δολοφόνων. Ας αποτρέψουμε τη δολοφονία, και βρίσκουμε μετά, και πολύ εύκολα μάλιστα, τρόπους για τη βιοεξυγίανση.
Ο «Οικονομικός Δολοφόνος» χτύπησε. Και χτύπησε πολύ έξυπνα αυτή τη φορά. Συνήθως ήταν πιο ξεδιάντροπος. Εξελίχθηκε και αυτός όμως. Αφού πότισε με Lifestyle τον εσωτερικό μας κόσμο, αφού μας έμαθε ότι δεν αλλάζει τίποτα, κοίτα την πάρτυ σου, όλοι το ίδιο είναι και όλα αυτά τα όμορφα, μπόρεσε να κινείται ανενόχλητος. Από επαγγελματικής απόψεως, του αξίζουν συγχαρητήρια αν το σκεφτείτε…
Είναι προφανές, ότι το Περιβάλλον θα είναι άλλη μια φορά η παράπλευρη απώλεια. Η μεγαλύτερη απώλεια όμως, για άλλη μια φορά επίσης θα είναι ο άνθρωπος. Η απάθεια και η αδράνεια, οι καλύτεροι φίλοι της στασιμότητας, έχουν για άλλη μια φορά την τιμητική τους στα μικρά ανθρωποειδή ρομποτάκια.
Εδώ και μερικές μέρες, έχει ξεκινήσει δειλά δειλά μια ειρηνική διαμαρτυρία, το κίνημα των αγανακτισμένων. Είμαι και εγώ, και δίνω την παρουσία μου από την πρώτη μέρα. Μεγάλες προσπάθειες γίνονται για καπέλωμα και συκοφάντηση, γεγονός που με εξοργίζει καθώς ανήκω στην κατηγορία των ανένταχτων αλλά βαθιά πολιτικοποιημένων. Το περίμενα και δε με πειράζει. Ίσα-ίσα που θα αγχωνόμουν για το αντίθετο.
Βλέπω όμως, ότι οι οργανωμένοι πολιτικοί φορείς εξουσίας (κόμματα), ακόμα στον κόσμο τους είναι. Ώρες-ώρες αναρωτιέμαι τι άλλο πρέπει να γίνει για να χωνέψουν ότι θα πρέπει να υπάρχει μια ελάχιστη απαιτούμενη συνεννόηση. Χθες, σε μια τοποθέτησή μου στην ανοιχτή συνέλευση των ανθρώπων που συμμετέχουν στην ειρηνική κινητοποίηση, είπα ότι αν υποθέσουμε ότι είμαστε η βάρκα που σώζει ανθρώπους από πνιγμό, πρώτη προτεραιότητά μας τώρα πρέπει να είναι να σώσουμε όσους γίνεται περισσότερο. Μόλις βρούμε κάποια ακτή, μπορούμε να συζητήσουμε εκεί ποιο δρόμο θα πάρουμε στη συνέχεια.

Είναι προφανές, ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα έχουν μπει προνομιούχοι «εργαζόμενοι», το περίφημο «λίπος». Δεν έχω πειστεί ότι τα μέτρα ακουμπάν αυτούς.
Δεν είναι ώρα όμως και για τους πλούσιους, τους πολύ πλούσιους, ιδιαίτερα τους κρατικοδίαιτους να βάλουν και λίγο το χέρι στην τσέπη; Δε βαρέθηκαν να βγάζουν Νόμους που να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους και μόνο; Τι είδους ψυχασθένεια είναι αυτή; Δηλαδή στη φάση αυτή, που δολοφονείται ολόκληρη η Χώρα και υποθηκεύεται και το μέλλον της, αυτοί μετρούν πόσα δισεκατομμύρια ευρώ έχουν και δεν τρέχει τίποτα; Πόσα θέλετε ρε παιδιά, που σταματάει το κοντέρ;
Ελπίζω τώρα, μετά από όλα αυτά, οι υπερ-προνομιούχοι να καταλάβουν τα σημάδια των καιρών και να πράξουν αναλόγως. Σε διαφορετική περίπτωση, θα βρουν μπροστά τους πράγματα τα οποία απλώς δε φαντάζονται. Η εποχή της αφέλειας, τελειώνει εδώ. Χωνέψτε το.

Τέλος, όσο περίεργο κι αν ακουστεί, το πραγματικό Ελληνικό Πνεύμα, το βλέπω πιο πολύ στα μηνύματα στους τοίχους, κυρίως από ανένταχτους. Ένα από αυτά έλεγε «Αν τα σκατά ήταν χρυσός, οι φτωχοί δε θα είχαν κώλο..». Τα είπε όλα ο ποιητής…

΄Η τώρα ή ποτέ. Λογική κόντρα στα απόβλητα.

Πάντα, έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή μας, στις οποίες πρέπει να διαλέξεις. Ανάλογα με το επίπεδο της συνείδησής σου, της ανθρωπιάς σου και όλων των χαρακτηριστικών που ορίζουν τη λέξη Άνθρωπος, μπορείς να διακρίνεις εύκολα το δίκαιο και το καλό.
Ο καθένας μας, πρέπει να κοιτάει τον εαυτό του στον καθρέφτη, και στο τέλος της ημέρας, αυτό που βλέπει να είναι κάτι με το οποίο αξίζει να κοιμάσαι και να ξυπνάς.
Απλώς δεν αντέχω άλλο την υποκρισία, ιδιαίτερα στις παρούσες συνθήκες. Γνωρίζουμε όλοι ότι για άλλη μια φορά ότι δε θα πληρώσουν την όποια κρίση αυτοί που θα έπρεπε.
Επειδή όμως το αρχικό σχέδιο του blog, σχετίζεται με το θέμα των αποβλήτων, το ποτήρι ξεχείλισε.
Μην έχετε αυταπάτες. Είναι δυνατόν να δέχεστε ότι λειτουργούν άλλοι για το καλό σας ακόμα; Τουλάχιστον, γνωρίστε τους, δείτε πώς έζησαν και πώς ζούνε. Δεν είναι από αυτά τα θέματα που πρέπει να τα αφήνουμε στην τύχη.

Ανέβασα μια σειρά από σχόλια στη διαβούλευση που σχετίζεται με τα απόβλητα. Δεν έχω αυταπάτες. Ξέρω πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις. Το θέμα είναι, με ποια μεριά είσαι εσύ τελικά; Και να το πω και αλλιώς. Έχω δει τόσα χρόνια, τον κάθε κασμά, τον κάθε άσχετο και τον κάθε ανεγκέφαλο με τις ελάχιστες απαιτούμενες γνώσεις και την ελάχιστη απαιτούμενη προσωπική ηθική για να μην πω τη λέξη αξίες, να προχωράει, να ζει καλά, με καλό μισθό, με προοπτική γιατί είχε σχέση με το "Περιβάλλον".
Τύπους, που το καλοκαίρι θα πάνε στο beach bar με μπουκάλι ρεζερβέ, που θα κάνουν ότι είναι δυνατό προκειμένου να "πετύχουν" χωρίς να έχουν καν την αίσθηση του προβλήματος. Και το κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Εδώ, όχι στην ανώδυνα μακρινή Αφρική.
Πολλοί τύποι λοιπόν από αυτούς πέτυχαν. Τα αποτελέσματα, είναι μπροστά σας, όπου και να πάτε, κάποιον αντίστοιχο θα δείτε. Συνεχίζετε να είστε νοήμοντα όντα, ξέρετε, με λογική, συναισθήματα κλπ.; Αυτό που βλέπετε σας αρέσει;

Απλώς δεν πάει άλλο. Πόσες ακόμα προσβολές σηκώνετε ως άνθρωποι; Δεν έχετε την ελάχιστη αξιοπρέπεια να αντισταθείτε;

Κοινοποιώ αρχικά το γράμμα που έστειλα στην Υπουργό μέσω της ανοιχτής διαβούλευσης. Ελπίζω να κατανοείτε τα μεγέθη. Όχι ότι περιμένω τίποτα, αλλά τουλάχιστον μην πιστεύετε ότι όλοι είναι το ίδιο. Δεν είμαστε το ίδιο. Δε μεγαλώσαμε το ίδιο, δε ζήσαμε το ίδιο και δεν περάσαμε τα ίδια. Και δε ζούμε τώρα το ίδιο επίσης.
Στόχος όμως θα πρέπει να είναι νομίζω, να σκεφτούμε λίγο και το πώς θέλουμε να είναι καλύτερα τα πράγματα αύριο. Γιατί αν θέλεις ένα καλύτερο αύριο, θα πρέπει να κάνεις κάτι σήμερα.

Δεν ξέρω τι έρχεται. Αλλά θέλω να συνεχίσω να κοιτάω στον καθρέφτη και να μη ντρέπομαι. Είναι ωραίο συναίσθημα αυτό, και προσπαθώ να το μεταδώσω.
Θα έρθετε ή θα κάτσετε τηλεθεατές πάλι;
Να το πω και απλά, αν προκύψει κόντρα, σε σχέση με την αλήθεια των γραφομένων μου, δε θα χάσω. Τουλάχιστον, δείτε και κρίνετε μόνοι σας. Και επιτέλους, ψάξτε και λίγο ακόμα. Δε θα πάρει πολύ χρόνο.

Αφιερωμένο στους Επιστήμονες και στους Μηχανικούς που έχουν πληρώσει το τίμημα.


http://www.opengov.gr/minenv/?p=1674&cpage=1#comment-8036


Κυρία Υπουργέ

Παρότι είχα μια μικρή ελπίδα στο πρόσωπό σας, και αυτό κυρίως λόγω του γεγονότος ότι δεν προήλθατε από βαθύ κομματικό μηχανισμό, τη χάνω και μου τελειώνουν τα λίγα αισιόδοξα επιχειρήματα στους νεότερους τους οποίους διδάσκω. Προς τιμήν σας είναι επίσης ότι τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια άφηναν υπονοούμενα πολλές φορές στο παρελθόν για εσάς. Τιμή τουλάχιστον στα μάτια μου, αν αυτό μετράει.

Σε πολλά σχόλια όπως θα έχετε δει έχω χρησιμοποιήσει και χιούμορ, κυρίως ως αυτοάμυνα και για να ανεβάσω λίγο τη διάθεση των ελάχιστων ευαισθητοποιημένων πολιτών που έκαναν έστω τον κόπο να παρακολουθήσουν τη διαβούλευση. Όπως είδατε, τα σχόλιά τους, σε πολλές περιπτώσεις είναι συγκεκριμένα, λογικά και καλοπροαίρετα. Στον ίδιο κόσμο ζούμε άλλωστε οι περισσότεροι, με εξαίρεση μια μικρή ψευτο-ελίτ, απόμακρη και αναίσθητη. Και κυρίως, απάνθρωπη.

Αυτά που ακολουθούν όμως θα πρέπει να τα λάβετε πολύ σοβαρά υπ ‘όψιν με βάση το θεσμικό σας ρόλο. Επειδή συγκρούεται με το δικό μου και θα πρέπει για το καλό των πολιτών να κερδίσει το καλύτερο. Σε περίπτωση που δε λάβω απάντηση ή δε δω σημαντική διαφοροποίηση του άρθρου, τότε είναι προφανές ότι δεν έχω λόγο να διδάσκω σε Πανεπιστήμιο της Χώρας. Και εννοείται, ότι θα είμαστε αντίπαλοι και θα υπάρχει απάντηση με τόσους τρόπους που τουλάχιστον θα ντρέπονται αυτοί που δε θα έπρεπε να αναφέρονται καν σε ένα νομοσχέδιο που σχετίζεται με τη σχέση μας με τη Φύση.

Ο βασικός λόγος είναι ότι αναφέρεται στην Παράγραφο 7 το Τ.Ε.Ε. και παρουσιάζεται ως πολιτικώς ενάγων (!!!) για τα ενδεχόμενα περιβαλλοντικά εγκλήματα ή εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής κατ’ επέκταση.
Δε μου φέρνετε καλύτερα μια λίστα από τα μέλη του Τ.Ε.Ε. που τελούν υπό φυλάκιση για μια σειρά από εγκλήματα όλων των ειδών που έχουν ήδη γίνει; Ποιος έδωσε άδειες για να γίνουν; Ποιος έπαιρνε και έδινε μίζες όλα αυτά τα χρόνια; Μέλη του Τ.Ε.Ε. σε καίριες θέσεις που σχετίζονται άμεσα με τα προηγούμενα έχουν εξεταστεί για μια σειρά από παραβάσεις που είναι εύκολα αντιληπτές από ένα 10 χρονο παιδί;
Θα μας βγούνε και προστάτες του Περιβάλλοντος στο τέλος. Και ποιοι; Άτομα που ακόμα και τώρα να ρωτήσετε, θα δυσκολευτούν να εξηγήσουν τη διαφορά της «Μόλυνσης» από τη «Ρύπανση». Ο Μηχανικός πληρώνεται και φέρει ευθύνη. Αν δεν πληρώνει για τίποτα, τι σόϊ ευθύνη είναι αυτή; Θυμίζει τύπου «Πολιτική Ευθύνη», δηλαδή τίποτα.
Δεν ξέρω αν κατάφερα καλά να κουβαλήσω το δυσανάλογο βάρος του Επιστήμονα, τουλάχιστον έτσι όπως τον έχω εγώ στο μυαλό και στην καρδιά μου. Σε καμία περίπτωση όμως δε δέχομαι ούτε ως φορολογούμενος, ούτε ως άνθρωπος, αλλά κυρίως ως εξειδικευμένος επιστήμονας στον έλεγχο και στη διαχείριση των αποβλήτων το θεσμικό ρόλο του Τ.Ε.Ε. σε θέματα που σχετίζονται με την προστασία του Περιβάλλοντος και της Ανθρώπινης Ζωής. Ιδιαίτερα δε, ως το ύψιστο όργανο της Πολιτείας ως πολιτικώς ενάγων! Θα ήταν αστείο, αλλά υπάρχουν ανθρώπινες ζωές στη μέση.
Άλλο η έννοια Μηχανικός, ο καλύτερος φίλος του Επιστήμονα, καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλο, και άλλο το συνδικαλιστικό όργανο των ελάχιστων ψήφων (μερικές εκατοντάδες σε σύνολο 100.000 και πλέον Μηχανικών). Με την αστείρευτη χρηματοδότηση και το πάρτυ που ζούσαν οι εν λόγω κύριοι (θεσμικά) θα έπρεπε να έχουν γίνει ιπτάμενα ξενοδοχεία, όχι μελέτες επί μελετών από άτομα που δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι στη ζωή τους και θέλουν να κουβαλούν το βαρύ τίτλο του Μηχανικού. Και αυτοί θα αποφασίσουν τι είναι Περιβαλλοντικό έγκλημα; Ας παίζουν με τους υπολογιστές τους και τα μαθηματικά μοντέλα τους (τα οποία δεν εξηγούν ποτέ τίποτα ουσιαστικό σε σχέση με τη Φύση).
Και για να μην έχετε αυταπάτες σε σχέση με μικροψυχίες ή επαγγελματικά συμφέροντα, ακόμα και από τον κλάδο μου (Χημικός) να είχατε μόνο το θεσμικό μας όργανο, η ίδια θα ήταν η αντίδρασή μου.
Για τόσο σημαντικά θέματα (εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής) χρειάζεται συνεργασία και ότι καλύτερο έχει ο καθένας ως κλάδος να δώσει. Άλλο ένα μυαλό, άλλο τέσσερα. Τέσσερα ανώτερα πνεύματα θα κάνουν πολύ μικρότερο λάθος από έναν. Ιδιαίτερα όταν αυτά τα άτομα προέρχονται από διαφορετικούς κλάδους.
Σε μια Χώρα σαν τη δικιά μας όμως, έχετε πολλούς λόγους να πιστεύετε σε σημαντικά θεσμικά όργανα; Ακόμα και για περιπτώσεις απατεώνων του Κοινού Ποινικού Δικαίου δεν υπάρχει Δικαιοσύνη, θα υπάρξει σε τέτοια θέματα που συζητάμε εδώ;
Κοστολογείστε την ανθρώπινη ζωή, γιατί εγώ δεν μπορώ. Και αν δεν μπορείτε, ρωτήστε τους ειδήμονες του Τ.Ε.Ε. Ούτως ή άλλως, φίλοι και γνωστοί τους ήταν οι πραγματικοί υπεύθυνοι.

Τέλος, ένα μεγάλο μπράβο στις Τράπεζες, που πραγματικά στέκονται υπεύθυνα δίπλα μας, για την καινοτομία και τους Καθηγητές Μηχανικούς που δεν ντράπηκαν αφού έχουν σηκώσει ότι πρόγραμμα υπάρχει να βάλουν υποψηφιότητα με την «αξία» τους για βραβεία των 15.000 και 20.000. Αφενός οι τράπεζες καταξοδεύτηκαν (η εκδήλωση και η διαφήμιση κόστισε περισσότερο από τα βραβεία) και αφετέρου, οι αξιόλογοι ερευνητές προχωράν με ταχύ ρυθμό για την ανάπτυξη της Χώρας. Μια χαρά όλα δηλαδή, έτσι;

Μακάρι Κα Υπουργέ, η εν λόγω επιστολή να ήταν χιουμοριστική. Μεταφράζω κάποια πράγματα και τα κοινοποιώ. Θα δείτε που. Λυπάμαι, αλλά αν εσείς, και εννοώ εσείς συγκεκριμένα, ως άνθρωπος και ως Υπουργός βάλατε το χέρι σε αυτό το προσβλητικό κείμενο, τότε και εγώ, θα πρέπει για άλλη μια φορά να τηρήσω τους όρκους που έχω δώσει ως Επιστήμονας. Και επειδή δε χρωστάω χάρες, μου είναι πολύ εύκολο. Γιατί αν δε χρωστάς χάρες, πάει να πει ότι ακόμα και να σε προσκάλεσαν στο πάρτυ το απέφυγες. Και κυρίως, πλήρωσες το τίμημα.

Και μια ανοιχτή πρόκληση στο Τ.Ε.Ε. Εγώ δηλώνω ευθαρσώς, ότι τα ενεργειακά και τα περιβαλλοντικά προβλήματα λύνονται πολύ πιο εύκολα και ανώδυνα για το Περιβάλλον και τον Άνθρωπο σε σχέση με αυτά που προτείνει η διοίκησή του και προτίθεμαι για οποιοδήποτε σχετικό θέμα να αποδείξω Δημόσια υπό την παρουσία Ειδικών Επιστημόνων, Μηχανικών και απλών πολιτών με μια μέση νοημοσύνη οτιδήποτε λέω ή έχω δημοσιεύσει. Αν η διοίκηση του Τ.Ε.Ε. δηλώνει κάτι αντίστοιχο, ας το κάνουμε δημόσια και με βάση τα δικά της δημοσιεύματα.

Σε περίπτωση που κάνω λάθος, παραιτούμαι από τη θέση μου. Ελπίζω να υπάρχει τουλάχιστον η αντίστοιχη αντιμετώπιση σε περίπτωση που η διοίκηση του Τ.Ε.Ε. κάνει λάθος. Αν υπάρχει άνθρωπος εκεί μέσα που έχει την ελάχιστη Τιμή και να μετράει ο Λόγος του. Γιατί από αεριτζήδες, γέμισε ο τόπος. Εξάλλου, οι άνθρωποι που υπογράφουν με τις λέξεις με Τιμή και το εννοούν, υπονοούν πράγματα που δεν αγοράζονται. Γιατί οι λέξεις έχουν νόημα όταν τις εννοούμε.
Μια μικρή συγνώμη από τους αγαπητούς συνομιλητές και συγχαρητήρια που έστω κι έτσι συνδράματε μέχρι τώρα στη διαβούλευση, η οποία στα μάτια μου ήταν μέχρι τώρα μια ύποπτη και ένοχη σιωπή. Που να βλέπατε ποιοι αποφασίζουν και πώς έγιναν αυτό που έγιναν…Κοιτάξτε τον αριθμό των σχολίων για το στοίχημα και συγκρίνετε με την παρούσα διαβούλευση. Απλώς για να καταλάβετε σε ποια Χώρα ζούμε.
Η συγνώμη μου αναφέρεται στο μακροσκελές κείμενο και για την υπομονή σας. Και φυσικά τις ευχές μου για ότι καλύτερο.

Με Τιμή

Θεμιστοκλής Α. Ιωαννίδης
Διδάκτωρ Χημείας Α.Π.Θ.
Επικ. Καθηγητής (Π.Δ.407/80)
Τμήμα Μηχανικών και Επιστήμης των Υλικών
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Απόβλητα και Νομοθεσία

Καλησπέρα σε όλους.

Λόγω του ότι στην παρούσα φάση υπάρχει η ανοιχτή διαβούλευση με θέμα τα απόβλητα, είναι νομίζω καιρός να συζητηθούν μερικά πράγματα.
Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί πώς ορίζεται ένα "απόβλητο"; Πόσο μάλλον ένα τοξικό απόβλητο;
Αν πείτε ναι, βιαστήκατε να απαντήσετε και κάνετε λάθος. Αν βασιστήκατε σε Νόμους και Ευρωπαϊκές Οδηγίες, κάνατε δυο φορές λάθος. Αν βάλατε τη Λογική σας, είσαστε σε καλό δρόμο, αλλά θα πρέπει να προχωρήσετε αρκετά δύσβατα μονοπάτια προτού να βγάλετε ασφαλή συμπεράσματα.

Συνήθως, όταν κάνουμε έρευνα, τουλάχιστον κατά τη δικιά μου άποψη, είμαστε τάξεις μεγέθους μπροστά από τη Νομοθεσία. Στις περισσότερες περιπτώσεις που δε δύναται από νομικής απόψεως να εφαρμοστεί μια μέθοδος, έστω και πιλοτικά σε μικρότερη κλίμακα, η ευθύνη βαρύνει τους Νομοθέτες. Οι τελευταίοι και δυστυχώς και οι Σύμβουλοί τους, με την Επιστημονική πραγματικότητα είναι μαλωμένοι. Αυτό συμβαίνει αφενός, γιατί πολλές φορές οι "μαγικές" κατά τα άλλα ερευνητικές δημοσιεύσεις είναι ανεφάρμοστες, και αφετέρου γιατί είναι πρακτικώς αδύνατον, οι Νομοθέτες να εξετάσουν ιδίοις όμμασι τις δυνατότητες των ερευνητικών ευρημάτων.

Και σίγουρα θα έχετε ψευδαισθήσεις, ότι στο επίκεντρο των αποφάσεων βρίσκονται γνώστες του προβλήματος. Όσες ψευδαισθήσεις έχετε στα περί δημοκρατίας, τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και Υγεία κλπ. Κοιτάξτε τις ψήφους σας και τα αποτελέσματα στην πραγματικότητα. Οπότε, μπορείτε να φανταστείτε στο θέμα των αποβλήτων τι έχει γίνει, για το οποίο ποτέ δεν ψηφίσατε. Εκεί, όχι ο απλός πολίτης, ούτε ο πιο εξειδικευμένος επιστήμονας δεν έχει πρόσβαση πολλές φορές. Για τους προφανείς λόγους.

Η γνώση προστατεύει, όπως σοφά έχει ειπωθεί. Η άγνοια σκοτώνει, όπως επίσης πολύ σοφά έχει ειπωθεί. Πώς φανταζόμαστε το μέλλον στο θέμα των αποβλήτων θα πρέπει να συζητήσουμε λίγο, κατά την άποψή μου. Ας ξεχάσουμε τις επιστημονικές και τεχνικές λεπτομέρειες και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια προσομοίωση της κατάστασης.

Όλες ανεξαιρέτως οι δραστηριότητες παράγουν απόβλητα, σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό. Πού πηγαίνουν όλα αυτά; Πού πήγαιναν μέχρι τώρα; Και κυρίως, πού θα πάνε στο μέλλον;
Κουράζεστε να σκεφτείτε και το αφήνετε στους "ειδικούς"; Ποιοι είναι αυτοί; Μήπως οι Τράπεζες και τα "πράσινα" δάνεια; Η περίφημη Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία το Περιβάλλον της το έχει κάνει κάτι σαν τα spread των Ελληνικών Ομολογών (κατηγορία junk). Είσαστε όλοι τόσο απασχολημένοι που δεν προλαβαίνετε να δείτε τους ενδεχόμενους κινδύνους και πώς μπορούμε να έχουμε όφελος από την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων;

Ασχολείστε όλοι με τόσο σημαντικά πράγματα μέσα στη μέρα σας; Από την τηλεόραση περιμένετε να ενημερωθείτε;

Αν ναι, τουλάχιστον μην γκρινιάζετε. Φάτε και πιείτε και μη ρωτάτε. Δώστε τα και στα παιδιά σας, για χάρη των οποίων εργάζεστε (και καλά) για να έχουν μια καλής ποιότητας ζωή. Βλέπετε να σβήνουν οικοσυστήματα, ρίξτε το στον ανάδρομο Ερμή.

Το θέμα αυτό, πραγματικά μπορούμε να το φτάσουμε σε σημείο που θα μας δείχνουν όλοι με το δάχτυλο. Όχι όμως για άσχημα και άδικα πολλές φορές πράγματα. Αλλά για πράξεις, που μπορεί να δείξουν στον υπόλοιπο κόσμο, πώς μπορούμε να σεβόμαστε τουλάχιστον αυτό που έχουμε, το οποίο δεν είναι δεδομένο και δε θα έχει την ίδια μορφή για πάντα.

Και όπως ακριβώς θα αρχίσουν σιγά-σιγά να πέφτουν στην παγίδα του χρέους οι "κρατεές" οικονομίες της Ευρωπαικής Ένωσης, καθώς θα αποκαλυφθούν αργά ή γρήγορα τα κρυμμένα τους χρέη (οι απατεωνιές τους), έτσι θα φανεί και η ψευτονομιμότητα η οποία διέπει τους Νόμους περί αποβλήτων. Δε μας λέει ας πούμε και η κρατεά Γερμανία πόσα είδη μανιταριών υπάρχουν σήμερα εκεί; Τους νοήμονες Γερμανούς, μη νομίζετε ότι τους ακούν εκεί, ότι κι εδώ δηλαδή. Τους χαρακτηρίζουν γραφικούς και τα γνωστά.

Είναι η ώρα να βγούμε μπροστά. Και είναι η ευκαιρία, να δείξουμε και το δρόμο για ένα βιώσιμο μέλλον με σεβασμό στο μικρό μας πλανήτη. Ας μην τη χάσουμε. Οι καλύτερες ιδέες για το σύνολο, δε θα πρέπει να μπλέξουν σε Νομοθετικές συμπληγάδες. Το έργο τελείωσε, και οι μάσκες έπεσαν.

Στο άμεσο μέλλον, πρέπει να έχουμε σχεδόν μηδενικά απόβλητα. Δεν είναι ουτοπία. Γίνεται, και μπορεί να αποδειχθεί με απλά πειράματα, τουλάχιστον για τα απόβλητα που υπάρχουν στην Ελλάδα.

Αν αυτό ενδιαφέρει και κανέναν...

Το διοξείδιο του άνθρακα, και η Παιδεία

Ο λόγος αυτού του κειμένου, είναι το CO2. Όλοι το έχετε ακούσει. Νομίζετε, ότι το γνωρίζετε. Και αυτό που μετά ψυχολογικής βίας πιέζουν άπαντες από όλες τις μεριές είναι η δαιμονοποίησή του. Δε χρειάζεται ούτε δαιμονοποίηση ούτε αγιοποίηση (εννοείται). Χρειάζεται κατανόηση πρώτιστα, όπως για όλα τα θέματα.
Επειδή ακριβώς όμως ο δογματισμός, μόνο άσχημα πράγματα έφερε στην ανθρωπότητα, θα πρέπει να εξετάζονται λίγο διεξοδικότερα μερικά πράγματα, τουλάχιστον όσον αφορά μεγάλες αποφάσεις πλανητικά μιλώντας.
Ακόμα και το οξυγόνο που αναπνέουμε, αν υπάρξει σε σημαντικά μεγαλύτερη αναλογία από αυτή που υπάρχει τώρα στην ατμόσφαιρα, θα είναι μεγάλο πρόβλημα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα δαιμονοποιήσουμε μετά το Οξυγόνο;
Το CO2, έχει συσχετιστεί κατά απαράδεκτο επιστημονικά τρόπο με το επονομαζόμενο "Φαινόμενο του Θερμοκηπίου". Με βάση τα ίδια επιχειρήματα, τουλάχιστον στο επιστημονικό μέρος, μεγαλύτερο ρόλο στο φαινόμενο αυτό και σε μια σειρά από άλλα, παίζει η υγρασία στην ατμόσφαιρα. Το γνωστό και απαραίτητο σε όλους μας νερό. Τι θα πρέπει να κάνουμε, να το δαιμονοποιήσουμε κι αυτό; Να σταματήσουμε τη διάχυση από τους Ωκεανούς και τους Υδάτινους Φορείς;
Από την άλλη, ο Βιομηχανικός Πολιτισμός μας, δε σεβάστηκε όσο θα έπρεπε τη Φύση. Για να φτάσουν στα χέρια σας τα αγαθά που καταναλώνετε, έχει δαπανηθεί μεταξύ άλλων και ενέργεια. Υπάρχουν απόβλητα κατά τις παραγωγικές διαδικασίες. Και σε αυτές, όταν απελευθερώνονται αέρια, σχηματίζεται μεταξύ άλλων και CO2.
Είναι εξαιρετικά καλό που όλο και περισσότεροι άνθρωποι προβληματίζονται για το μέλλον του πλανήτη. Δεν είναι ώρα όμως να σκεφτούμε και την ποιότητα ζωής των κατοίκων του; Να προσέξουμε λίγο παραπάνω τους υδάτινους φορείς, τη ρύπανση των εδαφών, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας; Και επιτέλους, κάτοικοι, δεν είμαστε μόνο εμείς!
Παρότι αρχικά έπρεπε να βρεθεί ένας κοινός μετρήσιμος τόπος, για λόγους επικοινωνίας κυρίως, τα πράγματα έχουν φτάσει σε επικίνδυνα όρια σε σχέση με το CO2. Και δυστυχώς, βρίσκονται αντιμέτωποι πολλές φορές άνθρωποι με καλοσύνη, πράγμα άδικο και περίεργο. Σύμμαχοι για το κοινό μας καλό θα πρέπει να είμαστε, τουλάχιστον σε αυτά τα θέματα. Μηδενός εξαιρουμένου!
Χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη και ευρύτερη συνενόηση από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη της κοινωνίας. Τους πολίτες, τις Κυβερνήσεις, τους βιομήχανους και φυσικά τους Επιστήμονες, πολλοί εκ των οποίων έχουν μεγάλη άγνοια για τα συγκεκριμένα θέματα. Και όταν μιλάμε για Επιστήμη, η άγνοια κοστίζει. Μην ξεχνάμε, ότι η πραγματική Επιστήμη, ποτέ δε γίνεται να πάει καλά με οποιαδήποτε μορφής καθεστωτική εξουσία, καθώς εμπεριέχει το διάλογο, την ανταλλαγή απόψεων και δεδομένων. Και φυσικά, τουλάχιστον κατά την άποψή μου, θα πρέπει να περιέχει και το σεβασμό στον Άνθρωπο και τη Βιοποικιλότητα, τα Δώρα που μας δόθηκαν και δεν έχουμε εκτιμήσει στη σωστή αναλογία μέσα μας. Βλέπετε πολύ τέτοιου είδους Επιστήμη και πού;
Όλες οι μεγάλες αποφάσεις θα πρέπει να βασίζονται στη Λογική, η οποία χάνεται και αυτό που την αντικαθιστά, δεν είναι καν άξιο λόγου.
Εδώ όμως, για άλλη μια φορά, ο ρόλος της Παιδείας είναι εξαιρετικά σημαντικός. Να μεγαλώσουν οι επόμενες γενιές γνωρίζοντας τις συνέπειες των πράξεων τους και των καταναλωτικών συνηθειών τους είναι επιβεβλημένο. Απολαμβάνοντας από την άλλη τα αγαθά του "πολιτισμού", και να νομίζουν ότι αυτό δεν έχει κάποιο τίμημα, είναι τεράστιο λάθος. Γιατί η Αλήθεια, μπορεί να αργεί, αλλά εμφανίζεται.
Είναι προφανές ότι θα πρέπει να περιορίσουμε τη Ρύπανση. Το CO2, είναι ένα πολύ μικρό μέρος της. Αυτό δρα ανασταλτικά, και τεχνηέντως παρερμηνεύονται αρκετά δεδομένα για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Δεν μπορεί να μη σε ενδιαφέρουν που πηγαίνουν εκατομύρια τόνοι αποβλήτων, και να σε νοιάζει το CO2 μόνο. Κάτι σημαίνει αυτό. Υπεκφυγή λέγεται.
Ακόμα και τα επονομαζόμενα Αδρανή Απόβλητα, σύμφωνα με τη Νομοθεσία, δεν είναι άκακα. Σε παλαιότερο άρθρο στο συγκεκριμένο blog, παρουσιάστηκε ένας μικρός συνδυασμός τους (μικρό πιλοτικό οίκημα). Το Αδρανή στον τίτλο, δεν αναφέρεται φυσικά στην Ιπτάμενη Τέφρα, η οποία αδρανοποιείται όταν χρησιμοποιηθεί σωστά, δίνοντας επιπλέον και μεγάλη προστιθέμενη αξία. Όταν την αναπνέουμε από την άλλη, μόνο καλό δεν κάνει. Γιατί να την αναπνέουμε και να μην την αξιοποιούμε;
Είναι η ώρα, που θα πρέπει να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό ότι είναι δυνατό να αξιοποιηθεί. Ευτυχώς, για τα περισσότερα προβλήματα τέτοιου τύπου, αυτό που χρειάζεται να αλλάξει κυρίως είναι η νοοτροπία, γιατί η τεχνογνωσία υπάρχει και γίνεται ακόμα καλύτερη. Δε γίνεται επ' ουδενί χωρίς Παιδεία. Και υπάρχει η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, η οποία είναι εξαιρετικά χρήσιμη και αναγκαία, αλλά θα πρέπει να υπάρχει και η ουσιαστική αντιμετώπιση.
Η ουσιαστική αντιμετώπιση όμως, είναι ένα θέμα της Παιδείας των ενηλίκων. Η οποία, κάπου ανάμεσα στην όποια κρίση πάντοτε χάνεται. Μαζί με τη συνείδηση.
Τέλος, είναι Φασισμός από όλες τις απόψεις, να απαγορέψεις σε 2.000.000.000 ανθρώπους (περίπου το 1/3 του Πλανήτη) να μην έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα με φόντο το καλό του "Πλανήτη". Οι θάνατοι και οι ασθένειες, έχουν άμεση συσχέτιση με αυτό. Την ώρα που ελάχιστοι άνθρωποι σε ποσοστό χρησιμοποιούν ηλιακά πάνελ (κυρίως λόγω κόστους/αποδοτικότητας), λέμε στους ανθρώπους αυτούς, ουσιαστικά να πεθάνουν για να μην "πειράξουν" τον Πλανήτη.
Αφού όμως εμείς, οι και καλά ανεπτυγμένοι, δε φτάσαμε να λύνουμε όλα μας τα προβλήματα, δεν είναι κι ότι καλύτερο να αποφασίζουμε είτε να αδρανούμε χωρίς να γνωρίζουμε τις συνέπειες των πράξεών μας στους υπόλοιπους.
Παιδεία χρειάζεται και το CO2. Και Επιστήμη. Εγώ δεν μπορώ να αποφασίσω ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει στον πλανήτη. Ο ρόλος μου είναι, να τους σκέφτομαι όλους. Θερμή παράκληση: ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΨΑΞΕΤΕ ΕΝΔΕΛΕΧΩΣ. Είναι τεράστιο το βάρος για να σηκωθεί από λίγους ανθρώπους.
Και για αποφυγή παρεξηγήσεων, το μεγαλύτερο μέρος του Επιστημονικού δημοσιευμένου έργου μου, περιλαμβάνει τεχνολογίες σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος. Δηλαδή σχεδόν μηδέν απώλειες σε CO2. Ελαχιστοποίηση της Ρύπανσης και ΜΗΔΕΝ ΑΠΟΒΛΗΤΑ είναι ο στόχος. Μόνο σε περιπτώσεις που η τοξικότητα είναι πολύ μεγάλη και δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος διαχείρισης χρησιμοποιήθηκαν μεγάλες θερμοκρασίες, κυρίως για ερευνητικούς λόγους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο σκεπτόμενος άνθρωπος θα πρέπει να ρωτάει την εξής απλή ερώτηση: Τι θα γίνει ένα Τοξικό Απόβλητο αν δεν Κατεργαστεί; Πάντως με ευχολόγια, και ψευτοευαισθησίες, δεν πρόκειται να γίνει κάτι. Η μάλλον θα γίνει. Θα το ψάχνουμε. Και μπορεί να αισθάνονται ωραία κάποιοι, αλλά το αποτέλεσμα, είναι άλλο. Αυτό που βλέπουμε σήμερα που δεν ξέρει κανένας το ακριβές μέγεθος της Ρύπανσης, ούτε στη Χώρα ούτε στον Κόσμο. Ρύπανση, δεν είναι μόνο το CO2.
Κι αυτό, Παιδεία χρειάζεται για να γίνει κατανοητό. Όταν ελαχιστοποιείται η Ρύπανση, ελαχιστοποιείται και το CO2. Πολύ μυαλό θέλει;

Πόσο ακόμα;

Το κείμενο που ακολουθεί, αφιερωμένο στις γενιές που έρχονται. Γιατί θα πρέπει να μάθουν να ρωτάνε αυτά που οι προηγούμενες δεν τολμούσαν.
Είναι προφανές, ότι στα πλαίσια των όποιων αλλαγών, σε όλους τους τομείς του Δημόσιου Βίου, πολλά θα κριθούν από τη γνώμη "Ειδικών". Οι οποίοι μέχρι τώρα που ήταν άραγε;
Είναι επίσης γνωστό σε πολλά μέλη της Επιστημονικής Κοινότητας, ότι εδώ είναι και ο Επιστημονικός Φασισμός. Ο οποίος, πολύ καλά φώλιαζε, αλλά αρχίζει να φανερώνεται. Πέφτουν οι μάσκες.
Η λογοδοσία είναι ένα φόβητρο μόνο για τους αδύναμους Νομικά. Πότε έχετε δει να πληρώνουν αυτοί που θα έπρεπε;
Το Πανεπιστήμιο από την άλλη, αν χάσει και τον κοινωνικό του χαρακτήρα, είναι προφανές ότι θα έρθει ένας Επιστημονικός Μεσαίωνας, με το περιτύλιγμα του "Διεθνούς Κύρους" και της μεγαλύτερης Θεάς όλων. Την Ανάγκη.
Ποτέ στη σύγχρονη ιστορία δεν ήταν τόσο άμεση Ανάγκη να βελτιωθούν κάποια πράγματα.
Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο και η Τριτοβάθμια εκπαίδευση, έχει όντως πολλά προβλήματα, πολλά εκ των οποίων αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού. Όταν όμως δέχεται επιθέσεις, οι οποίες είναι ισοπεδωτικού χαρακτήρα, αυτό σημαίνει και κάτι άλλο. Σημαίνει, ότι Πανεπιστήμιο δεν έχει πείσει πολύ κόσμο για το Δημόσιο Κοινωνικό του χαρακτήρα, όπως επίσης για τον έλεγχο που οφείλει να κάνει σε όλες τις μορφές εξουσίας.
Καλό θα είναι βέβαια, κάποια στιγμή, να κριθεί και ο ρόλος του Πανεπιστημίου σε όλον τον κόσμο, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Είναι πολύ καλύτερα σε κάποια πράγματα που φαίνονται (εξοπλισμός, κτίρια, μισθοί, δημοσιεύσεις, project), αλλά όπως αποδείχθηκε, όλα αυτά ήταν χάρτινος πύργος για την κοινωνία.
Να θυμηθούμε το ρόλο των "μεγάλων" στη γρίπη των χοίρων (ή νέα γρίπη - διαλέξτε). Να θυμηθούμε τα υποχρεωτικά εμβόλια; Μήπως την πρόσφατη οικονομική κρίση, πώς και από ποιους ξεκίνησε;
Σε πόσα Πανεπιστήμια στον κόσμο βγαίνουν ελεύθεροι πολίτες, με αυξημένη συνείδηση; Όταν η μεγαλύτερη μερίδα των ανθρώπων, τα σημαντικότερα πράγματα τα αφήνει σε "ειδικούς" που δε γνωρίζει καν, τι περιμένουμε να γίνει;
Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα και μια σειρά από άλλα πράγματα στην παιδεία. Το ρόλο της Επιστημονικής Σκέψης, του Διαλόγου, της εξέτασης βέλτιστων λύσεων και μια σειρά από άλλα θέματα να τα αναλάβει η τηλεόραση, κάποια Επιτροπή, ή το ανώνυμο διαδίκτυο.
Η καλή μας κοινωνία λοιπόν, καλό θα είναι να μην πετάει το μπαλάκι στους Επιστήμονες όποτε τη συμφέρει. Θα πρέπει να καταλάβει ότι το Δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι περιουσία όλων μας.
Η καλή μας κοινωνία, θα πρέπει να καταλάβει, ότι μπορεί να ακούει και για άσχημα πράγματα στο Πανεπιστήμιο, αλλά τα καλά δεν τα ψάχνει. Γνωρίζει ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι στο Πανεπιστήμιο έχουν μισθούς που μεγάλο μέρος τους παρακρατείται, την ώρα που περίπου 5.000.000 φορολογούμενοι δήλωναν εισόδημα κάτων από 12.000 ευρώ; Και αυτά, τις καλές εποχές, της "ανάπτυξης", της μίζας, της απάτης και των επιδοτήσεων.
Υπάρχει κάποια μηχανή που γεννάει χρήματα; Μήπως καμιά άλλη που κάνει κτήμα τη γνώση και το χαρακτήρα;
Τα προηγούμενα, έχουν συνέπειες και στην Προστασία του Περιβάλλοντος. Όσοι έχουν την Ελάχιστη Απαιτούμενη Γνώση, γνωρίζουν ότι οι όποιες ελπίδες για να καλυτερέψουν τα πράγματα στις Φιλικές προς τη Φύση Τεχνολογίες, δεν μπορεί να γίνουν με Νόμους και προδιαγραφές μόνο. Όλα χρειάζονται, αλλά το σημαντικότερο είναι να καταλάβουν όλοι, ότι όλα σχεδόν τα απόβλητα είναι πρώτη ύλη για κάτι άλλο. Δε ρυπαίνεται μόνο το Περιβάλλον. Χάνονται και τεράστια ποσά, ανήκουστο σε μια τέτοια εποχή ειδικά. Δεν μπορεί να δημιουργηθούν έτσι και χρήσιμες θέσεις εργασίας.
Μερικές απλές ερωτησεις πάντως, για το θέμα των αποβλήτων είναι οι εξής:
- Πού πήγαιναν παλαιότερα;
- Πού πηγαίνουν τώρα;
- Πού θα πάνε στο μέλλον;
Απόβλητα, δεν έχουν μόνο οι Ιδιώτες, έχουν και οι Δημόσιοι Φορείς.
Μας παίρνει να περιμένουμε ή να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να έχουμε μια αξιοπρεπή διαβίωση και μια υγειή ανάπτυξη; Με λογική, και σεβασμό σε αυτά που μας δόθηκαν απλόχερα, τα οποία δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε, μόνο να προστατέψουμε.

Λοιπόν; Πόσο ακόμα;

Κατάργηση των ημίμετρων!

Καταρχάς, λόγω έλλειψης χρόνου, ψυχικής ηρεμίας και μεγάλου φόρτου εργασίας, το συγκεκριμένο blog δεν ενημερώθηκε. Θα το κάνω στη συνέχεια καθώς είναι ιδιαίτερα κρίσιμη εποχή.
Παύση λοιπόν για λίγο από την ελαχιστοποίηση αποβλήτων, και πάμε να δούμε που και αν υπάρχει η ελάχιστη απαιτούμενη συνείδηση.
Το μήνυμα αυτό, είναι για όσους έχουν βιώσει, ιδιαίτερα όσους βιώνουν ακόμα το καθεστώς Π.Δ.407/80.
Είναι προφανές, ότι τέτοια καθεστώτα δείχνουν το πόσο καλή άποψη έχουν ορισμένοι για το θέμα Παιδεία, η οποία προφανώς δίνεται έτσι...εθελοντικά και με τον αέρα....
Η ύπαρξη του συγκεκριμένου καθεστώτος, παραβιάζει μια σειρά από αρχές, και Συνταγματικά αλλά και Ανθρώπινα δικαιώματα. Για να μην πιάσουμε και τα Επιστημονικά γιατί δεν τα προστατεύει και κανένας από ότι φαίνεται.
Ας πάει στο καλό μαζί με τον καινούργιο χρόνο...Ας γίνει επιτέλους κάτι καινούργιο που να σέβεται κατά το ελάχιστο τους νέους επιστήμονες.
Εξάλλου, όλοι εμείς που το βιώνουμε, αλλά και αυτοί που το βίωσαν παλαιότερα, δε θα πρέπει να κάνουμε κάτι καλό και για τους επόμενους;

Με τους Συναδέλφους στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων συναντηθήκαμε και ανέβηκε ένα blog στην παρακάτω διεύθυνση:
http://pd407ioannina.wordpress.com/

Κοινώς, σε όποιον ενδιαφέρεται για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο και το μέλλον του...ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ!
Για ότι κακό υπάρχει, φταίνε οι καλοί που κάθονται και δεν κάνουν τίποτα. Ούτε τα στοιχειώδη πολλές φορές...