Πολιτικοποιημένο άκυρο (με εξαίρεση το δημοψήφισμα για το νερό)

Που λες καταθέτω και εγώ την άποψή μου σε σχέση με τις «εκλογές». Πρώτη φορά το κάνω όπως είδες. Εξάλλου, μόνο προτάσεις είναι, σιγά τα αυγά. Άσε που αυτά τα κόμματα που αναφέρονται δεν έχουν τη Δίκαια προβολή που τους αντιστοιχεί. Είναι όπως θα δεις από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Και για αυτό, κάνω σε όλα μια μικρή αναφορά, ως πολίτης και ως άνθρωπος. Αφενός, σε σχέση με τις δημοτικές, δεν έχω να πω και πολλά. Θα μου ήταν πολύ εύκολο να τα γειώσω όλα, αλλά θα ήταν άδικο καθώς πολλοί άνθρωποι έχουν προσφέρει. Βέβαια, αυτό από μόνο του δε μου φτάνει για να νομιμοποιήσω όλη την κλεψιά και την ξεφτίλα που έχει παίξει όλα αυτά τα χρόνια. Και αφενός, αφού κανένας δεν είχε τα παπάρια να ζητήσει Δικαιοσύνη, το μηνυματάκι στην κάλπη θα λέει Δικαιοσύνη και πάλι όσον αφορά τουλάχιστον εμένα.

Σε σχέση με το δημοψήφισμα που γίνεται σε εμάς εδώ στη Θεσσαλονίκη, εννοείται ότι θα  πάω να ψηφίσω ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίησή του. Έχω όμως μια απορία για το συγκεκριμένο θέμα. Για το νερό, οργανώθηκε δημοψήφισμα, και πολύ καλώς έγινε, παρά τα όποια λάθη. Για το Δημόσιο Χρέος, για το ότι έγινε καταστολή όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πλην βέβαια των «εργαζόμενων» και των αφεντικών τους, ούτε μυτούλα δεν άνοιξε. Λίγο περίεργο δε νομίζεις; Άσε που τώρα σιγά σιγά, ακούγονται και κάποια πράγματα για τότε, που είχε πέσει στο τραπέζι η λέξη δημοψήφισμα, αίτημα το οποίο ήταν και της Πλατείας, ξέρεις, εμείς οι «γραφικοί» που «ψήναμε σουβλάκια» όπως έλεγαν αρκετοί.

Σε σχέση τώρα με τις Ευρωεκλογές, τι να πω… Τα είπα σε παλιότερο μήνυμα. Δεν αναγνωρίζω κανένα θεσμό της Ευρώπης μέχρι να βιώσω και τα καλά του, όχι μόνο την ακαδημαϊκού τύπου γραφειοκρατία και τις ευχές. Δε θυμάμαι ποτέ βλέπεις να έχω κανένα ουσιαστικό Ευρωπαϊκό Δικαίωμα ούτε ως εργαζόμενος, ούτε ως πολίτης. Τώρα, που δεν έχω καν ούτε το δικαίωμα να διαφυλάξω τους κόπους των δικών μου και αυτό γίνεται μέσω της «Νομιμότητας» και του «Ευρωπαϊκού κεκτημένου», δεν έχω άλλο αυταπάτες. Όχι βέβαια ότι έχω να χωρίσω τίποτα με κανένα λαό από πουθενά, αλλά δε θυμάμαι να έκανα ντου σε κανέναν, οπότε δεν έχω κανένα λόγο να δέχομαι να μου την πέφτουν από πουθενά.

Πάντως, για αυτούς που θα ψηφίσουν κάποιο «πολιτικό» φορέα, θα πρότεινα να σουτάρουν με μεγάλο πάταγο όλους τους μεγάλους και τους εξουσιολάγνους. Αυτό για αρχή. Αν θέλουν να αυτοκτονήσουν αυτοί (το οποίο είναι μαλακία βέβαια), τουλάχιστον, ας μην μας πάρουν στο λαιμό τους. Κατά δεύτερο λόγο, υπάρχουν και μικρότερα κόμματα, τα οποία αξίζουν να είναι στο Ευρωκοινοβούλιο. Θα αναφέρω τρία (το οποίο γίνεται όπως θα θυμάσαι πρώτη φορά) τα οποία αξίζουν να έχουν φωνή, κατά την άποψή μου πάντα, η οποία μπορεί να μην είναι η καλύτερη φυσικά, πάντως είναι σίγουρα ανθρώπινη. Για αυτούς που ενδιαφέρονται με βάση τα έργα και όχι το μπλα-μπλα φυσικά.

Δεν μπορώ να φανταστώ αποτελέσματα εκλογών και να μην είναι μέσα αυτή τη φορά ο Δημήτρης Καζάκης και το ΕΠΑΜ. Το συγκεκριμένο, το γνώρισα μέσω της Πλατείας και δεν ακούω και πολλά, γιατί ακόμα και να του καταλογίσει κάποιος μια σειρά από λάθη, δεν μας ήρθε από την τηλεόραση. Έχω αρκετές διαφωνίες, μερικές του της είχα πει, πάντοτε όμως με αγάπη για τον τόπο μας, και επειδή είναι έξυπνος άνθρωπος, τώρα μάλλον έχει καταλάβει. Και αντίθετα με μια σειρά από άλλους που περίμεναν να βολευτούν, κατάλαβε ότι εγώ δε ζήτησα τίποτα και το εκτίμησε όπως φάνηκε. Ο λόγος που δεν είμαι Μέλος και μόνο Φίλος με το συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, είναι τα βασικά του προτάγματα, με πρώτο και καλύτερο το εθνικό νόμισμα. Εγώ πιστεύω τώρα όσο ποτέ άλλοτε, ότι το βασικότερο πρόταγμα αυτή τη στιγμή είναι η Δικαιοσύνη και όλα τα άλλα είναι πολύ μετά. Αν ποτέ μου δοθεί η δυνατότητα, μπορώ να αποδείξω αυτά που λέω με τόσους τρόπους, που όποιος κάτσει απέναντι, αν έχει την ελάχιστη ευθιξία και ανθρωπιά, και λίγο ανεπτυγμένο το περί Δικαίου αίσθημα, αποκλείεται να με θεωρήσει αντίπαλο. Γιατί δε θα είμαι. Πόσο μάλλον όταν είμαι Φίλος. Γιατί τους Φίλους τους διαλέγεις και ένας λόγος που είναι Φίλοι, είναι ότι αυτά που τους ενώνουν είναι λιγότερα από αυτά που τους χωρίζουν.

Για πολλά πράγματα θα ήθελα να ασκήσω κριτική και διαφωνίες για τη γραμμή που πήρε το συγκεκριμένο κόμμα, αλλά θα προτιμούσα ότι έχω να πω να το πω κατ’ ιδίαν. Εξάλλου, ακόμα και για τις ομιλίες του Δημήτρη, τα έξοδα τα μοιράζονταν απλοί πολίτες, δεν υπήρχε τίποτα που να βρωμάει. Πάντως, σε σχέση με τις διαφωνίες μου, θα πω μόνο μία. Το ότι οι άλλοι είναι δολοφόνοι το ξέραμε. Να προστατεύεις όμως αυτό το «Δημόσιο» που ποτέ δεν ήταν Δημόσιο και να μην αναφέρεις σχεδόν ποτέ τη λέξη απόλυση για κανέναν, τι να πω…Θλίψη και μελαγχολία. Όπως και να έχει όμως, τη θέση για το κάτι παραπάνω την έχει κερδίσει και την αξίζει όσο πολύ λίγοι που μας ήρθαν διορισμένοι ή φωτισμένοι από τα φώτα της δημοσιότητας και του lifestyle. Και να του ευχηθώ καλή επιτυχία. Ήταν και είναι από τα λίγα κόμματα που άτομα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους βρέθηκαν και συζήτησαν. Όποτε γίνεται αυτό, μόνο καλό βγαίνει. Αρκεί βέβαια να εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο για να είναι πιο αποτελεσματικό. Και επίσης, για τα όποια ελαττώματα του δεν ακούω κουβέντα γιατί ευτυχώς έχει, όπως όλοι μας. Δεν είναι του τύπου άχρωμος, άοσμος και τέλειος, όπως αυτοί που κυβερνούν με τον ένα ή άλλο τρόπο. Και δε μας ήρθε από κάποια επιτροπή κάποιου κόμματος. Δηλαδή, έλεος, έχει μπει στο κοινοβούλιο και στο ευρωκοινοβούλιο η σάρα και η μάρα και δε θα είναι ο Δημήτρης; Πάμε καλά ρε; Λίγο αξιοπρέπεια και ενημέρωση να είχαν οι ψηφοφόροι θα ήταν αλλιώς. Ελπίζω τώρα, να δείξουν λίγο παραπάνω Σοφία και να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα. Το οποίο θα είναι τέλειο αν έχει πολλά άκυρα/λευκά/αποχή και κανένα κόμμα πάνω από 10%. Τότε να δεις τι θα γίνει.

Καλή επιτυχία Δημήτρη. Θα ψήφιζα, αλλά δεν αναγνωρίζω το θεσμό. Είμαι βλέπεις το βαθύτατα πολιτικοποιημένο άκυρο/λευκό, που όλοι το γράφουν στα αρχίδια τους, είτε είναι φραγκάτοι, είτε εξουσιαστές,  είτε λαμόγια, είτε «εργαζόμενοι». Τους έχω γραμμένους και εγώ στον πούτσο μου όπως κατάλαβες. Πρώτα Δικαιοσύνη Δημήτρη και όλα τα άλλα μετά. Και επίσης, είμαι υπέρ της Δημοκρατίας και υπέρ όλων των Αξιών που όταν δείχνουν το Φωτεινό τους πρόσωπο, δείχνουν ότι ο Άνθρωπος δεν είναι μόνο αυτός ο παρτάκιας σκατατζής που έχει γαμήσει όλον τον πλανήτη και δεν του καίγεται καρφί για τους άλλους.

Από την άλλη μεριά τώρα, από τα αποκαλούμενα ως φιλοευρωπαϊκά κόμματα, έχω συμπαθήσει αρκετά και τον πρόεδρο της Δράσης, το Θοδωρή Σκυλακάκη, ο οποίος έκανε με τους συνεργάτες του ένα πολύ καλό και επεξηγηματικό βίντεο σε σχέση με τα δάνεια των κομμάτων, και πώς κόλλησε βέβαια η ιστορία, εκτός από τα κοινοβούλιο (πω, πω τι έκπληξη), την τράπεζα της Ελλάδος (αυτό κι αν είναι έκπληξη), αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τελευταίο, μάλλον τους έτσουξε λίγο γιατί άλλα περίμεναν και αυτοί. Παρότι δηλώνουν φιλελεύθεροι και θέλουν μικρότερο κράτος, γεγονός το οποίο δεν είναι κακό από μόνο του, άκουσα κάποιες θέσεις οι οποίες με τρόμαξαν. Π.χ. μικρή ή καθόλου φορολογία για νέες επενδύσεις από το εξωτερικό. Αποικία με τα όλα της δηλαδή, αλλά όχι μόνο από τους ντόπιους ολιγάρχες, αλλά και με τους ξένους μαζί. Βέβαια, τα όμορφα ξενοδοχεία όμορφα καίγονται από την άλλη. Τους αναγνωρίζω βέβαια το γεγονός ότι θέλουν μια πολιτισμένη χώρα, και ήταν από τα λίγα κόμματα που πήραν θέση και για πιο δύσκολα θέματα, όπως η προφυλάκιση κάποιων από τον αντιεξουσιαστικό χώρο για μεγάλο διάστημα χωρίς να γίνει η δίκη τους. Γενικά, έχουν διάθεση και μπορούν να κάνουν πολιτισμένο διάλογο με επιχειρήματα, όχι επικοινωνιακές παπαριές. Και όταν ακούω επιχειρήματα, εμένα προσωπικά μου αρέσει, ακόμα και αν διαφωνώ. Γιατί τότε η διαφωνία λέγεται Διάλογος. Και αυτοί, νομίζω ότι μπορούν να κάνουν διάλογο. Συν το γεγονός, ότι και αυτοί, έχουν κάνει μια σειρά από πραγματικές δράσεις.

Τέλος, ο συνδυασμός των οικολόγων-πειρατών, θα έδινε και ένα άλλο χρώμα. Και νομίζω, ότι πέρα από τα πανηγύρια και τα ευχολόγια, μπορούν να κάνουν πραγματικό διάλογο και είναι βέβαιο ότι πολλοί έχουν αρκετό μυαλό και διάθεση για μια σειρά από πράγματα.

Να, ορίστε. Έβαλα για πρώτη φορά και την άποψή μου για τα κόμματα που υπάρχουν. Ζητάω συγνώμη προκαταβολικά για άλλα μικρότερα κόμματα για τα οποία δε γνωρίζω και πολλά. Γνωρίζω όμως με τη σχετική βεβαιότητα, ότι αν υπάρχουν μεγάλα ποσοστά για τους πρώτους, απλώς τη γαμήσαμε.

Και όσον αφορά εμένα φυσικά, το χαρτάκι στις εκλογές θα γράφει μόνο ένα πράγμα και πάλι.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Και αυτό είναι το πολιτικοποιημένο άκυρο που ψηφίζω. Και αφού είναι άκυρη η Δικαιοσύνη, είναι άκυρες και οι εκλογές.

Τέλος, ήθελα να βάλω και το μικρό βιντεάκι που έκαναν οι μικροομολογιούχοι που έχασαν τους κόπους τους με το «κούρεμα», αλλά σεβάστηκα το γεγονός ότι μέσα στο βίντεο ζήτησαν να μη γίνει δημόσια η αναπαραγωγή του. Το προτείνω ανεπιφύλακτα πάντως, γιατί αφενός είμαι παθών για αντίστοιχους λόγους έλλειψης Δικαιοσύνης (όχι για το συγκεκριμένα ομόλογα), και αφετέρου, οι γονείς μου, όπως και οι περισσότεροι παλιότερα, τις αποταμιεύσεις τους τις έκαναν Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. 17 αυτοκτονίες μετράνε ήδη, κατάλαβες μάγκα μου τι θα πει πόλεμος; Σημαίνει να σου παίρνουν ότι έχεις δουλέψει μια ζωή και να μην έχεις κανένα δικαίωμα πουθενά. Αυτά.

Καλή ψήφο, με μυαλό, και με συνείδηση.